ერნესტ რენანი
ჟოზეფ ერნესტ რენანი (ფრანგ. Joseph Ernest Renan; დ. 28 თებერვალი, 1823, ტრეგიე, კოტ-დ’არმორის დეპარტამენტი – გ. 2 ოქტომბერი, 1892, პარიზი) — ფრანგი მწერალი, ფილოლოგი და აღმოსავლეთმცოდნე. ფრანგული აკადემიის წევრი 1878 წლიდან. რენანის შრომები გამსჭვალულია უნივერსალური სკეფსისით, ობიექტური ჭეშმარიტების შეცნობის შეუძლებლობის რწმენით, რელატივიზმით. მისი შეხედულებები გადმოცემულია თხზულებაში „ფილოსოფიური დიალოგები და ფრაგმენტები“ (1876) და მასთან დაკავშირებულ „ფილოსოფიურ დრამებში“: „კალიბანი“ (1878), „ნემიელი მღვდელი“ (1885) და სხვა.
ერნესტ რენანი | |
---|---|
ფრანგ. Ernest Renan[1] | |
დაბადების თარიღი | 28 თებერვალი, 1823[2] [3] [4] [5] [1] [6] [7] |
დაბადების ადგილი | ტრეგიე, კოტ-დ’არმორი, Second Restoration[8] [1] [6] |
გარდაცვალების თარიღი | 2 ოქტომბერი, 1892[9] [10] [2] [8] [11] [1] [12] (69 წლის) |
გარდაცვალების ადგილი | პარიზის V რაიონი[12] |
დასაფლავებულია | მონმარტრის სასაფლაო[7] |
საქმიანობა | ფილოსოფოსი[1] , ისტორიკოსი[1] , მწერალი[13] [1] , პროფესორი[14] , არქეოლოგი, აღმოსავლეთმცოდნე, ლიტერატურული კრიტიკოსი, ფილოლოგი[1] და თეოლოგი |
ენა | ფრანგული ენა[1] |
მოქალაქეობა | საფრანგეთი[1] |
ალმა-მატერი | Saint-Sulpice Seminary[15] და საფრანგეთის კოლეჯი |
Magnum opus | History of the Origins of Christianity და Q97160166? |
ჯილდოები | საპატიო ლეგიონის ორდენის დიდი ოფიცერი, ვოლნეის პრემია და ვარდის ორდენი |
მეუღლე | კორნელია რენანი |
შვილ(ებ)ი | არი რენანი და ნოემი რენანი |
ხელმოწერა | |
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 8, თბ., 1984. — გვ. 354.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 2.0 2.1 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
- ↑ Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.
- ↑ GeneaStar
- ↑ AlKindi
- ↑ 6.0 6.1 18 // birth certificate — გვ. 10.
- ↑ 7.0 7.1 Find a Grave — 1996.
- ↑ 8.0 8.1 www.accademiadellescienze.it
- ↑ Wardman H. W. Encyclopædia Britannica
- ↑ SNAC — 2010.
- ↑ The Fine Art Archive
- ↑ 12.0 12.1 death certificate — გვ. 26.
- ↑ Library of the World's Best Literature / C. D. Warner — 1897.
- ↑ კოლეჟ-დე-ფრანსის პროფესორების სია
- ↑ Dictionnaire de la Bible / F. Vigouroux — Letouzey et Ané, 1837. — Vol. V. — P. 530.