ვიკიპედია

ეპიკურე

ამ გვერდს არა აქვს შემოწმებული ვერსია, სავარაუდოდ მისი ხარისხი არ შეესაბამებოდა პროექტის სტანდარტებს.

ეპიკურე (ებრ. Ἐπίκουρος; დ. ძვ. წ. 341, სამოსი — გ. ძვ. წ. 270, ათენი) — ძველი ბერძენი ფილოსოფოსი, მორალისტი, ათეისტი, ეპიკურეიზმის დამაარსებელი.

ეპიკურე

ძველი ბერძენი ფილოსოფოსი
მშობლიური სახელი Ἐπίκουρος,
დაბადების თარიღი ძვ. წ. 341 წ.
სამოსი
გარდაცვალების თარიღი ძვ. წ. 270 წ.
ათენი

ეპიკურე დაიბადა ქ. სამოსში, 14 წლისა გაეცნო ფილოსოფიას, შეისწავლა დემოკრიტეს მოძღვრება, ხოლო 18 წლისა ათენში პერიპატეტელებს უსმენდა, მოგვიანებით დაარსდა სკოლა, რომლის შესასვლელთან ეწერა „მგზავრო, აქ თავს კარგად იგრძნობ. აქ სიამოვნებაა უმაღლესი სათნოება“. ეპიკურეს მრავალი შრომა დაუწერია (300–მდე), აქედან უმთავრესი მნიშვნელობისაა „ბუნების შესახებ“ (37 წიგნად), რომლის ფრაგმენტებია შემორჩენილი. ეპიკურეს მოძღვრების გასაგებად დიდი მნიშვნელობა აქვს, აგრეთვე მის წერილებს.

იხილეთ აგრეთვე

რედაქტირება

ლიტერატურა

რედაქტირება
  • ნარკვევები ფილოსოფიის ისტორიაში – რ. გორდეზიანი, გ. თევზაძე, მ. ნემსაძე, მ. ჭელიძე, თბილისი, 1993 წ.

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ეპიკურე“-დან