დალოცვა

დალოცვა — ქართული ხალხური პოეტური შემოქმედების ერთ-ერთი უძველესი ჟანრი. თემატიკის მიხედვით განასხვავებენ საკულტ-რიტუალურსა და საყოფაცხოვრებო დალოცვას. ყველაზე გავრცელებული იყო საქორწინო და სუფრული დალოცვები, რომლებსაც განსაკუთრებული ადგილი ეკავათ მესტვირეთა რეპერტუარში. მესტვირული დალოცვა უმთავრესად შაორის სალექსო საზომზეა აგებული. მაგ.:

„უფალმა ღმერთმა შენ მოგცეს ოჯახი

საძირკვლიანი,

ხარი-კამეჩი გუთნებით, ურმები სავსე

ძნიანი.

იმყოფებოდე ხალხმრავლად, დედ-მამა-

რძლიან-ძმიანი,

ლამაზი შემოგეყვანოს - მშვენიერი და

ჭკვიანი“.

ლიტერატურა

• ბარდაველიძე ჯ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 351.