დაიან კენონი
დაიან კენონი (ინგლ. Dyan Cannon; დაიბადა 4 იანვარი, 1937. ტაკომა, ვაშინგტონი, აშშ) - ამერიკელი მსახიობი, რეჟისორი, სცენარისტი, პროდიუსერი და რედაქტორი. ის ნომინირებულია სამი ოსკარის პრემიაზე.
| დაიან კენონი | |
|---|---|
 | |
| დაბადების თარიღი |
4 იანვარი, 1937 ტაკომა, ვაშინგტონი, აშშ |
| საქმიანობა | მსახიობი |
| აქტიური | 1958 – დღემდე |
| მეუღლე(ები) |
|
ადრეული წლები
რედაქტირებაკენონი დაიბადა სამილ დაიან ფრიზენი - ტაკომაში, ვაშინგტონი, 1937 წლის 4 იანვარს, დიასახლისის კლერის და სიცოცხლის დაზღვევის აგენტის ბენ ფრიზენის ოჯახში.[1] იგი იზრდებოდა ებრაული რწმენით აშკენაზი დედის რწმენის შესაბამისად, რომელიც რუსი ემიგრანტი იყო, თუმცა მამა ბაპტისტი იყო. იგი სწავლობდა ვესტ სიეტლის საშუალო სკოლაში და ორნახევარი წელი გაატარა ვაშინგტონის უნივერსიტეტში. მისი უმცროსი ძმა არის ჯაზის მუსიკოსი დევიდ ფრიზენი.[2]
კარიერა
რედაქტირებაკენონის დებიუტი შედგა 1960 წელს ფილმში " The Rise and Fall of Legs Diamond"; იგი გამოჩნდა ტელევიზიაში 1950-იანი წლების ბოლოდან, მათ შორის გამოჩნდა ბეტ მასტერსონზე მერი ლოუზის როლში 1959 წლის ეპიზოდში "ლედი იღბალი" და კვლავ 1961 წელს ეპიზოდში, როგორც დაიან ჯანსენი, "სამოთხის ფასი". იგი 1959 წელს გამოჩნდა CBS- ის ფილმში Wanted: Dead or Alive, 52-ე ეპიზოდში, "Vanishing Act", როგორც ნიკოლ მაკკრიდი. ამ დროს ის იყო CBS- ის ვესტერნში Johnny Ringo, რომელშიც მთავარ როლს ასრულებდა დონ დურანტი. იგი ასევე გამოჩნდა Hawaiian Eye-ში, მისი სახელი დაიან კენონი გამოიყენა 1961 წელს, ტრეისი სტილის, რობერტ კონრადისა და კონი სტივენსის გევრდით. [3]
1963 წელს კენონი შეუერთდა ბროდვეის მიუზიკლის ეროვნულ ტურნეს წარმოებას, How to Succeed in Business Without Really Trying, რომელშიც როზმარის როლი შეასრულა.
მან განასახიერა მონა ელიოტი 1964 წელს CBS-ის დრამატულ სერიალში „რეპორტიორი“ ეპიზოდში „The Man Behind the Man“. მან ასევე მიიღო მონაწილეობა შემდეგ ტელე შოუებში: Sunset Strip 77, The Untouchables, Gunsmoke, 1960 წლის ეპიზოდი "ქალაქის შერიფი" პირველი სერიის სინდიკატური დასავლეთის სერიიდან Two Faces West ერთად Walter Coy როგორც Cauter და 1962 Ripcord– ის ეპიზოდი " ვერტმფრენის რბოლა ", როგორც Ripcord Inc.- ის მდივანი და რეცეპტისტი მარიონ ჰინსი.
Cannon– ის პირველი მთავარი კინოროლი 1969 წელს Bob & Carol & Ted & Alice– ში შედგა, რამაც მიიღო ოსკარისა და ოქროს გლობუსის ნომინაციები. 1971 წელს მან ითამაშა ხუთ ფილმში: The Love Machine, Doctors' Wives, The Anderson Tapes with Sean Connery, The Burglars, და Such Good Friends რისთვისაც მიიღო ოქროს გლობუსის ნომინაცია საუკეთესო მსახიობი ქალისთვის. კენონმა ითამაშა ბარტ რეინოლდსთან ერთად ფილმში Shamus (1973), საიდუმლო ფილმში The Last of Sheila, და შეასრულა კრიტიკულად აღიარებული პერფორმანსი ფილმში ” Child Under a Leaf ” 1974 წელს. მან ითამაშა სატელევიზიო ფილმში ”ვირჯინიის გორა” ჰარვი კეითელთან ერთად. ამის შემდეგ ის ოთხი წელი არ გამოჩენილა ტელე ეკრანებზე.
ის გახდა ოსკარზე ნომინირებული პირველი მსახიობი, რომელიც დასახელდა საუკეთესო მოკლემეტრაჟიან ფილმში, ცოცხალი მოქმედების კატეგორიაში ფილმისთვის Number One (1976), პროექტი, რომელიც კენონმა წარმოადგინა, გადაიღო, დაწერა და მოაწყო. ეს იყო მოზარდის სექსუალური ცნობისმოყვარეობის ისტორია. 1978 წელს კენონმა მიიღო მონაწილეობა ფილმში " Revenge of the Pink Panther." იმავე წელს, იგი გამოჩნდა Heaven Can Wait-ში, რისთვისაც მიიღო ოსკარის მორიგი ნომინაცია და მიიღო ოქროს გლობუსის პრემია საუკეთესო მეორეხარისხოვანი ქალისთვის.
1976 წელს, ის ეწვია Saturday Night Live-ს და 1979 წელს მან ითამაშა The Muppet Show- ის მეოთხე სეზონში.[4]
1980-იან წლებში კენონი, რომელიც ასევე არის მომღერალი / კომპოზიტორი, გამოჩნდა Honeysuckle Rose (1980) ფილმში. ავტორი - უილი ნელსონთან ერთად! Deathtrap (1982) კრისტოფერ რივისა და მაიკლ კეინისთან ერთად, Caddyshack II (1988) და ასევე რამდენიმე სატელევიზიო ფილმში.
კინოინდუსტრიაში შეტანილი წვლილისთვის, კენონს 1983 წელს ჰოლივუდის დიდების ხეივანში მიუჩინეს ვარსკვლავი, რომელიც მდებარეობს ჰოლივუდის ბულვარში 6608.[5]
კენონმა დაწერა, გადაიღო და ითამაშა ნახევრად ავტობიოგრაფიულ ფილმში "უდანაშაულობის დასასრული", ასევე ჰქონდა როლები ფილმებში "Jailbirds" და "Christmas".[6]
ლიტერატურა
რედაქტირება- Dear Cary: My Life with Cary Grant - by Dyan Cannon - amazon.com / წიგნების კოლექცია
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირებასქოლიო
რედაქტირება- ↑ "Dyan Cannon" Filmreference.com.
- ↑ "Jazz Reviews: David Friesen Trio at Catalina's: State of the Art" Los Angeles Times. Archived from the original on September 4, 2019. Retrieved September 4, 2019.
Playing for a small but select audience that included his sister, Dyan Cannon, Friesen performed during most of the set on a French acoustic bass, made in 1795.
- ↑ Hawaiian Eye Episode #11, Best of Hawaiian Eye, 1961, Warner Brothers archives.
- ↑ "The Muppet Show - Ending with Dyan Cannon" on YouTube
- ↑ "Hollywood Walk of Fame - Dyan Cannon" walkoffame.com. Hollywood Chamber of Commerce. Archived from the original on April 3, 2016. Retrieved February 11, 2018.
- ↑ Sherrill, Martha (February 8, 1991). "Lunch With a Loose Cannon; Daffy Dyan Does Duke's, Gets Kissed, Sheds Innocence". The Washington Post. p. B-1.