დავით წერეთელი (მხატვარი)

დავით კონსტანტინეს ძე წერეთელი (დ. 14 ივლისი[ ძვ. სტ. 1 ივლისი], 1896, ქუთაისი — გ. 27 ოქტომბერი, 1980, თბილისი), ქართველი ფერმწერი. საქართველოს სსრ დამსახურებული მხატვარი (1962)

ბიოგრაფია

მხატვარ-დეკორატორად მუშაობდა ქართული დრამის თეატრში. 1929 წელს დაამთავრა თბილისის სამხატვრო აკადემია. იყო გ. გაბაშვილისა და ე. ლანსერეს მოწაფე. იქვე ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას. 1918 წლიდან მონაწილეობდა ქართველ მხატვართა გამოფენებში. ავტორია საინტერესო პეიზაჟებისა და პორტრეტებისა, ასევე ქართველი ხალხის ყოფა-ცხოვრების ამსახველი ფერწერული ტილოებისა:„გალაკტიონი“ (1919), „ავტოპორტრეტი“ (1922), „ქართლის ეტიუდი“, „მწერალი ნ. ლორთქიფანიძე“ (1923), „მხატვრის ქალიშვილი ნანი წერეთელი“ (1947 — ყველა მხატვრის კუთვნილება) და სხვა.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 306.