ბეგინაჟი
ბეგინაჟი (ფრანგ. Béguinage, გერმ. begijnhof) — პატარა ნაგებობების ერთობლიობა ბელგიაში, რომელსაც ბეგარდები იყენებდნენ. ისინი წარმოადგენდენნ XIII საუკუნეში, ისტორიულ ნიდერლანდებში დაარსებულ კათოლიკური ეკლესიის საერო საძმოს, რომელიც შედგებოდა მორწმუნე ქალებისგან, რომლებიც ღმერთისათვის მსახურებას დანარჩენი სამყაროსგან მოწყვეტის გზით ცდილობდნენ.
ბეგინაჟი* | |
---|---|
იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლი | |
ქვეყანა | ბელგია |
ტიპი | კულტურული |
კრიტერიუმები | ii, iii, iv |
სია | [1] |
რეგიონი** | ევროპა |
კოორდინატები | 51°51′00″ ჩ. გ. 4°28′25″ ა. გ. / 51.85000° ჩ. გ. 4.47361° ა. გ. |
გაწევრიანების ისტორია | |
გაწევრიანება | 1998 (22-ე სესია) |
ნომერი | 855 |
* იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში. ** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი. |
მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 855 ინგლ. • რუს. • ფრ. |
ბეგინაჟი შედგება პატარა საცხოვრებლებისა და შიდა ეზოებისაგან, რომლებიც ხშირად დანარჩენი ქალაქისგან ერთ ან ორჭიშკრიანი კედლითაა იზოლირებული. ღარიბი და მოხუცი ბეგარდები აქ შემწეობების ხარჯზე ცხოვრობდნენ.
პირველი ბეგარდები XII საუკუნეში დასახლდნენ ტერიტორიაზე, რომელიც დღეს ფრანგულენოვანი ბელგიის შემადგენლობაშია (ლიეჟი).
1998 წელს, იუნესკომ ბეგინაჟი მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შეიტანა.
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებარესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- Belgium's beguinages offered refuge for women დაარქივებული 2008-07-20 საიტზე Wayback Machine.