ბანოვცე-ნად-ბებრავოუ
ბანოვცე-ნად-ბებრავოუ (სლოვაკ. Bánovce nad Bebravou, გერმ. Banowitz, უნგრ. Bán) — ქალაქი დასავლეთ სლოვაკეთში მდინარე ბებრავაზე. მოსახლეობა შეადგენს დაახლოებით 21 ათას ადამიანს.
| ქალაქი | |||||
|---|---|---|---|---|---|
|
ბანოვცე-ნად-ბებრავოუ Bánovce nad Bebravou | |||||
 | |||||
| |||||
| ქვეყანა |
 სლოვაკეთი | ||||
| მხარე | ტრენჩინის მხარე | ||||
| რაიონი | ბანოვცე-ნად-ბებრავოუ | ||||
| კოორდინატები | 48°43′07″ ჩ. გ. 18°15′29″ ა. გ. / 48.71861° ჩ. გ. 18.25806° ა. გ. | ||||
| პრიმატორი | მარიან ხოვანეცი | ||||
| დაარსდა | 1232 | ||||
| პირველი ხსენება | 1232 | ||||
| ამჟამინდელი სტატუსი | 1376 | ||||
| ფართობი | 26,46 კმ² | ||||
| ცენტრის სიმაღლე | 216 მ | ||||
| მოსახლეობა | 20 725 კაცი (2004) | ||||
| სიმჭიდროვე | 783,26 კაცი/კმ² | ||||
| სასაათო სარტყელი | UTC+1, ზაფხულში UTC+2 | ||||
| სატელეფონო კოდი | +421-38 | ||||
| საფოსტო ინდექსი | 957 01 | ||||
| საავტომობილო კოდი | BN | ||||
| ოფიციალური საიტი | banovce.sk | ||||
  | |||||
ისტორია
რედაქტირებაბანოვცე პირველად მოიხსენიეს 1232 წელს. 1376 წელს გახდა თავისუფალი სამეფო ქალაქი. ბანოვცეს ისტორიაში არის ორი შავი ხაზი — 1431—1433 წლები, როდესაც ქალაქი გადაწვეს ჰუსიტებმა და 1633 წელი, როდესაც ბანოვცეში გაჩერდა თურქული ჯარი. შუა საუკუნეებში ქალაქი სახელგანთქმული იყო თავისი ხელოსნებით, განსაკუთრებით მეწაღეებით.
ღირსშესანიშნაობები
რედაქტირება- წმინდა ნიკოლაის ტაძარი
- წმინდა სამების ტაძარი
- გორნე-ოზოროვცეს ციხესიმაგრე
