აპო იგივე აპუ - ინკების მითოლოგიური პანთეონის ერთ-ერთი ღვთაება. მთის სული, რომელიც მაღალმთიან ადგილებში მაცხოვრებელ ადამიანს შეეწეოდა და იფარავდა. ამ ღვთაებას დღემდე ეთაყვანება პერუს, ბოლივიის, ეკვადორისა და ჩილეს ზოგიერთი რაიონის მკვიდრი მოსახლეობა.


მნიშვნელობა

რედაქტირება

კონტექსტის მიხედვით სიტყვა აპო-ს ინკების მითოლოგიაში სხვადასხვა მნიშვნელობა შეიძლება ჰქონდეს:

  • ღვთება ან ზეარსება, წმინდა მთის სული, უძლიერესი ბუნების სულთა შორის.
  • წმინდა მთა, წინაპართა საცხოვრებელი.
  • ავტორიტეტული ადამიანი, წინამძღოლი. ერთ-ერთი უმაღლესი წოდება ინკების იმპერიაში, რომელსაც ეკისრებოდა საიმპერიო საბჭოსა და უმაღლესი სასამრთლოს ფორმირება. ეს ტერმინი ტრადიციულად გამოიყენება თავაზიანი მიმართვისას და მოწიწების გამოსახატავად. მაგალითად, ატაჰუალტა აპუ ინკა. ასევე ერთ-ერთი სახელი ვირაკოჩასი: აპუ კუნ ტიკსი ვირაკუტრა.
  • ძლიერებისა და მორჭმულობის აღმნიშვნელი ზედსართავი სახელი.
  • ზკნელსა და ზესკნელში მობინადრე ადამიანის მცველი მთის სულები.

იხილეთ აგრეთვე

რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=აპო&oldid=2393959“-დან