ანტონ ჩეხოვის ბიუსტი

ანტონ ჩეხოვის ბიუსტი; რუს. Бюст Антона Чехова
კოორდინატები	47°12′26″N 38°55′54″E / 47.2072° ჩ. გ. 38.9317° ა. გ.
მდებარეობა	ტაგანროგი, როსტოვის ოლქი, რუსეთი
მოქანდაკე	ვერა მოროზოვა
მასალა	თაბაშირი
სიმაღლე	104 სმ.
გახსნის თარიღი	1935

ანტონ ჩეხოვის ბიუსტი (რუს. Бюст Антона Чехова) — ანტონ ჩეხოვის სკულპტურული გამოსახულება. მდებარეობს ტაგანროგში. ჩეხოვის მშობლიურ სახლთან. დამზადებულია მოქანდაკე ვერა მოროზოვას მიერ 1935 წელს. ეს ნამუშევარი ჩეხოვის პირველი ძეგლია სსრკ-ში^[1].

აღწერა

ბიუსტი დამზადებულია თაბაშირისაგან. მისი სიმაღლეა 104 სმ, ბიუსტის კვარცხლბეკი კი შესრულებულია გახეხილი აგურისგან, რომლის სიმაღლეცაა 104 სმ-ია.

ისტორია

ვერა მოროზოვამ ბიუსტზე მუშაობა თავის ქმართან ალექსანდრესთან ერთად დაიწყო 1931 წელს, ტაგანროგში ცხოვრების პერიოდში. ვერა თვითნასწავლი მოქანდაკე იყო, მას სპეციალური განათლება არ ჰქონდა მიღებული^[2], ალექსანდრე კი ადგილობრივი გაზეთის „დონის სიმართლის“ რედაქტორად მუშაობდა^[3] და ასევე აქტიურად მონაწილეობდა ჩეხოვის სამოცდათხუთმეტი წლის იუბილესთან დაკავშირებით გამართულ ცერემონიალში^[4].

ბიუსტზე მუშაობა მიმდინარეობდა ორი წელი, 1933 წლიდან 1935 წლამდე^[4]. ბიუსტი თავდაპირველად თიხის მასალისგან შეიქმნა, შემდეგ დაამატეს თაბაშირი, იუბილესთვის კი ქვით მოაპირკეთეს.

საზეიმო გახსნა

ანტონ ჩეხოვის ბიუსტი საზეიმოდ გაიხსნა 1935 წელს, ჩეხოვის 75-ე დაბადების დღის იუბილეზე. მის გახსნას უამრავი ადამიანი ესწრებოდა. მათ შორის იყვნენ მარია ჩეხოვა, ოლგა კნიპერ-ჩეხოვა, ალა ტარასოვა, ვალენტინა კატაევა და სხვ^[5].

ბიუსტის ასლები

ამის შემდეგ ჩეხოვის ბიუსტის რამდენიმე ეგზემპლარი გაკეთდა. 1944 წელს დაამზადეს ბრინჯაოს ბიუსტი, რომელიც ტაგანროგის წითელ მოედანზე 1960 წლამდე იდგა^[1]. მისი ავტორი იყო იულიან რუკავიშნიკოვი. მეორე ეგზემპლარი კი ჩეხოვის სახელობის სკოლაში დაიდგა 1950 წელს^[1].

სქოლიო

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 Киричек М. С. Музей под открытым небом. — Таганрог: ИП Стадников, 2010. — С. 47. — ISBN 978-5-9901455-3-5.
↑ Шкурко Э. А. «Непокорённая воля» художника // Молодёжная газета. — 13.08.2009.
↑ Морозова Н.А. Мое пристрастие к Диккенсу. Семейная хроника ХХ век. — М.: Новый хронограф, 2011. — С. 19. — ISBN 978-5-94881-170-3.
↑ ^4.0 ^4.1 Морозова Н.А. Мое пристрастие к Диккенсу. Семейная хроника ХХ век. — М.: Новый хронограф, 2011. — С. 109. — ISBN 978-5-94881-170-3.
↑ Морозова Н.А. Мое пристрастие к Диккенсу. Семейная хроника ХХ век. — М.: Новый хронограф, 2011. — С. 110. — ISBN 978-5-94881-170-3.

[Музей_под_открытым_небом_—_С._47-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 Киричек М. С. Музей под открытым небом. — Таганрог: ИП Стадников, 2010. — С. 47. — ISBN 978-5-9901455-3-5.

[2] Шкурко Э. А. «Непокорённая воля» художника // Молодёжная газета. — 13.08.2009.

[3] Морозова Н.А. Мое пристрастие к Диккенсу. Семейная хроника ХХ век. — М.: Новый хронограф, 2011. — С. 19. — ISBN 978-5-94881-170-3.

[Морозова-4] 4.0 ^4.1 Морозова Н.А. Мое пристрастие к Диккенсу. Семейная хроника ХХ век. — М.: Новый хронограф, 2011. — С. 109. — ISBN 978-5-94881-170-3.

[Мое_пристрастие_к_Диккенсу_—_С._110-5] Морозова Н.А. Мое пристрастие к Диккенсу. Семейная хроника ХХ век. — М.: Новый хронограф, 2011. — С. 110. — ISBN 978-5-94881-170-3.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]