ანტონ ანტონოვ-ოვსეენკო

ეს არის გამოქვეყნებული ვერსია, შემოწმებული 23 თებერვალი 2022. არსებობს შემოუწმებელი რედაქტირება ფაილებში ან თარგებში.

ანტონ ვლადიმერის ძე ანტონოვ-ოვსეენკო (რუს. Антон Владимирович Антонов-Овсеенко; დ. 23 თებერვალი, 1920, მოსკოვი — გ. 9 ივლისი, 2013, იქვე) — რუსი ისტორიკოსი და მწერალი.

ანტონ ანტონოვ-ოვსეენკო
რუს. Антон Владимирович Антонов-Овсеенко
დაბადების თარიღი 23 თებერვალი, 1920(1920-02-23)[1]
დაბადების ადგილი მოსკოვი
გარდაცვალების თარიღი 9 ივლისი, 2013(2013-07-09) (93 წლის)
გარდაცვალების ადგილი მოსკოვი
დასაფლავებულია ნოვოდევიჩიეს სასაფლაო
საქმიანობა ჟურნალისტი, ისტორიკოსი და მწერალი
ენა რუსული ენა
მოქალაქეობა  საბჭოთა რუსეთი
 სსრკ
 რუსეთი
ალმა-მატერი მოსკოვის სახელმწიფო პედაგოგიური უნივერსიტეტი
შვილ(ებ)ი Anton Antonov-Ovseyenko

არის ცნობილი ბოლშევიკი სამხედრო ლიდერის და დიპლომატის – ვლადიმირ ანტონოვ-ოვსეენკოს ვაჟი. იგი პირველად დაპატიმრებულ იქნა 1940 წელს, მოკლე ხნით, როგორც „ხალხის მტრის“ შვილი; მეორედ — 1941 წლის ივნისში, 1943 წლის იანვრამდე იმყოფებოდა გულაგში; მესამედ – 1943 წლის აგვისტოში, ამჯერად მან გულაგებში გაატარა პერიოდი 1953 წლამდე.

1957 წელს იქნა რეაბილიტირებული.

ანტონოვ-ოვსეენკო ცნობილი გახდა, როგორც ლავრენტი ბერიას ბიოგრაფიის ავტორი, აგრეთვე არის რამდენიმე წიგნის ავტორი.

2004 წელს ანტონოვ-ოვსეენკომ დააარსა და მოსკოვის ცენტრში ოფიციალურად გახსნა გულაგის ისტორიის სახელმწიფო მუზეუმი.

ანტონოვ-ოვსეენკოს წიგნები

რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტები

რედაქტირება
  1. MAK