ალვარო ობრეგონი
ალვარო ობრეგონ სალიდო (ესპ. Álvaro Obregón; დ. 19 თებერვალი, 1880 — გ. 17 ივლისი, 1928) — გენერალი მექსიკის რევოლუციის დროს და მექსიკის პრეზიდენტი 1920-1924 წლებში. ის მხარს უჭერდა სონორას გადაწყვეტილებას მხარში დასგომოდნენ კოაუილას გუბერნატორს, ვენუსტიანო კარანსას უერტას რეჟიმის წინააღმდეგ ბრძოლაში. კარანსამ ობრეგონი რევოლუციორი ჯარების მეთაურად აირჩია ჩრდილო-დასავლეთ მექსიკაში, 1915 წელს კი ომის მინისტრად დანიშნა. 1920 წელს ობრეგონი კარანსას აუჯანყდა და ეს უკანასკნელი ამ დაპირისპირებას ემსხვერპლა. შემდომ არჩევნებში ობრეგონმა დიდი უპირატესობით გაიმარჯვა.
| ალვარო ობრეგონი | |
 | |
| მექსიკის 39-ე პრეზიდენტი | |
|---|---|
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 1 დეკემბერი, 1920 – 30 ნოემბერი, 1924 | |
| წინამორბედი | ალფონსო დე ლა უერტა |
| მემკვიდრე | პლუტარკო ელიას კალესი |
| დაბადებული | 19 თებერვალი, 1880 ნავოხოა, სონორის შტატი, მექსიკა |
| გარდაცვლილი | 17 ივლისი, 1928 (48 წლის) მეხიკო, მექსიკა |
| ეროვნება | მექსიკელი |
| პოლიტიკური პარტია | ლეიბორისტული პარტია |
| მეუღლე | მარია ტაპია |
ობრეგონის პრეზიდენტობა პირველი სტაბილური ხელისუფლება იყო 1910 წლის რევოლუციის დაწყების შემდეგ. მან გაატარა მრავალი საგანმანათლებლო, ნორმალიზებული მიწის საკუთრებისა და შრომის რეფორმები, რომლებიც დაფინანსებული იყო მექსიკელი მუშათა ძლიერი რეგიონალური კონფედერაციის მიერ. 1923 წლის აგვისტოში მან ხელი მოაწერა ბუკარელის ხელშეკრულებას, რომელიც გულისხმობდა მექსიკისა და აშშ-ს მთავრობების ინტერესებს ნავთობთან დაკავშირებით და აშშ-ს დიპლომატიურ აღიარებას მისი მთავრობისა.[1] 1923-1924 წლებში ობრეგონის ფინანსთა მინისტრმა, ადოლფო დე ლა უერტამ წამოიწყო აჯანყება ბუკარელის ხელშეკრულების გაპროტესტების მიზნით. ობრეგონი დაუბრუნდა ბრძოლის ველს, რათა ჩაეხშო ამბოხი. მის გამარჯვებაში დიდი როლი ითამაშეს შეერთებული შტატების არმიამ და ჩვიდმეტმა ამერიკულმა თვითმფრინავმა, რომლებმაც დაბომბეს დე ლა უერტას მხარდამჭერები.[2]
1924 წელს ობრეგონის თანამოაზრე და ჩრდილოეთ რევოლუციური ჯარის გენერალი, პლუტარკო ელიას კალესი პრეზიდენტად აირჩიეს, მიუხედავად იმისა, რომ თავად ობრეგონი მხარს უჭერდა სონორას. კონსტიტუციაში ცვლილების შეტანის შემდეგ 1928 წლის არჩევნებში ობრეგონი კვლავ აირჩიეს პრეზიდენტად, თუმცა, მთავრობის მიერ ანტი-რელიგურის რეფორმების გატარების გამო, ხოსე დე ლეონ ტორალმა ის მანამდე მოკლა, სანამ თამადებობას კვლავ დაიკავებდა. ობრეგონის მკვლელი სიკვდილით დასაჯეს. პრეზიდენტის სიკვდილში დადანაშაულებული იყო მექსიკელი მონაზონი, მადრე კონჩიტა, რომელიც ვარაუდის თანახმად ობრეგონის მკვლელობას ხელმძღვანელობდა. [3]
სქოლიო
რედაქტირებარესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- Admiring essay on the Battle of Celaya დაარქივებული 2018-08-24 საიტზე Wayback Machine. with a focus on the tactics used by General Obregón.