ალექსანდრე ბაჟბეუქ-მელიქიანი

ალექსანდრე ალექსანდრეს ძე ბაჟბეუქ-მელიქიანი (ბაჟბეუქ-მელიქოვი) (დ. 12 სექტემბერი [ძვ. სტ. 30 აგვისტო], 1891, თბილისი — გ. 20 ივლისი, 1966, იქვე) — სომეხი ქართველი ფერმწერი. ცხოვრობდა საქართველოში. საქართველოს დამსახურებული მხატვარი (1961).

ბიოგრაფია

1906–1910 წლებში სწავლობდა თბილისის სამხატვრო სასწავლებელში, პეტერბურგის სამხატვრო აკადემიაში (1910–1912). ასწავლიდა თბილისის სახელოსნო სასწავლებელში (1922–1929), თბილისის სამხატვრო აკადემიაში (1929–1938). ბაჟბეუქ-მელიქიანის ნამუშევრებს ახასიათებს ფერწერილობა, დახვეწილი კოლორიტი, ლირიზმი და შინაგანი სითბო. მთავარი ნამუშევრები: „წისქვილი ორთაჭალაში“ (1930), ავტოპორტრეტი (1935, ორივე სომხეთის სურათების გალერეა, ერევანი), „მწვანე თუთიყუში“ (1933), სურათების ციკლი „ცირკი“ (1930-1940), „მიტოვებული“ (1942, ყველა კერძო კოლექცია), „საჩუქარი ფრონტისათვის“ (1944), „ქალიშვილი ყვავილით“ (1946, ორივე — საქართველოს ხელოვნების მუზეუმი, თბილისი).

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 197.