ადილ ჯამილი
ამ სტატიას გრამატიკის, სტილისა და მართლწერის გასწორება სჭირდება. |
ამ სტატიას ან სექციას ვიკიფიცირება სჭირდება ქართული ვიკიპედიის ხარისხის სტანდარტების დასაკმაყოფილებლად. იმ შემთხვევაში, თუ არ იცით, თუ რა არის ვიკიფიცირება, იხ. დახმარების გვერდი. სასურველია ამის შესახებ აცნობოთ იმ მომხმარებლებსაც, რომელთაც მნიშვნელოვანი წვლილი მიუძღვით სტატიის შექმნაში. გამოიყენეთ: {{subst:ვიკიფიცირება/info|ადილ ჯამილი}} |
ამ სტატიაში არ არის მითითებული სანდო და გადამოწმებადი წყარო. |
ჯამილოვ ადილ სავალან ოღლუ — აზერბაიჯანელი პოეტი, მთარგმნელი და ლიტერატურათმცოდნე, აზერბაიჯანის მწერალთა კავშირის წევრი (1985), აზერბაიჯანის ჟურნალისტთა კავშირის წევრი (1979), ოქროს კალმის გამარჯვებული (1998), აზერბაიჯანის დამსახურებული ჟურნალისტი (2015).
ცხოვრება რედაქტირება
ადილ ჯამილი დაიბადა 1954 წლის 8 ოქტომბერს აზერბაიჯანის ქალბაჯარის რაიონის სოფელ კილსალში. მან დაამთავრა საშუალო სკოლა და მე-9 საშუალო სკოლა მეინჩხეირში. სწავლობდა AUL-ს ჟურნალისტიკის ფაკულტეტზე (1972-1977). იგი გაიგზავნა „იაზიკის“ გამომცემლობის შეკვეთით. იყო პოეზიის განყოფილების რედაქტორი (1977-1990). გაზეთ „ჰაკკატის“ მთავარი რედაქტორი, გაზეთ „ბაკის“ კულტურის განყოფილების გამგე, გაზეთ „ბოზ კურტის“ რედაქტორი (1990-1993), აზერბაიჯანის სოფლის მეურნეობის სამინისტროში საგამომცემლო განყოფილების უფროსი (1993-1994), ბინაგადის საოლქო გაზეთის რედაქტორი (1994-2001). ამჟამად არის ლიტერატურის გაზეთის განყოფილების ხელმძღვანელი (2002 წლიდან). მიუხედავად იმისა, რომ მან საშუალო სკოლის წლებში დაიწყო მხატვრული მოღვაწეობა, მისი პირველი პრეს-ლექსი - „ბაჰარი“ გამოიცა 1970 წლის 22 მარტს გაზეთ „მინგაჩევრის შუქებში“. იგი ასევე მონაწილეობს ლიტერატურულ თარგმანში. გამოიცა თარგმანები რუსული, ბელარუსული, უზბეკური, ლათინური ამერიკის პოეზიიდან, გამოიცა გაზეთები, ჟურნალები და კოლექციები. აზერბაიჯანულ პრესაში გამოქვეყნებულია ყირგიზეთის ეროვნული გმირული ეპოსის „მანასის“ ზოგიერთი ნაწილი. მან დაასრულა თავისი გამოკვლევა „„მანასის“ ეპოსი და თურქული თხრობის ტრადიციის შესახებ“ და მიენიჭა ფილოლოგიის მეცნიერებათა კანდიდატის ხარისხი (2004). ასევე ოცამდე მხატვრული ფილმი - „სიყვარულის ბოლო სიმღერა“ (თურქეთი), „სამრაატი“ (ინდოეთი), „მე-13 შვილიშვილი“ (ყირგიზეთი), „დაივიწყე დაბრუნება“ (მოლდოვა) და სხვა და თარგმნა მშობლიურ ენაზე. მისი ლექსები ნათარგმნი იყო ძმური საბჭოთა ხალხების ენებზე. როგორც მოგვითხრობს მენგაჩევირში მცხოვრები და მოღვაწე პოეტების პოეზიის მიმოხილვის კონკურსის გამარჯვებული (1976), მან მიიღო რესპუბლიკური წიგნის საზოგადოებისა და მინგაჩევრის ნათლის საპატიო გადაწყვეტილებები. იგი იყო მონაწილეობა ქუთაისში „მაიაკოვსკის პოეზიის დღეებში“ 1985, ხოლო ყირგიზეთში არსებული ეპოსის „მანასის“ 1000 წლის იუბილე 1995. 2015 წლის 30 დეკემბერს მას მიენიჭა აზერბაიჯანის საპატიო ჟურნალისტის წოდება.[1]
სქოლიო რედაქტირება
- ↑ President. (30 dekabr 2015) Azərbaycan Respublikasının mədəniyyət xadimlərinə fəxri adların verilməsi haqqında Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Sərəncamı az. President.az. ციტირების თარიღი: 2015-12-30.