აგოსტინა სეგატორი ტამბურინის კაფეში
აგოსტინა სეგატორი ტამბურინის კაფეში — ნიდერლანდელი პოსტიმპრესიონისტი მხატვრის, ვინსენტ ვან გოგის ნახატი, შესრულებული 1887 წელს, ზეთის საღებავებით, ტილოზე. აგოსტინა სეგატორი პარიზში მდებარე ტამბურინის კაფის მფლობელი იყო. კაფე პარიზელი ხელოვანი ხალხის თავშეყრის ადგილს წარმოადგენდა, ადგილი სადაც ისინი ეცნობოდნენ ერთმანეთის შემოქმდებას. ვან გოგს ძირითად შემთხვევბში არ შეეძლო კაფეში საჭმლის ყიდვა უფულობის გამო, ამიტომ ის ნახატებით იხდიდა. შემდეგ სწორედ ამ ნახატებით მოირთო რესტორანი. ვინსენტმა კაფეში გამოფინა მისი იაპონური გრავიურების კოლექციაც. ეს ვინსენტისა და აგოსტინას ახლო ურთიერთობის ხარჯზე ხდებოდა, მაგრამ მას შემდეგ, რაც ვინსენტი გაკოტრდა და კრედიტორების მიერ მისი ნახატების კონფისკაცია მოხდა, კაფემ მოწყენილი იერსახე მიიღო.
აგოსტინა სეგატორი ტამბურინის კაფეში | |
---|---|
In het café: Agostina Segatori in Le tambourin | |
ავტორი | ვინსენტ ვან გოგი |
წელი | 1887 |
კატალოგი | F370[1] და JH1208[1] |
ტიპი | ზეთი, ტილო |
სიმაღლე | 55.5 |
სიგანე | 46.5 |
ქალაქი | ამსტერდამი ნიდერლანდები |
მუზეუმი | ვან გოგის მუზეუმი |
ვან გოგი პარიზში
რედაქტირება1886 წელს ვან გოგმა ნიდერლანდები დატოვა და ძმასთან, თეო ვან გოგთან ერთან პარიზში სამუდამოდ საცხოვრებლად გაეგზავნა. ის პარიზში შევიდა როგორც მორცხვი, მოღუშული, ამოუცნობი პიროვნება, რომლის ხასიათიც პერსონალური და რთულად შესაცვლელი იყო, ერთმა კრიტიკოსმა მას „მარტოხელა ჩიტიც“ კი უწოდა. მალევე ის უახლოვდება პარიზელ ხელოვანთა საზოგადოებას და გარკვეულწილად პოპულარობასაც იხვეჭს. ამ პერიოდში ვინსენტი ახალი სტილის შემოშავებას იწყებს, ხმარობს ახალ, განსხვავებულ ფერებს და სწავლობ მხატვრების სამხატვრო ტექნიკებს. სწორედ ამ ახალი სტილის ნიმუშია აგოსტინა სეგატორი ტამბურინის კაფეში[2]
ლიტერატურა
რედაქტირება- D. M. Field: Van Gogh. Chartwell Books, Inc., 2006. ISBN 0-7858-2011-6.
- Derek Fell: Van Gogh’s Women. Vincent’s Love Affairs and Journey Into Madness. Wyd. I. New York: Carroll & Graf Publishers, 2004. ISBN 0-7867-1655-X.
- Ingo F. Walther, Peter Glücksam (tłum.): Van Gogh Basic Art Album. Taschen Gmbh, 2001. ISBN 3-8228-1128-9.
- Wallace, R (1969). რედ. Editors of Time-Life Books: The World of Van Gogh (1853-1890). Alexandria, VA, USA: Time-Life Books, გვ. 40, 69, 70.
- Maurer, N [1998] (1999). The pursuit of spiritual wisdom: the thought and art of Vincent van Gogh and Paul Gauguin. Cranbury: Associated University Presses, გვ. 55. ISBN 0-8386-3749-3.
- Crispino, E [1996] (2008). Van Gogh. Minneapolis, MN: Oliver Press, Inc., გვ. 32.
- Galbally, A (2008). A remarkable friendship: Vincent van Gogh and John Peter Russell. Australia: Melbourne University Publishing, გვ. 153.
- Leaf; Lebain, F (2001) Van Gogh's Table: At the Auberge Ravoux. New York: Artisan, გვ. 40, 44. ISBN 1-57965-182-8.
- Fell, D (2004). Van Gogh's Women: Vincent's Love Affairs and Journey Into Madness. New York: Carroll & Graf Publishers, გვ. 80. ციტირების თარიღი: 2016-09-13. [მკვდარი ბმული]
- Meier-Graefe, J (1987). Vincent van Gogh: A Biography. Mineola, New York: Dover Publications, გვ. 60.
- In the café: Agostina Segatori in Le tambourin, 1887. Permanent Collection. Van Gogh Museum, Amsterdam (2005-2011). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2012-05-14. ციტირების თარიღი: March 18, 2011.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 http://www.vangoghmuseum.nl/nl/collectie/s0017V1962
- ↑ Wallace, R (1969). რედ. Editors of Time-Life Books: The World of Van Gogh (1853-1890). Alexandria, VA, USA: Time-Life Books, გვ. 40, 69.