საკუთარი და საზოგადო სახელები

საკუთარი სახელები ჰქვია ისეთ არსებით სახელს, რომელიც ერთ რომელიმე საგანს ეკუთვნის. ეს შეიძლება იყოს:

საზოგადო სახელები — ერთნაირ საგანთა საერთო სახელი. იგი აღნიშნავს არა ერთ გარკვეულ საგანს, არამედ მრავალ ერთგვარ საგანს, როგორიცაა: განთიადი, დილა, საღამო, დღე, ღამე, ზღვა, ცა, მთა, ქედი, ტყე, მდელო, მდინარე, ხე, ბუჩქი, ბალახი, ყვავილი, სოკო, ქვა, ქვეყანა, ქალაქი, სოფელი, დაბა, მაგიდა, სკამი, კოკა, დოქი, ჭიქა, ძაღლი, ტურა, კატა, მგელი, ცხვარი, ცხენი, ვეფხვი, ლომი და ა. შ. მაგალითად, მსოფლიოში უამრავი ქალაქია, რომელთაც გააჩნიათ თავ-თავისი სახელწოდებები: თბილისი, ქუთაისი, რუსთავი, ბათუმი და სხვა, თუმცა ესენი საკუთარი სახელებია. ამ დასახელებული ქალაქების საზოგადო სახელი კი – ქალაქია.

ლიტერატურა რედაქტირება

  • აკაკში შანიძე, ლეო კვაჭაძე, „ქართული ენა 5“, საქართველოს მაცნე, გვ. 73, თბ., 2014 წელი.

რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება