წმინდა თეთრი

წმინდა თეთრი, ძველი თეთრი, ძველი თეთრა — ქართული აბორიგენული თეთრყურძნიანი საღვინე ვაზის ჯიში რაჭა-ლეჩხუმიდან.

უძველეს დროში რაჭაში ყოფილა გავრცელებული. გასული საუკუნის 30-იან წლებში ამბროლაურის მუნიციპალიტეტის სოფლებში ბუგეულსა და აბანოეთში მისი ნარგავებიც არსებობდა. ამ ჯიშის მხოლოდ თითო-ოროლა ვაზია შემორჩენილი ამავე სოფლებში.

ბოტანიკური აღწერა

ზრდასრული ფოთოლი პატარა ან საშუალო ზომისაა, მომრგვალო ან ოდნავ ოვალური, მცირედ დანაკვთული, თითქმის მთლიანი. ფოთლის ქვედა მხარე ქეჩისებრად ძლიერაა შებუსული. ყვავილი ორსქესიანია. მტევანი პატარა ზომისაა, ცილინდრული ან ცილინდრულ-კონუსური, იშვიათად ფრთიანი, კუმსი ან საშუალო სიკუმსის. ზოგჯერ თხელი. მარცვალი საშუალო ან პატარა ზომისაა, თითქმის მომრგვალო, მომწვანო-მოყვითალო ელფერით. კანი თხელი და მკვრივი აქვს, ცვილისებრი ფიფქით საშუალოდ დაფარული. რბილობი საკმაოდ წვნიანია. გემო — სასიამოვნო და ტკბილი.

წმინდა თეთრა სუსტი ზრდა-განვითარებისა და საშუალომოსავლიანია. სავეგეტაციო პერიოდი კვირტის გაშლიდან სრულ სიმწიფემდე 145 დღეა. სრულ სიმწიფეში დაახლოებით სექტემბრის პირველ ნახევარში შედის. მტევნის წონა 80-150 გრამია, საჰექტარო მოსავლიანობა კი 6.0-7.0 ტონა. ყურძნის სრული სიმწიფის პერიოდში მისი შაქრიანობა აღწევს 19-21%-ს, ხოლო მჟავიანობა — 7.5-9 გ/ლ-ს.

მიიღება ხარისხიანი და ჰარმონიული სუფრის თეთრი მშრალი ღვინო.

ლიტერატურა

• უჯმაჯურიძე ლ., კაკაბაძე გ., მამასახლიშვილი ლ., „ქართული ვაზის ჯიშები“, თბ., 2018, გვ. 481