ყილიჯი

ყილიჯი (თურქ. kılıç — „ხმალი“) — ცალხელიანი, ცალლესული ხმლის სახეობა, რომელიც გამოიყენებოდა თურქების და მათთან კავშირში მყოფი ერების მიერ. ეს იარაღი განვითრდა თურქულ-მონღულური ხმლებიდან, რომლებიც გავრცელებული იყო თურქული ხალხების მიერ დაპყრობილ თუ მათი გავლენის ქვეშ მყოფ თითქმის ყველა ტერიტორიაზე.

თურქული ყილიჯი

თურქული ზმნის ფუძე „kir-“ ნიშნავს „მოკვლას“ ხოლო „-inç“ სუფიქსთან ერთად ქმნის სიტყვას „kır-ınç“ (მოკვლის ინსტრუმენტი), რომელიც შემდგომ „kılıç“–ად გადაიქცა და ქართულ ენაში „ყილიჯის“ სახელით შემოვიდა.