ფორმულა ერთის სეზონი 2000

ფორმულა ერთის 2000 წლის სეზონი — ფორმულა ერთის რიგით 51-ე სეზონი. იგი 2000 წლის 12 მარტს დაიწყო და 17 ეტაპის შემდეგ, 22 ოქტომბერს დამთავრდა. მიხაელ შუმახერმა სეზონის ბოლოს წინა ეტაპზე მისი რიგით მე-3 ტიტული მოიპოვა. იგი ასევე „ფერარის“ პირველ ჩემპიონად იქცა 1979 წლის შემდეგ. მე-2 ადგილზე 1998 და 1999 წლების ჩემპიონი, მიკა ჰაკინენი გავიდა, ხოლო მე-3 ადგილი მისმა თანაგუნდელმა, დევიდ კულტჰარდმა დაიკავა. „ფერარიმ“ კონსტრუქტორთა ჩემპიონატშიც გაიმარჯვა, მათ უკან „მაკლარენი“ აღმოჩნდა.

მიხაელ შუმახერმა (ფოტო გადაღებულია 1998 წელს) მისი მე-3 და „ფერარის“ შემადგენლობაში 1-ლი ტიტული მოიპოვა. შემდეგ მან იგი ზედიზედ 4-ჯერ დაიცვა

სეზონის პირველი სამი ეტაპი შუმახერმა მოიგო, სანამ „ფერარის“ უახლოეს კონკურენტს, „მაკლარენს“ ბოლიდების არასაიმედობის გამო სათანადო კონკურენციის გაწევა ვერ შეეძლო. შემდეგ პრობლემები შუმახერსაც გაუჩნდა. გერმანელმა ზედიზედ სამჯერ ვერ მოახერხა ფინიშირება, რითაც “მაკლარენის“ პილოტებმაც ისარგებლეს. ჰაკინენმა ზედიზედ ორი რბოლა მოიგო და შედეგად შუმახერს 6 ქულით გაუსწრო, თუმცა სეზონის ბოლო 4 ეტაპი გერმანელი პილოტის გამარჯვებით დასრულდა. მიხაელ შუმახერმა თავისი მე-3 ტიტული 8 ოქტომბერს, იაპონიის გრან-პრიზე გააფორმა.

მოქმედმა ჩემპიონმა მიკა ჰაკინენმა მე-2 ადგილი დაიკავა. შუმახერმა მას ჩემპიონატში 19 ქულით აჯობა
დევიდ კულტჰარდი (ფოტო გადაღებულია 1995 წელს) ჩემპიონატში მე-3 ადგილზე გავიდა

2000 წლის სეზონში მონაწილეობას პილოტების რეკორდულად დაბალი რაოდენობა იღებდა. სეზონის განმავლობაში მხოლოდ ერთხელ მოხვდა პილოტებთა შემადგენლობის ცვლილება (ედი ირვაინს ავსტრიის ეტაპის გამოტოვება მოუწია, ამიტომაც იგი ლუჩანო ბურტიმ ჩაანაცვლა). ეს რეკორდი 2008 წელს მოიხსნა, როდესაც იაპონური გუნდი „სუპერ აგური“ მე-4 ეტაპის შემდეგ ფორმულა ერთიდან წავიდა. 2000 წლის სეზონი ფორმულა ერთის 2009 წლის ჩემპიონის, ჯენსონ ბატონის სადებიუტო სეზონი იყო.

გუნდები და პილოტები რედაქტირება

2000 წლის სეზონში ყველა გუნდი 3.0 ლ მოცულობის V10 ძრავებს იყენებდა.[1] გუნდებს საბურავებით Bridgestone ამარაგებდა.[2]

გუნდი კონსტრუქტორი შასი ძრავი პილოტები რაუნდები
სახელი
  West McLaren Mercedes მაკლარენი MP4/15 Mercedes FO110J 1   მიკა ჰაკინენი ყველა
2   დევიდ კულტჰარდი ყველა
  Scuderia Ferrari Marlboro ფერარი F1-2000 Ferrari 049 3   მიხაელ შუმახერი ყველა
4   რუბენს ბარიკელო ყველა
  Benson & Hedges Jordan ჯორდანი EJ10

EJ10B

Mugen-Honda MF-301 HE 5   ჰაინც-ჰარალდ ფრენტცენი ყველა
6   იარნო ტრული ყველა
  Jaguar Racing F1 Team იაგუარი R1 Cosworth CR-2 7   ედი ირვაინი ყველა[კომ 1]
  ლუჩანო ბურტი 10
8   ჯონი ჰერბერტი ყველა
  BMW WilliamsF1 Team უილიამსი FW22 BMW E41 9   რალფ შუმახერი ყველა
10   ჯენსონ ბატონი ყველა
  Mild Seven Benetton Playlife ბენეტონი B200 Playlife FB02 11   ჯანკარლო ფიზიკელა ყველა
12   ალექსანდრე ვურცი ყველა
  Gauloises Prost Peugeot პროსტი AP03 Peugeot A20 14   ჟან ალეზი ყველა
15   ნიკ ჰაიდფელდი ყველა
  Red Bull Sauber Petronas ზაუბერი C19 Petronas SPE 04A 16   პედრო დინისი ყველა
17   მიკა სალო ყველა
  Arrows F1 Team ეროუზი A21 Supertec FB02 18   პედრო დე ლა როსა ყველა
19   იოს ვერსტაპენი ყველა
  Telefonica Minardi Fondmetal მინარდი M02 Fondmetal RV10 20   მარკ ჟენე ყველა
21   გასტონ მაცაკანე ყველა
  Lucky Strike Reynard BAR Honda ბარი 002 Honda RA000E 22   ჟაკ ვილნევი ყველა
23   რიკარდო ზონტა ყველა
წყარო:[3][4][5]

ცვლილებები გუნდებში რედაქტირება

  • ბრიტანული გუნდი „სტიუარტი“ Ford-მა იყიდა და მას „იაგუარი“ ეწოდა. Ford-ის ძრავებს, რომელსაც გუნდი იყენებდა, Cosworth-ის სახელით მოიხსენიებდნენ. „მინარდის შემთხვევაში“ მათი Ford-ის V10 ძრავების ახალი სახელი Fondmetal გახდა.
  • „უილიამსმა“ Supertec-ის ძრავები BMW-თი ჩაანაცვლა. Supertec-ის ძრავებს აგრეთვე იყენებდა „ბარი“, რომელმაც კონტრაქტი Honda-სთან გააფორმა. ეს უკანასკნელი 1992 წლიდან წასვლის შემდეგ დაბრუნდა, როგორც ძრავების ოფიციალური მიმწოდებელი. Supertec-ის ახალი კლიენტი „ეროუზი“ გახდა, რომელმაც ამ ძრავებით Hart-ის, Yamaha-სა და Arrows-ის ძრავები ჩაანაცვლა.

ცვლილებები პელეტონში რედაქტირება

  • რუბენს ბარიკელო „სტიუარტიდან“ „ფერარიში“ გადავიდა, სადაც მან ედი ირვაინი ჩაანაცვლა. წინა სეზონის ვიცე-ჩემპიონმა ახალშექმნილ „იაგუარში“ დაიკავა ბრაზილიელის ადგილი.
  • 1999 წლის სეზონის ბოლოს ფორმულა ერთიდან 1996 წლის ჩემპიონი, დეიმონ ჰილი წავიდა. „ჯორდანში“ იგი „პროსტიდან“ გადმოსულმა იარნო ტრულიმ ჩაანაცვლა. „პროსტმა“ თავისი მეორე პილოტიც, ოლივიე პანისიც დაკარგა, რომელსაც „მაკლარენში“ ტესტ-პილოტის სტატუსი ერგო. გუნდის ახალი პილოტები „ზაუბერიდან“ გადმოსული ჟან ალეზი და ფორმულა 3000-ის 1999 წლის ჩემპიონი, ნიკ ჰაიდფელდი გახდნენ. „ზაუბერში“ 1998 წლის შემდეგ პირველად გაატარა სრული სეზონი მიკა სალომ, რომელმაც მანამდე 3 რბოლაში რიკარდო ზონტა, ხოლო შემდეგ, 6 რბოლაში მიხაელ შუმახერი ჩააცვლა.
  • 2009 წლის ჩემპიონმა, ჯენსონ ბატონმა სადებიუტო სეზონი „უილიამსში“ გაატარა მას შემდეგ, რაც საცდელ სესიაზე გუნდის ტესტ-პილოტის, ბრუნო ჟუნკეირას მაჩვენებლებს აჯობა.[6] გუნდში ბრიტანელმა ალესანდრო ზანარდი ჩაანაცვლა.
  • ტორანოსუკე ტაკაგი ფორმულა ერთიდან ფორმულა ნიპონში გადავიდა, სადაც ჩემპიონის ტიტულიც მოიგო. „ეროუზში“ მისი ადგილი იოს ვერსტაპენმა დაიკავა. მაშინ ნიდერლანდელს ფორმულა ერთის გრან-პრიში მონაწილეობა ბოლოჯერ 1998 წელს მიეღო, როცა იგი „სტიუარტის“ პილოტი იყო.
  • გასტონ მაცაკანემ „მინარდიში“ ლუკა ბადოერი ჩაანაცვლა. ბადოერს „ფერარიში“ ერგო ტესტ-პილოტის სტატუსი. სტეფან სარაზენი, რომელიც 1999 წლის ბრაზილიის გრან-პრიზე „მინარდისთვის“ ასპარეზობდა, „პროსტის“ ტესტ-პილოტად იქცა.

ცვლილებები შუა სეზონში რედაქტირება

  • ავსტრიის გრან-პრიზე „იაგუარის“ ტესტ-პილოტის, ლუჩანო ბურტის დებიუტი შედგა. მან ედი ირვაინი ჩაანაცვლა, რომელსაც ავადმყოფობის გამო ეტაპის გამოტოვება მოუწია.

რეგულაციების ცვლილებები რედაქტირება

  • ფასების შემცირების მიზნით, 2000 წლიდან ყველა გუნდი ვალდებული გახდა, გამოეყენებინა მხოლოდ V10 ძრავი.[7]
  • შეიცვალა რბოლის დროს წითელი დროშის გამოჩენის შემთხვევაში გატარებული პროცედურა. თუ რბოლას მისი მეორე წრისა და საერთო დისტანციის სამი მეოთხედის შორის გააჩერებდნენ, მაშინ რესტარტისას ბოლიდები იმ პოზიციებიდან დაიძრებოდნენ, რომლებიც მათ წითელი დროშის აღმართვამდე ერთი წრით ადრე ეკავათ. რესტარტისთვის ბოლიდებს შორის დაშორება ანულირდებოდა.[8]
  • 7 სექტემბერს ფია-მ გრან-პრის დროს ცივი საწვავის გამოყენება აკრძალა.[9]
  • 2000 წლის სეზონი უკანასკნელი იყო იმათაგან, რომლის დროსაც ბოლიდებს არ გააჩნდათ ტრექშნ კონტროლის, ლაუნჩ კონტროლის სისტემები და სრულიად ავტომატური გადაცემათა კოლოფი. ამ სისტემებზე აკრძალვა მომდევნო ეზონებში მოიხსნა, თუმცა 2004 და 2008 წელს პილოტებს მათი გამოყენება კვლავ აეკრძალათ.

კალენდარი რედაქტირება

ეტაპი გრან-პრი ტრასა თარიღი
1 ავსტრალიის გრან-პრი   ალბერტ პარკის წრე, მელბურნი 12 მარტი
2 ბრაზილიის გრან-პრი   ჟოზე კარლოს პასეს სახელობის ავტოდრომი, სან-პაულო 26 მარტი
3 სან-მარინოს გრან-პრი   ენცო და დინო ფერარის სახელობის ავტოდრომი, იმოლა 9 აპრილი
4 ბრიტანეთის გრან-პრი   სილვერსტოუნის წრე, სილვერსტოუნი 23 აპრილი
5 ესპანეთის გრან-პრი   კატალუნიას წრე, მონტმელო 7 მაისი
6 ევროპის გრან-პრი   ნიურბურგრინგი, ნიურბურგი 21 მაისი
7 მონაკოს გრან-პრი   მონაკოს წრე, მონაკო 4 ივნისი
8 კანადის გრან-პრი   ჟილ ვილნევის სახელობის ავტოდრომი, მონრეალი 18 ივნისი
9 საფრანგეთის გრან-პრი   მანი-კურის (ნევერის) წრე, მანი-კური 2 ივლისი
10 ავსტრიის გრან-პრი   A1-რინგი, შპილბერგი 16 ივლისი
11 გერმანიის გრან-პრი   ჰოკენჰაიმრინგი, ჰოკენჰაიმი 30 ივლისი
12 უნგრეთის გრან-პრი   ჰუნგარორინგი, მოდიოროდი 13 აგვისტო
13 ბელგიის გრან-პრი   სპა-ფრანკორშამის წრე, სტაველო 27 აგვისტო
14 იტალიის გრან-პრი   მონცას საერთაშორისო ავტოდრომი, მონცა 10 სექტემბერი
15 აშშ-ს გრან-პრი   ინდიანაპოლისის წრე, სპიდუეი 24 სექტემბერი
16 იაპონიის გრან-პრი   სუზუკას წრე, სუზუკა 8 ოქტომბერი
17 მალაიზიის გრან-პრი   სეპანგის საერთაშორისო წრე, სეპანგი 22 ოქტომბერი
წყარო:[10][11]

მიმოხილვა რედაქტირება

ავსტრალიის გრან-პრი რედაქტირება

 
მიკა ჰაკინენი პირველ ორ ეტაპს მისი „მაკლარენის“ არასაიმედობის გამო გამოეთიშა. ორივე შემთხვევაში ის გამოთიშვამდე 1-ელ ადგილზე იყო

სეზონი ავსტრალიაში დაიწყო, სადაც კვალიფიკაციის შედეგად პირველ რიგში „მაკლარენის„ ბოლიდები მოექცნენ. მათ უკან, მე-4 და მე-6 ადგილებზე შუმახერი და ბარიკელო იყვნენ, ხოლო მე-5 და მე-6 ადგილები „ჯორდანის“ პილოტებმა, ფრენტცენმა და ტრულიმ დაიკავეს. რბოლის სტარტზე „მაკლარენის“ პილოტებმა თავიანთი პოზიციები შეინარჩუნეს, რაც ვერ შეძლო რუბენს ბარიკელომ. ბრაზილიელს ჰაინც-ჰარალდ ფრენტცენმა გაუსწრო. „მაკლარენის“ პილოტები თავიანთ პოზიციებს მე-10 წრემდე ინარჩუნებდნენ, როდესაც დევიდ კულტჰარდი რბოლას გამოეთიშა. ჰაკინენის ძრავი 9 წრის შემდეგ აფეთქდა, შედეგად შუმახერმა 1-ელ ადგილზე გადაინაცვლა. ვერც „ჯორდანის“ პილოტებმა შეძლეს ფინიშირება, შესაბამისად სეზონის პირველი ეტაპი შუმახერისა და ბარიკელოს დუბლით დასრულდა, ხოლო მე-3 ადგილი მიხაელის ძმამ, რალფ შუმახერმა დაიკავა.

ბრაზილიის გრან-პრი რედაქტირება

 
ჰაინც-ჰარალდ ფრენტცენი ბრაზილიის გრან-პრიზე მე-3 ადგილზე გავიდა. ეს პირველი იყო მისი (და „ჯორდანის“) ორი პოდიუმიდან

ბრაზილიაში კვალიფიკაცია მელბურნის ეტაპის მსგავსად განვითარდა: პირველ რიგს კვლავ „მაკლარენის“ პილოტები იკავებდნენ, მათ უკან კი, შუმახერი და ბარიკელო იყვნენ. რბოლაში შუმახერმა 2 წრის შემდეგ 1-ელ ადგილზე გადაინაცვლა, რომელსაც მე-20 წრემდე იკავებდა, როცა გერმანელს პიტლეინზე უხმეს. იგი ტრასაზე ჰაკინენის უკან მე-2 ადგილზე დაბრუნდა. კულტჰარდმა ამით ვერ ისარგებლა, რადგან მის „მაკლარენს“ გადაცემათა კოლოფის პრობლემები გაუჩნდა. შუმახერის თანაგუნდელი, რუბენს ბარიკელო მისი გაჩერების მერე ძრავის აფეთქების გამო რბოლიდან გავარდა. ჰაკინენი 1-ელ ადგილს ინარჩუნებდა, სანამ მისი „მაკლარენიდან“ ზეთის ჟონვა არ დაიწყო. საბოლოოდ ბრაზილიის გრან-პრი მიხაელ შუმახერმა მოიგო, ხოლო მე-2 ადგილზე კულტჰარდი გავიდა. მე-3 ადგილი ბენეტონის პილოტმა, ჯანკარლო ფიზიკელამ დაიკავა. რბოლის შემდეგ მთლიანი ექვსეული (ფიზიკელას გარდა) დისკვალიფიცირებული იქნა ბოლიდის ხის ფიცრის დაზიანების გამო. გუნდებმა ეს გადაწყვეტილება გაასაჩივრეს. საბოლოოდ, ფია-მ დაასკვნა, რომ რომ კულტჰარდის ბოლიდზე წინა ფრთა დაშვებულზე ქვევით იყო განლაგებული. შედეგად, კულტჰარდის გარდა, ყველა პილოტს მოეხსნა დისკვალიფიკაცია, შესაბამისად, ფიზიკელამ მე-2 ადგილზე გადაინაცვლა, ხოლო მე-3 ადგილი ფრენტცენმა დაიკავა. ექვსეულში ასევე მოხვდა ჯენსონ ბატონი, რის გამოც იგი ყველაზე ახალგაზრდა პილოტი გახდა, რომელმაც ფორმულა ერთში ქულები დააგროვა.

ორი ეტაპის შემდეგ, შუმახერმა ქულების მაქსიმალური რაოდენობა (20) დააგროვა. მეორე ადგილზე ფიზიკელა იყო, რომელმაც 8 ქულა დააგროვა, ხოლო მე-3 ადგილზე ბარიკელო იყო 6 ქულით. „მაკლარენის“ პილოტებს ქულები არ დაუგროვებიათ. კონსტრუქტორთა ჩემპიონატში „ფერარი“ ლიდერობდა, მათ შემდეგ „ბენეტონი“ და „უილიამსი“ იყვნენ.

სან-მარინოს გრან-პრი რედაქტირება

სეზონის ევროპული ნაწილი იმოლაში დაიწყო, სადაც პოულის პოზიცია კვლავ ჰაკინენმა დაიკავა. ორ „მაკლარენს“ შორის შუმახერი აღმოჩნდა, ხოლო მისი თანაგუნდელი ბარიკელო რბოლას მე-4 ადგილიდან იწყებდა. სტარტზე ჰაკინენმა და შუმახერმა თავიანთი პოზიციები შეინარჩუნეს. ამასობაში, ბარიკელომ კულტჰარდს გაუსწრო. ჰაკინენისა და შუმახერის ბრძოლა ამ უკანასკნელის გამარჯვებით დასრულდა. გერმანელმა ზედიზდე მესამე ეტაპი მოიგო, ჰაკინენი მე-2 ადგილზე გავიდა და „მაკლარენს“ სეზონში პირველი ქულები მოუტანა. მისმა თანაგუნდელმა კულტჰარდმა მე-3 ადგილი დაიკავა.

ბრიტანეთის გრან-პრი რედაქტირება

მეოთხე ეტაპს სილვერსტოუნის წრე იღებდა. ცვალებად ამინდში ჩატარებულ კვალიფიკაციაში საუკეთესო რუბენს ბარიკელო აღმოჩნდა. ბრაზილიელმა თავის კარიერაში მე-3 პოული დაიკავა. მან მე-2 ადგილზე გასულ ჰაინც-ჰარალდ ფრენტცენს მხოლოდ 3 მეათასედი წამით აჯობა. მეორე რიგი „მაკლარენის“ პილოტებმა დაიკავეს, ხოლო მათ უკან, მე-5 ადგილზე, შუმახერი იყო. სტარტზე მან 3 პოზიცია დაკარგა. მალე ფრენტცენი პიტლეინზე იხმეს, შედეგად ბარიკელოს უკან ჰაკინენი და კულტჰარდი აღმოჩნდნენ. ბარიკელომ პოზიცია 35-ე წრემდე შეინარჩუნა, სანამ იგი არ ამოსრიალდა. ბრაზილიელმა პიტლეინს მიაშურა, თუმცა „ფერარი“ ამ გადაწყვეტილებისთვის მზად არ იყო. პიტ-სტოპის შემდეგ აღმოჩნდა, რომ ბარიკელოს მანქანის დაქოქვა ჰიდრავლიკის პრობლემების გამო არ შეეძლო, და რუბენსი რბოლას გამოეთიშა. რბოლის ახალი ლიდერი ფრენტცენი გახდა, თუმცა ექვსი წრის შემდეგ მისი ბოლიდის გადაცემათა კოლოფი გაფუჭდა და გერმანელი რბოლას გამოეთიშა. ბრიტანეთის გრან-პრი დევიდ კულტჰარდმა მოიგო, მე-2 ადგილზე მიკა ჰაკინენი გავიდა და „მაკლარენს“ ამ სეზონში მისი პირველი დუბლი მოუტანა. მე-3 ადგილი შუმახერმა დაიკავა.

გამარჯვების შემდეგ კულტჰარდმა ჩემპიონატში მე-2 ადგილზე გადაინაცვლა. მას 14 ქულა ჰქონდა, მაგრამ ეს რაოდენობა შუმახერისას 20 ქულით ჩამორჩებოდა. ჰაკინენს მხოლოდ 12 ქულა დაუგროვებია, ხოლო რუბენს ბარიკელოსა და მიხაელ შუმახერის ძმას, რალფ შუმახერს ორივეს 9 ქულა ჰქონდათ.

ესპანეთის გრან-პრი რედაქტირება

ესპანეთის გრან-პრიზე მიხაელ შუმახერმა მისი ამ სეზონში პირველი პოულის პოზიცია დაიკავა და ჰაკინენს, ბარიკელოსა და კულტჰარდს აჯობა. სტარტზე შუმახერისა და ჰაკინენის პოზიციები არ შეცვლილა, თუმცა მათ თანაგუნდელებს რალფ შუმახერმა გაუსწრო. პიტ-სტოპების შემდეგ შუმახერს საბურავის პრობლემები გაუჩნდა და მან პირველობა ჰაკინენს დაუთმო. გერმანელმა რბოლა მე-5 პოზიციაზე დაამთავრა. მის წინ ჰაკინენი, კულტჰარდი, ბარიკელო და რალფ შუმახერი იყვნენ.

ევროპის გრან-პრი რედაქტირება

ევროპის გრან-პრი გერმანიაში, ნიურბურგრინგის წრეზე გაიმართა. იქ შუმახერს, ჰაკინენსა და ბარიკელოს დევიდ კულტჰარდმა აჯობა, რომელმაც პოული დაიკავა, თუმცა სტარტზე მას შუმახერმა გაუსწრო, რომელსაც, თავის მხრივ, ჰაკინენმა გაუსწრო. მალე გაწვიმდა, და მე-11 წრეზე შუმახერმა ჰაკინენს გაასწრო. ფინელმა კულტჰარდსაც დაუთმო პოზიცია, თუმცა იგი მალევე დაიბრუნა. ამასობაში რუბენს ბარიკელო მე-9 ადგილზე იყო. შედეგად ნიურბურგრინგში შუმახერმა გაიმარჯვა, პოდიუმზე კვლავ ავიდნენ ჰაკინენი და კულტჰარდი.

ჩემპიონატში კვლავ შუმახერი ლიდერობდა, 46 ქულით. მე-2 ადგილზე მიკა ჰაკინენი იყო 28 ქულით, ხოლო მე-3 ადგილზე – დევიდ კულტჰარდი, 24 ქულით. მე-4 ადგილზე მყოფ ბარიკელოს 16 ქულა ჰქონდა დაგროვებული. კონსტრუქტორების ჩემპიონატში „ფერარი“ ლიდერობდა, 62 ქულით, ხოლო „მაკლარენს“ მათზე 10 ქულით ნაკლები ჰქონდათ. დანარჩენებიდან საუკეთესო „უილიამსი“ იყო, რომელსაც 15 ქულა დაუგროვებია.

მონაკოს გრან-პრი რედაქტირება

მეშვიდე რაუნდი მონაკოში ჩატარდა, სადაც პოულის პოზიცია შუმახერმა დაიკავა. მონაკოს ვიწრო ქუჩებში სისწრაფით „ჯორდანი“ გამოირჩეოდა: მე-2 ადგილი იარნო ტრულიმ დაიკავა. მისმა თანაგუნდელმა, ფრენტცენმა მე-4 უსწრაფესი რეზულტატი აჩვენა და ორ „მაკლარენს“ შორის აღმოჩნდა. სტარტზე ლიდერებმა თავიანთი პოზიციები შეინარჩუნეს, თუმცა შუა პელეტონში ჯენსონ ბატონსა და ჯანკარლო ფიზიკელას შორის მომხდარი ინციდენტი საკმარისი აღმოჩნდა იმისათვის, რომ ტრასაზე წითელი დროშები აღემართათ. რესტარტი ავარიების გარეშე ჩატარდა. „ჯორდანმა“ კვალიფიკაციაში არსებული ტემპი უეცრად დაკარგა; ტრული კულტჰარდს ანელებდა, მაგრამ ვინაიდან მონაკოს წრის სივიწროე გასწრებას თითქმის შეუძლებელს ხდის, დევიდს ტრულისთან მიმართებაში არაფრის გაკეთება შეეძლო. 37-ე წრეზე ტრულის გადაცემათა კოლოფი გაუფუჭდა და იგი რბოლას გამოეთიშა, შედეგად კულტჰარდმა მე-2 ადგილზე გადაინაცვლა, თუმცა მას ლიდერამდე 36 წამი აშორებდა. კულტჰარდმა 1-ელ ადგილზე მხოლოდ მას შემდეგ გადაინაცვლა, რაც 55-ე წრეზე შუმახერის ბოლიდს საკიდრები გაუფუჭდა და გერმანელიც რბოლიდან გავარდა. კულტჰარდის თანაგუნდელი, ჰაკინენი მე-5 ადგილზე იყო, სანამ მის „მაკლარენსაც“ პრობლემები გაუჩნდა და ფინელს სვლის შენელება მოუწია, თუმცა გუნდმა ამ პრობლემის გადაჭრა მაინც მოახერხა და მოქმედი ჩემპიონი ტრასაზე დაბრუნდა. ლიდერი კულტჰარდის უკან, მე-2 ადგილზე, ჰაინც-ჰარალდ ფრენტცენი იყო, თუმცა როცა რბოლის დამთავრებამდე 8 წრე იყო დარჩენილი, გერმანელი კედელს შეეჯახა და რბოლას გამოეთიშა. საბოლოოდ, მონაკოს გრან-პრიზე დევიდ კულტჰარდმა გაიმარჯვა, ხოლო მე-2 და მე-3 ადგილები რუბენს ბარიკელომ და ჯანკარლო ფიზიკელამ დაიკავა. კულტჰარდის თანაგუნდელმა, მიკა ჰაკინენმა, რბოლა მე-6 ადგილზე დაამთავრა.

კანადის გრან-პრი რედაქტირება

მომდევნო ეტაპი კანადაში, ჟილ ვილნევის სახელობის ავტოდრომზე გაიმართა. კვალიფიკაციაში საუკეთესო რეზულტატი კვლავ შუმახერმა აჩვენა და კულტჰარდს, ბარიკელოსა და ჰაკინენს აჯობა. სტარტზე შუმახერმა და კულტჰარდმა თავიანთი პოზიციები შეინარჩუნეს, ხოლო მათ თანაგუნდელებს ჟაკ ვილნევმა გაუსწრო და მე-3 ადგილზე გადაინაცვლა. მალე კულტჰარდმა 10 წამიანი „სტოპ-ენდ-გოუ“ ჯარიმა მიიღო, რადგანაც „მაკლარენის“ მექანიკოსები მის ბოლიდზე გასახურებელი წრის დაწყებამდე 15 წამზე ნაკლებით ადრე მუშაობდნენ. 25-ე წრეზე ვილნევს ბარიკელომ გაუსწრო, მაგრამ ბრაზილიელსა და შუმახერს შორის სხვაობა უკვე 27 წამს შეადგენდა. შემდეგ ვილნევმა თავისი პოზიცია ჰაკინენსაც დაუთმო. მალე მონრეალში გაწვიმდა და ყველა პილოტმა წვიმის საბურავები დაიყენა. პიტ-სტოპების შემდეგ შუმახერმა ლიდერობა შეინარჩუნა. ბარიკელოსა და ჰაკინენის წინ ფიზიკელა გაიჭრა, ხოლო მე-5 ადგილი ტრულიმ დაიკავა. ფიზიკელამ მე-2 ადგილი დიდხანს ვერ შეინარჩუნა, რადგანაც პილოტირებისას შეცდომა დაუშვა, რითაც ბარიკელომ ისარგებლა. რბოლაში კვლავ მიხაელ შუმახერმა გაიმარჯვა, მე-2 ადგილზე რუბენს ბარიკელო გავიდა და „ფერარის“ დუბლი მოუტანა, ხოლო ფიზიკელამ რბოლა მე-3 ადგილზე დაამთავრა.

სეზონის პირველი ნახევარი შუმახერმა დამაჯერებელი 22 ქულიანი ლიდერობით დაამთავრა. მე-2 ადგილზე დევიდ კულტჰარდი იყო, 34 ქულით. ჰაკინენსა და ბარიკელოს 32 და 28 ქულა დაეგროვებინათ. კონსტრუქტორთა ჩემპიონატში ლიდერობას „ფერარი“ ინარჩუნებდა, 84 ქულით, რომელიც „მაკლარენის“ ქულებთა რაოდენობას 18 ქულით აღემატებოდა. მე-3 ადგილისთვის ბრძოლაში „უილიამსს“ „ბენეტონმა“ აჯობა: მათი მაჩვენებელი 18 ქულას შეადგენდა.

საფრანგეთის გრან-პრი რედაქტირება

შემდეგი ეტაპი საფრანგეთში გაიმართა. შუმახერმა ზედიზედ მესამეჯერ დაიკავა პოული. მის უკან კვლავ კულტჰარდი, ბარიკელო და ჰაკინენი იყვნენ. სტარტზე რუბენსმა კულტჰარდს გაუსწრო, თუმცა „მაკლარენის“ პილოტმა 22-ე წრეზე თავისი პოზიცია დაიბრუნა. პიტ-სტოპების შემდეგ ბარიკელომ პოზიცია ჰაკინენსაც დაუთმო. შუმახერს საბურავებთან დაკავშირებული პრობლემები ჰქონდა და კულტჰარდი მას სწრაფად უახლოვდებოდა. მალე მან მისი გასწრებაც სცადა, თუმცა მიხაელმა იგი ტრასის ფარგლების გარეთ გააგდო. რამდენიმე წრის შემდეგ, კულტჰარდმა შუმახერს იგივე მოსახვევზე გაუსწრო და რბოლაც მოიგო. ჰაკინენი მე-2 ადგილზე გავიდა, შუმახერი – მე-3 პოზიციაზე.

ავსტრიის გრან-პრი რედაქტირება

მეათე ეტაპს ავსტრია იღებდა. კვალიფიკაციის შედეგად პირველი რიგი ამჯერად ჰაკინენმა და კულტჰარდმა დაიკავეს, ხოლო მე-3 და მე-4 რეზულტატი შუმახერმა და ბარიკელომ აჩვენეს. სტარტზე ბარიკელოს უკნიდან იარნო ტრული შეეჯახა. ამასობაში რიკარდო ზონტამ შუმახერთან დაუშვა კონტაქტი და იგი ამოატრიალა. შუმახერი შემდეგ ტრულისთან მოჰყვა ავარიაში, და რბოლას ორივე პილოტი გამოეთიშა. ბარიკელო მე-9 პოზიციაზე ჩამოვარდა. ამასობაში მე-3 და მე-4 ადგილებზე მიკა სალო და პედრო დე ლა როსა აღმოჩნდნენ. მალე ამ უკანასკნელმა სალოს გაასწრო და მე-3 ადგილი დაიკავა, თუმცა მას ძრავი აუფეთქდა და იგი რბოლას გამოეთიშა, რის გამოც მე-3 ადგილი რუბენს ბარიკელოს ერგო, ხოლო „მაკლარენის“ პილოტებმა ეტაპი დუბლით დაამთავრეს. რბოლის შემდეგ გუნდს ჯარიმის სახით 10 ქულა ჩამოართვეს, რადგანაც ჰაკინენის ბოლიდზე ფია-ს ლოგოტიპი არ იყო განთავსებული. პილოტისთვის ქულები არ ჩამოურთვევიათ.

10 ეტაპის შემდეგ, შუმახერს 56 ქულა ჰქონდა დაგროვებული. მე-2 ადგილს კვლავ დევიდ კულტჰარდი იკავებდა, მას შუმახერზე მხოლოდ 6 ქულით ნაკლები ჰქონდა დაგროვებული. მე-3 ადგილზე ჰაკინენი იყო, 48 ქულით, ხოლო მე-4-ზე – რუბენს ბარიკელო, 36 ქულით. კონსტრუქტორების ჩემპიონატში „ფერარი“ ლიდერობდა, 92 ქულით. „მაკლარენმა“ ორ გუნდის მაჩვენებლებს შორის სხვაობა საგრძნობლად შეამცირა, და ახლა იგი „ფერარის“ ქულებთა რაოდენობას მხოლოს 4 ქულით ჩამოუვარდებოდა. მე-3 ადგილს „უილიამსი“ იკავებდა, 19 ქულით.

გერმანიის გრან-პრი რედაქტირება

 
გერმანიის გრან-პრიზე რუბენს ბარიკელომ თავისი პირველი გამარჯვება მოიპოვა

გერმანიაში, ჰოკენჰაიმის წრეზე პოულის პოზიცია დევიდ კულტჰარდს ერგო. ცვალებადი ამინდის პირობებში ჩატარებულ კვალიფიკაციაში შუმახერმა მე-2 ადგილი დაიკავა, ხოლო მე-3 პოზიციდან რბოლას ჯანკარლო ფიზიკელა იწყებდა, რომელმაც მიკა ჰაკინენს აჯობა. სტარტზე მოქმედმა ჩემპიონმა პირველივე მოსახვევამდე მოახერხა 1-ლი ადგილის დაკავება, ხოლო შუმახერს უკნიდან ფიზიკელა დაეჯახა, რამაც რბოლიდან ორივეს გამოთიშვა გამოიწვია. 44-დან 25-ე წრისთვის „მაკლარენის“ პილოტები, რომლებიც 1-ელ და მე-2 ადგილებს იკავებდნენ, მე-3 პოზიციაზე მყოფ იარნო ტრულის ნახევარი წუთით უსწრებდნენ. ტრულის უკან პედრო დე ლა როსა და რუბენს ბარიკელო იყვნენ. ამასობაში, ტრასაზე გულშემატკივარი გამოვიდა, რომელსაც ხელში პლაკატი ეჭირა. ჰოკენჰაიმის წრეზე ყვითელი დროშები აღიმართა და პელეტონს წინ უსაფრთხოების ავტომობილი გაუძღვა, სანამ გულშემატკივარი დაიჭირეს და უკან დააბრუნეს. პილოტებმა პიტ-ლეინს მიაშურეს და პიტ-სტოპების სერიამ განსაკუთრებით დიდი დრო დააკარგვინა დევიდ კულტჰარდს, რადგანაც „მაკლარენის“ მექანიკოსებს მისთვისა და ჰაკინენისთვის მომსახურების ერთდროულად გაწევა არ შეეძლოთ. როდესაც რესტარტი შედგა, გაწვიმდა, თუმცა ეს ტრასის მხოლოდ გარკვეულ ნაწილს ეხებოდა. ყველა პილოტმა, გარდა ბარიკელოსა და ჰაინც-ჰარალდ ფრენტცენისა, ბოქსებს კვლავ მიაშურა. ამან ბარიკელო 1-ელ პოზიციაზე გადაიყვანა, მას ფრენტცენი, ჰაკინენი, ტრული და კულტჰარდი მოსდევდნენ. ტრულიმ სტოპ-ენდ-გოუ ჯარიმა მიიღო ყვითელი დროშების აღმართვისას გასწრების გამო, ხოლო ფრენტცენს გადაცემათა კოლოფი გაუფუჭდა და იგი რბოლას გამოეთიშა. შედეგად ბარიკელომ თავისი პირველი გამარჯვება მოიპოვა, მე-2 და მე-3 ადგილებზე ჰაკინენი და კულტჰარდი გავიდნენ.

უნგრეთის გრან-პრი რედაქტირება

მეთორმეტე ეტაპი უნგრეთში გაიმართა, სადაც კვალიფიკაციაში საუკეთესო რეზულტატი შუმახერმა აჩვენა. მე-2 ადგილი დევიდ კულტჰარდმა დაიკავა, მე-3 მიკა ჰაკინენს ერგო, ხოლო მე-4 და მე-5 ადგილები — რალფ შუმახერსა და რუბენს ბარიკელოს. ჰაკინენმა რბოლა კვლავ კარგად დაიწყო და 1-ლი ადგილი დაიკავა. კულტჰარდმა შუმახერის გასწრება რამდენიმეჯერ სცადა, თუმცა ვერ შეძლო. იგი გერმანელს განსაკუთრებით პიტ-სტოპების მეორე რაუნდის მერე მიუახლოვდა, თუმცა გასტონ მაცაკანესა და მარკ ჟენეს უკან ყოფნაში მან დიდი დრო დაკარგა. შედეგად რბოლა ჰაკინენმა მოიგო, მე-2 ადგილზე შუმახერი გავიდა, ხოლო დევიდ კულტჰარდმა მე-3 ადგილი დაიკავა.

ჰუნგარორინგში გამარჯვების შემდეგ ჩემპიონატში ახალ ლიდერად ჰაკინენი იქცა, 64 ქულით. შუმახერმა, 62 ქულით, მე-2 ადგილზე გადაინაცვლა. შემდეგ მე-3 და მე-4 ადგილებზე კულტჰარდი და ბარიკელო იყვნენ, 58 და 49 ქულებით. ხოლო მე-5 ჯანკარლო ფიზიკელა იყო, 18 ქულით. ლიდერი კონსტრუქტორთა ჩემპიონატშიც შეიცვალა: „მაკლარენმა“, 112 ქულით “ფერარის“ მხოლოდ 1 ქულით გაუსწრო. მე-3 ადგილზე კვლავ „უილიამსი“ იყო, 24 ქულით.

ბელგიის გრან-პრი რედაქტირება

მომდევნო ეტაპი ბელგიაში, სპა-ფრანკორშამის წრეზე გაიმართა, სადაც პოული ჰაკინენმა დაიკავა. შუმახერი და კულტჰარდი მხოლოდ მე-4 და მე-5 ადგილებით შემოიფარგლნენ, მათ იარნო ტრულიმ და ჯენსონ ბატონმა აჯობეს. წვიმიან ამინდში ჩატარებული სტარტი პირველმა ხუთეულმა რაიმე ცვლილებების გარეშე გაატარა. მე-5 წრეზე ბატონმა ტრულის გასწრება სცადა, თუმცა ეს მცდელობა ავარიით დამთავრდა. ტრული რბოლას გამოეთიშა, ხოლო ბატონმა რბოლის გაგრძელება შეძლო, თუმცა პოზიციები დაკარგა. შუმახერმა და კულტჰარდმა მე-2 და მე-3 ადგილებზე გადაინაცვლეს. გერმანელი ჰაკინენს სწრაფად უახლოვდებოდა, და მე-12 წრეზე მას გაუსწრო კიდეც, როდესაც ჰაკინენმა შეცდომა დაუშვა და თითქმის ამოსრიალდა. ტრასამ დაშრობა დაიწყო, და პილოტებმა ბოქსებს მიაშურეს, რათა საწვიმარი საბურავებიდან მშრალებზე გადაენაცვლათ. კულტჰარდმა თავდაპირველად პიტ-სტოპს ტრასაზე დარჩენა ამჯობინა და ამის გამო მე-3-დან მე-9 ადგილზე გადაინაცვლა. მშრალ ტრასაზე ჰაკინენი შუმახერზე სწრაფი აღმოჩნდა. იგი გერმანელს ფინიშამდე 4 წრით ადრე დაეწია და გასწრება სცადა, თუმცა შუმახერმა მას ადგილი არ დაუტოვა და ჰაკინენს 200 კმ/სთ სიჩქარით ბალახზე გასვლა მოუწია. მომდევნო წრეზე მან კვლავ სცადა შუმახერის გასწრება. გრძელ პირდაპირ მონაკვეთზე ორ პილოტს შორის რიკარდო ზონტას ბოლიდი აღმოჩნდა, და მის გასასწრებად მათ ტრასის სხვადასხვა მხარე დაიკავეს. მომდევნო მოსახვევში ჰაკინენი წინ გაიჭრა და რბოლაც მოიგო, ხოლო შუმახერს მხოლოდ მე-2 ადგილით მოუწია დაკმაყოფილება. მისი ძმა რალფი მე-3 ადგილზე გავიდა, ხოლო მე-4 ადგილი დევიდ კულტჰარდმა დაიკავა.

იტალიის გრან-პრი რედაქტირება

იტალიაში, „ფერარის“ მშობლიურ მიწაზე კვალიფიკაციის შედეგად პირველი რიგი შუმახერმა და ბარიკელომ დაიკავეს. მათ უკან ჰაკინენი, ჟაკ ვილნევი და კულტჰარდი იყვნენ. შუმახერმა და „მაკლარენის“ პილოტებმა კარგი სტარტი ჩაატარეს, რაც ბარიკელომ და ვილნევმა ვერ შეძლეს. ფრენტცენმა გვიან დაამუხრუჭა და ტრულისა და ბარიკელოს უკნიდან დაეჯახა, რის გამოც სამივე პილოტი ამოსრიალდა. ამ ავარიამ ტრასაზე ერთ-ერთი მარშალი, პაოლო გიზლიმბერტი იმსხვერპლა. ავარიის შედეგად მონცას ავტოდრომზე უსაფრთხოების მანქანა გამოვიდა, რომელმაც ტრასაზე 10 წრე დაჰყო. რესტარტის შემდეგ ჰაკინენი შუმახერის გასწრებას ცდილობდა, თუმცა უშედეგოდ. გერმანელმა მისი რიგით 41-ე რბოლა მოიგო და აირტონ სენას გამარჯვებებთა მაჩვენებელს გაუტოლდა. ჰაკინენმა მე-2 ადგილი დაიკავა, ხოლო მე-3 ადგილზე რალფ შუმახერი გავიდა. მე-4 ადგილი „ეროუზის“ პილოტმა, იოს ვერსტაპენმა დაიკავა, და ამავდროულად გუნდის საუკეთესო რეზულტატი აჩვენა. რბოლის შემდეგ ჩატარებულ პრეს-კონფერენციაზე, როდესაც შუმახერს სენას რეკორდს გატოლება და ავარიის შედეგად მარშალის სიკვდილი შეატყობინეს, იგი ატირდა.

სეზონის დამთავრებამდე სამი ეტაპით ადრე, მიუხედავად შუმახერის მონცაში გამარჯვებისა, ჩემპიონატში ლიდერობას კვლავ ჰაკინენი ინარჩუნებდა. მე-3 ადგილი კვლავ კულტჰარდს ეკავა, 68 ქულით. მე-4 და მე-5 ადგილებზე ბარიკელო და რალფ შუმახერი იყვნენ. კონსტრუქტორთა ჩემპიონატშიც ლიდერობა „მაკლარენმა“ შეინარჩუნა. მის და „ფერარის“ შორის სხვაობა 4 ქულამდე გაიზარდა. მე-3 ადგილს კვლავ „უილიამსი“ იკავებდა, 30 ქულით.

აშშ-ს გრან-პრი რედაქტირება

მეთხუტმეტე ეტაპს ინდიანაპოლისის წრე იღებდა, სადაც პოულის პოზიცია შუმახერმა დაიკავა. მე-2 კულტჰარდი იყო, მე-3 და მე-4 ადგილებზე ჰაკინენი და ბარიკელო გავიდნენ. პილოტებმა რბოლა საწვიმარი საბურავებით დაიწყეს, ვინაიდან სტარტამდე ცოტა ხნით ადრე ტრასაზე წვიმდა. სტარტზე წინ კულტჰარდი გაიჭრა, თუმცე მალევე აღმოჩნდა, რომ ეს მან ფალსტარტის შედეგად შეძლო. კულტჰარდის უკან შუმახერი მიდიოდა, რომელმაც შოტლანდიელს მე-7 წრეზე გაასწრო. ტრასა სწრაფად შრებოდა და პილოტებმა ბოქსებს მიაშურეს. ჰაკინენი პიტ-სტოპის შემდეგ გასტონ მაცაკანეს უკან აღმოჩნდა. „ფერარის“ პილოტებმა პიტ-სტოპის გვიან ჩატარება გადაწყვიტეს. ჰაკინენმა ზედიზედ რამდენიმეჯერ აჩვენა უსრაფესი წრე, თუმცა შუმახერის გასწრება ვერ შეძლო, რადგანაც 25-ე წრეზე მას ძრავი აუფეთქდა. ძრავის პრობლემები რალფ შუმახერსაც გაუჩნდა, და მან მე-3 ადგილი დაკარგდა. აშშ-ს გრან-პრი „ფერარის“ პილოტების დუბლით დამთავრდა, კვარცხლბეკზე ასევე ჰაინც-ჰარალდ ფრენტცენი ავიდა. გამარჯვების შემდეგ მიხაელ შუმახერმა ჩემპიონატში ლიდერობა დაიბრუნა და ჰაკინენს 8 ქულით უსწრებდა. ეს იმას ნიშნავდა, რომ თუ გერმანელი მომდევნო ეტაპზე გაიმარჯვებდა, იგი სეზონის დამთავრებამდე მოიპოვებდა ჩემპიონის ტიტულს. „ფერარიმ“ კონსტრუქტორთა ჩემპიონატშიც დაიბრუნა ლიდერობა.

იაპონიის გრან-პრი რედაქტირება

იაპონიაში პოული კვლავ შუმახერს ერგო, ამჯერად მან ჰაკინენს 0.009 წამით აჯობა. მეორე რიგზე კულტჰარდი და ბარიკელო განთავსდნენ. სტარტზე ჰაკინენმა შუმახერს გაასწრო და ლიდერობა დაიკავა. პიტ-სტოპების პირველი რაუნდის მერე ვითარება არ შეცვლილა. თუმცა მალე გაწვიმდა და შუმახერმა მიახლოება დაიწყო. ლიდერებიდან პიტ-სტოპი ჯერ ჰაკინენმა ჩაატარა, ხოლო შუმახერმა კიდევ 3 წრე დააყოვნა, სანამ თვითონ არ მიაშურა ბოქსებს. პიტ-სტოპის შემდეგ იგი ჰაკინენზე 4 წამით წინ აღმოჩნდა, თუმცა მანამდე მოქმედ ჩემპიონს 2 წამით ჩამორჩებოდა. ჰაკინენის მიერ ლიდერობის დაბრუნების მცდელობები უშედეგო აღმოჩნდა, იაპონიის გრან-პრი შუმახერმა მოიგო და ჩემპიონის ტიტულიც მოიპოვა, ჰაკინენი მე-2 ადგილზე გავიდა, ხოლო ,მე-3 პოზიცია კულტჰარდმა დაიკავა. შუმახერის თანაგუნდელმა, რუბენს ბარიკელომ რბოლა მე-4 ადგილზე დაამთავრა.

მალაიზიის გრან-პრი რედაქტირება

სეზონის უკანასკნელი ეტაპი მალაიზიაში ჩატარდა. შუმახერმა ზედიზედ მესამეჯერ დაიკავა პოული, ჰაკინენის, კულტჰარდისა და ბარიკელოს წინ, თუმცა გერმანელმა სტარტზე ორი „მაკლარენი“ წინ გაუშვა და ლიდერობაც დაკარგა. მალე ჰაკინენმა ფალსტარტისთვის ჯარიმა მიიღო და წინ კულტჰარდი გაუშვა. კულტჰარდმა ლიდერობა მალევე დაკარგა, მას შემდეგ, რაც მესამე მოსახვევზე შეცდომა დაუშვა და ტრასის გარეთ გავიდა. პიტ-სტოპების შემდეგ წინ შუმახერი გაიჭრა და რბოლაც მოიგო, კულტჰარდი მე-2 ადგილზე გავიდა, ხოლო ბარიკელო — მე-3 ადგილზე. მე-4 პოზიცია ჰაკინენს ერგო.

საბოლოოდ, მიხაელ შუმახერმა თავისი მე-3 ტიტული მოიპოვა, 108 ქულით. მე-2 ადგილზე მიკა ჰაკინენი გავიდა, 89 ქულით, მე-3 ადგილზე — კულტჰარდი, 73 ქულით, ხოლო მე-4-ზე — ბარიკელო, 62 ქულით. მე-5 და მე-6 ადგილები რალფ შუმახერმა (24 ქულით) და ჯანკარლო ფიზიკელამ (18 ქულით) დაიკავეს. კონსტრუქტორებს შორის ჩემპიონი „ფერარი“ გახდა, 170 ქულით, მე-2 ადგილზე „მაკლარენი“ გავიდა 152[კომ 2] ქულით, ხოლო მე-3-ზე — „უილიამსი“, 36 ქულით.

რეზულტატები რედაქტირება

გრან-პრის შედეგები რედაქტირება

ეტაპი გრან-პრი პოულის პოზიცია უსწრაფესი წრე გამარჯვებული პილოტი გამარჯვებული კონსტრუქტორი
1   ავსტრალიის გრან-პრი   მიკა ჰაკინენი   რუბენს ბარიკელო   მიხაელ შუმახერი   სკუდერია ფერარი
2   ბრაზილიის გრან-პრი   მიკა ჰაკინენი   მიხაელ შუმახერი   მიხაელ შუმახერი   სკუდერია ფერარი
3   სან-მარინოს გრან-პრი   მიკა ჰაკინენი   მიკა ჰაკინენი   მიხაელ შუმახერი   სკუდერია ფერარი
4   ბრიტანეთის გრან-პრი   რუბენს ბარიკელო   მიკა ჰაკინენი   დევიდ კულტჰარდი   მაკლარენი
5   ესპანეთის გრან-პრი   მიხაელ შუმახერი   მიკა ჰაკინენი   მიკა ჰაკინენი   მაკლარენი
6   ევროპის გრან-პრი   დევიდ კულტჰარდი   მიხაელ შუმახერი   მიხაელ შუმახერი   სკუდერია ფერარი
7   მონაკოს გრან-პრი   მიხაელ შუმახერი   მიკა ჰაკინენი   დევიდ კულტჰარდი   მაკლარენი
8   კანადის გრან-პრი   მიხაელ შუმახერი   მიკა ჰაკინენი   მიხაელ შუმახერი   სკუდერია ფერარი
9   საფრანგეთის გრან-პრი   მიხაელ შუმახერი   დევიდ კულტჰარდი   დევიდ კულტჰარდი   მაკლარენი
10   ავსტრიის გრან-პრი   მიკა ჰაკინენი   დევიდ კულტჰარდი   მიკა ჰაკინენი   მაკლარენი
11   გერნმანიის გრან-პრი   დევიდ კულტჰარდი   რუბენს ბარიკელო   რუბენს ბარიკელო   სკუდერია ფერარი
12   უნგრეთის გრან-პრი   მიხაელ შუმახერი   მიკა ჰაკინენი   მიკა ჰაკინენი   მაკლარენი
13   ბელგიის გრან-პრი   მიკა ჰაკინენი   რუბენს ბარიკელო   მიკა ჰაკინენი   მაკლარენი
14   იტალიის გრან-პრი   მიხაელ შუმახერი   მიკა ჰაკინენი   მიხაელ შუმახერი   სკუდერია ფერარი
15   აშშ-ს გრან-პრი   მიხაელ შუმახერი   კულტჰარდი   მიხაელ შუმახერი   სკუდერია ფერარი
16   იაპონიის გრან-პრი   მიხაელ შუმახერი   მიკა ჰაკინენი   მიხაელ შუმახერი   სკუდერია ფერარი
17   მალაიზიის გრან-პრი   მიხაელ შუმახერი   მიკა ჰაკინენი   მიხაელ შუმახერი   სკუდერია ფერარი
წყარო:[12]

ქულების დაგროვების სისტემა რედაქტირება

2000 წლის სეზონში ქულებს პირველი 6 მრბოლელი აგროვებდა შემდეგი თანმიმდევრობით:[13]

ადგილი  1-ლი   მე-2   მე-3   მე-4   მე-5   მე-6 
ქულები 10 6 4 3 2 1

მრბოლელების მსოფლიო ჩემპიონატის შედეგები რედაქტირება

ლეგენდა
ფერი რეზულტატი
ოქროსფერი გამარჯვებული
ვერცხლისფერი მეორე ადგილი
ბრინჯაოსფერი მესამე ადგილი
მწვანე დააგროვა ქულები
ლურჯი სხვა კლასიფიცირებული პოზიცია
არ იყო კლასიფიცირებული, მოახერხა ფინიშირება (არკ)
იისფერი გამოეთიშა (გამ)
წითელი ვერ მოახერხა კვალიფიცირება (კვგ)
შავი დისკვალიფიკაცია (დისკ)
თეთრი რბოლაზე არ გასულა (არდ)
რბოლა გაუქმდა (გქმ)
ცარიელი პრაქტიკაში მონაწილეობა არ მიუღია (პარ)
მოიხსნა (მოხ)
ჩატარების ადგილზე არ გამოცხადდა (არგ)
მონაწილეობა გააუქმა (მგქ)
მონაწილეობა არ მიუღია (ცარიელი უჯრა)
ანოტაცია მნიშვნელობა
პოულის პოზიცია
უსწრაფესი წრე
ადგ. მრბოლელი ავს

 

ბრა

 

სან

 

ბრი

 

ესპ

 

ევრ

 

მონ

 

კან

 

საფ

 

ასტ

 

გერ

 

უნგ

 

ბელ

 

იტა

 

აშშ

 

იაპ

 

მალ

 

ქულები
1   მიხაელ შუმახერი 1 1 1 3 5 1 გამ 1 გამ გამ გამ 2 2 1 1 1 1 108
2   მიკა ჰაკინენი გამ გამ 2პ უ 2 1 2 6 4 2 1 2 1 1 2 გამ 2 4 89
3   დევიდ კულტჰარდი გამ დისკ 3 1 2 3 1 7 1 2 3 3 4 გამ 5 3 2 73
4   რუბენს ბარიკელო 2 გამ 4 გამ 3 4 2 2 3 3 1 4 გამ გამ 2 4 3 62
5   რალფ შუმახერი 3 5 გამ 4 4 გამ გამ 14 5 გამ 7 5 3 3 გამ გამ გამ 24
6   ჯანკარლო ფიზიკელა 5 2 11 7 9 5 3 3 9 გამ გამ გამ გამ 11 გამ 14 9 18
7   ჟაკ ვილნევი 4 გამ 5 16 გამ გამ 7 15 4 4 8 12 7 გამ 4 6 5 17
8   ჯენსონ ბატონი გამ 6 გამ 5 17 10 გამ 11 8 5 4 9 5 გამ გამ 5 გამ 12
9   ჰაინც-ჰარალდ ფრენტცენი გამ 3 გამ 17 6 გამ 10 გამ 7 გამ გამ 6 6 გამ 3 გამ გამ 11
10   იარნო ტრული გამ 4 15 6 12 გამ გამ 6 6 გამ 9 7 გამ გამ გამ 13 12 6
11   მიკა სალო დისკ არდ 6 8 7 გამ 5 გამ 10 6 5 10 9 7 გამ 10 8 6
12   იოს ვერსტაპენი გამ 7 14 გამ გამ გამ გამ 5 გამ გამ გამ 13 15 4 გამ გამ 10 5
13   ედი ირვაინი გამ გამ 7 13 11 გამ 4 13 13 მოხ 10 8 10 გამ 7 8 6 4
14   რიკარდო ზონტა 6 9 12 გამ 8 გამ გამ 8 გამ გამ გამ 14 12 6 6 9 გამ 3
15   ალექსანდერ ვურცი 7 გამ 9 9 10 12 გამ 9 გამ 10 გამ 11 13 5 10 გამ 7 2
16   პერდო დე ლა როსა გამ 8 გამ გამ გამ 6 არდ გამ გამ გამ 6 16 16 გამ გამ 12 გამ 2
  ჯონი ჰერბერტი გამ გამ 10 12 13 11 9 გამ გამ 7 გამ გამ 8 გამ 11 7 გამ 0
  პედრო დინისი გამ არდ 8 11 გამ 7 გამ 10 11 9 გამ გამ 11 8 8 11 გამ 0
  მარკ ჟენე 8 გამ გამ 14 14 გამ გამ 16 15 8 გამ 15 14 9 12 გამ გამ 0
  ნიკ ჰაიდფელდი 9 გამ გამ გამ 16 მოხ 8 გამ 12 გამ 12 გამ გამ გამ 9 გამ გამ 0
  გასტონ მაცაკანე გამ 10 13 15 15 8 გამ 12 გამ 12 11 გამ 17 10 გამ 15 13 0
  ჟან ალეზი გამ გამ გამ 10 გამ 9 გამ გამ 14 გამ გამ გამ გამ 12 გამ გამ 11 0
  ლუჩანო ბურტი 11 0
ადგ. მრბოლელი ავს

 

ბრა

 

სან

 

ბრი

 

ესპ

 

ევრ

 

მონ

 

კან

 

საფ

 

ასტ

 

გერ

 

უნგ

 

ბელ

 

იტა

 

აშშ

 

იაპ

 

მალ

 

ქულები
წყარო:[14]

შენიშვნები: რედაქტირება

  •   – მრბოლელმა ვერ შეძლო ფინიშირება, მაგრამ კლასიფიცირებული იქნა, ვინაიდან გრან-პრის მანძილის 90%-ზე მეტი დაფარა.

კონსტრუქტორების მსოფლიო ჩემპიონატის შედეგები რედაქტირება

სკუდერია ფერარიმ წარმატებით შეძლო კონსტრუქტორთა ტიტულის დაცვა
მაკლარენმა ჩემპიონატში მეორე ადგილი დაიკავა
უილიამსმა ჩემპიონატში მესამე ადგილი დაიკავა
ბენეტონმა კონსტრუქტორების ჩემპიონატში მეოთხე ადგილი დაიკავა
ადგ. კონსტრუქტორი ავს

 

ბრა

 

სან

 

ბრი

 

ესპ

 

ევრ

 

მონ

 

კან

 

საფ

 

ასტ

 

გერ

 

უნგ

 

ბელ

 

იტა

 

აშშ

 

იაპ

 

მალ

 

ქულები
1   სკუდერია ფერარი 1 1 1 3 5 1 გამ 1 გამ გამ გამ 2 2 1 1 1 1 170
გამ გამ 2პ უ 2 1 2 6 4 2 1 2 1 1 2 გამ 2 4
2   მაკლარენი გამ დისკ 3 1 2 3 1 7 1 2 3 3 4 გამ 5 3 2 152[კომ 2]
2 გამ 4 გამ 3 4 2 2 3 3 1 4 გამ გამ 2 4 3
3   უილიამსი 3 5 გამ 4 4 გამ გამ 14 5 გამ 7 5 3 3 გამ გამ გამ 36
5 2 11 7 9 5 3 3 9 გამ გამ გამ გამ 11 გამ 14 9
4   ბენეტონი 4 გამ 5 16 გამ გამ 7 15 4 4 8 12 7 გამ 4 6 5 20
გამ 6 გამ 5 17 10 გამ 11 8 5 4 9 5 გამ გამ 5 გამ
5   ბარი გამ 3 გამ 17 6 გამ 10 გამ 7 გამ გამ 6 6 გამ 3 გამ გამ 20
გამ 4 15 6 12 გამ გამ 6 6 გამ 9 7 გამ გამ გამ 13 12
6   ჯორდანი დისკ არდ 6 8 7 გამ 5 გამ 10 6 5 10 9 7 გამ 10 8 17
გამ 7 14 გამ გამ გამ გამ 5 გამ გამ გამ 13 15 4 გამ გამ 10
7   ეროუზი გამ გამ 7 13 11 გამ 4 13 13 მოხ 10 8 10 გამ 7 8 6 7
6 9 12 გამ 8 გამ გამ 8 გამ გამ გამ 14 12 6 6 9 გამ
8   ზაუბერი 7 გამ 9 9 10 12 გამ 9 გამ 10 გამ 11 13 5 10 გამ 7 6
გამ 8 გამ გამ გამ 6 არდ გამ გამ გამ 6 16 16 გამ გამ 12 გამ
9   იაგუარი გამ გამ 10 12 13 11 9 გამ გამ 7 გამ გამ 8 გამ 11 7 გამ 4
გამ არდ 8 11 გამ 7 გამ 10 11 9 გამ გამ 11 8 8 11 გამ
  მინარდი 8 გამ გამ 14 14 გამ გამ 16 15 8 გამ 15 14 9 12 გამ გამ 0
9 გამ გამ გამ 16 მოხ 8 გამ 12 გამ 12 გამ გამ გამ 9 გამ გამ
  პროსტი გამ 10 13 15 15 8 გამ 12 გამ 12 11 გამ 17 10 გამ 15 13 0
გამ გამ გამ 10 გამ 9 გამ გამ 14 გამ გამ გამ გამ 12 გამ გამ 11
11
ადგ. კონსტრუქტორი ავს

 

ბრა

 

სან

 

ბრი

 

ესპ

 

ევრ

 

მონ

 

კან

 

საფ

 

ასტ

 

გერ

 

უნგ

 

ბელ

 

იტა

 

აშშ

 

იაპ

 

მალ

 

ქულები
წყარო:[14]

შენიშვნები: რედაქტირება

  •   – მრბოლელმა ვერ შეძლო ფინიშირება, მაგრამ კლასიფიცირებული იქნა, ვინაიდან გრან-პრის მანძილის 90%-ზე მეტი დაფარა.

კომენტარები რედაქტირება

  1. თავდაპირველად ირვაინი ავსტრიის გრან-პრიზე ასპარეზობდა, თუმცა ავადმყოფობის გამო იგი მოიხსნა და დროებით ლუჩანო ბურტით ჩანაცვლდა
  2. 2.0 2.1 „მაკლარენის“ პილოტებმა ჯამში 162 ქულა დააგროვეს, თუმცა ფია-მ გუნდს ჰაკინენის ავსტრიაში გამარჯვების შედეგად დაგროვებული 10 ქულა ჩამოართვა, ვინაიდან ბოლიდზე ფია-ს ლოგო არ იყო განთავსებული

სქოლიო რედაქტირება

  1. 2000 FIA Formula One World Championship – Provisional Entry List. FIA.com. Fédération Internationale de l'Automobile (10 February 2000). ციტირების თარიღი: 28 July 2015
  2. Dro, Pascal (2000). Formula 1 Yearbook 2000–2001. Bath, Somerset: Parragon, გვ. 20–41. ISBN 0-75254-735-6. 
  3. 2000 FIA Formula One World Championship – Provisional Entry List. FIA.com. Fédération Internationale de l'Automobile (10 February 2000). ციტირების თარიღი: 28 July 2015
  4. Dro, Pascal (2000). Formula 1 Yearbook 2000–2001. Bath, Somerset: Parragon, გვ. 20–41. ISBN 0-75254-735-6. 
  5. 12 Models in 2000. StatsF1. ციტირების თარიღი: 13 June 2023
  6. Jenson Button: F1 driver profile – retrieved 16 January 2011
  7. „WORLD MOTOR SPORT COUNCIL MEETING – JANUARY 15, 2000“ (PDF). www.fia.com. 15 January 2000. დაარქივებულია ორიგინალიდან (PDF) — 3 June 2011. ციტირების თარიღი: 24 January 2016.
  8. 2000 FIA Formula One World Championship Sporting Regulations. Fédération Internationale de l'Automobile (FIA) (24 January 2000). ციტირების თარიღი: 25 November 2015
  9. 2000 FIA Formula One World Championship Sporting Regulations. Fédération Internationale de l'Automobile (FIA) (24 January 2000). ციტირების თარიღი: 25 November 2015
  10. 2000. Chicane F1. ციტირების თარიღი: 3 March 2022
  11. Formula One Calendar 2000. Motorsport Stats. ციტირების თარიღი: 3 April 2022
  12. Formula One Results 2000. Motorsport Stats. ციტირების თარიღი: 3 April 2021
  13. 2000 FIA Formula One World Championship Sporting Regulations Retrieved on 22 October 2011
  14. 14.0 14.1 2000 FIA Formula One World Championship – Drivers Retrieved on 22 October 2011