თავდაპირველი ფაილი ((1 433 × 736 პიქსელი, ფაილის ზომა: 180 კბ, MIME ტიპი: image/png))

ეს ფაილი მდებარეობს Wikimedia Commons სერვერზე.
იხილეთ მისი აღწერის გვერდი სრული ინფორმაციისთვის.
გადასვლა ფაილის გვერდზე
გადასვლა ფაილის გვერდზე
გადასვლა ფაილის გვერდზე
უცნობი ტიპის «biogeographical map» ეს გამოსახულება უნდა იყოს გადახატული .svg ფორმატში. ყოველივე ეს გვაძლევს რამდენიმე მოგებას, რის შესახებაც შეგიძლიათ წაიკითხოთ Commons:Media for cleanup. თუ თქვენ უკვე გაქვთ .svg ვერსია, ძალიან გთხოვთ ატვირთოთ იგი. ატვირთვის შემდეგ გთხოვთ შეცვალოთ ეს თარგი შემდეგით - {{Vector version available|ფაილის სახელი.svg}}.

რეზიუმე

აღწერა
English: World map of early migrations of modern humans based on the Y-chromosome DNA.
Español: Mapa de las migraciones prehistóricas de los humanos modernos basado en la genética del cromosoma Y.
Português: Mapa das migrações pré-históricas dos humanos modernos, baseado no DNA do cromossoma Y.
თარიღი
წყარო პირადი ნამუშევარი
ავტორი Maulucioni
უფლება
(ფაილის მეორეული გამოყენება)
Trabajo propio
სხვა ვერსიები
Mitochondrial version. Starting from Mitochondrial eve.

რეზიუმე

Underlying blank map: File:World map with the Americas on the right.png

English

Africa: The phylogenetic tree is rooted in the so-called chromosomal Adam, which has African origin and first diverged at A00 more than 250,000 years ago.[1] A00, A0 and A1a (M31) show an ancient dispersion in west-central Africa; the Khoisan peoples had a prolonged isolation for tens of thousands of years in southern Africa and their ancient gene pool is mainly made up of A-M6 and AM-51.[2] On the other hand, A-M13 is especially distributed in East Africa and Horn of Africa, and is found mainly in Nilotic peoples.[3]

B was especially dispersed in east-central Africa.[4] E is quite widespread in Africa, it originated about 65,000 years ago and its main subgroups E1a1a (V38) and E1a1b (M215) diverged about 40,000 years ago.[5]

Out of Africa: Expansion out of Africa is represented by D and C/F about 60,000 years ago.[6] F could have originated in the Indian subcontinent,[7] since its oldest subclades (F1, F2, F3 and F4) have been found in India, Sri Lanka and the Far East.[8] Southern Asian Pleistocene coastal settlers from Africa would have provided the inocula for the subsequent differentiation of the distinctive eastern and western Eurasian gene pools; from the Indian subcontinent this differentiation would have started.[9]

Sahul: The gene pool that early colonized Sundaland (the Malay archipelago) and the Sahul continent (Oceania) is made up of MS (K*/M/S) and C (B477), about 50,000 years ago.[10]

Eurasian expansion: The eastern Eurasian gene pool is mainly composed of NO, C (M217) and D (M174) with greater diversity found in the south, whereby the northern lineages form a subset of the populations that migrated from south to north.[11]

In western Eurasia, G, H, IJ, LT and Q/R are mainly dispersed, all of which are descended from GHIJK, a haplotype originating from South or Southeast Asia.[12][13] Most of the European gene pool comes from Palaeolithic and Neolithic migrations from western Asia.[14]

Americas: The early colonization of the Americas corresponds to Paleoindian branches derived from Q-L54 about 15,000 years ago. The Native American gene pool is a subset of that of the Siberians.[15]

Graphic of gene pools: This map shows in green the area of predominance of the ancient African Y chromosome haplogroups: A, B and E. In pink the south-western Eurasian haplogroups: G, H, IJ, LT and Q/R. In color orange ocher the northeast Eurasian haplogroups: C, D and NO. In gray the Australian haplogroups: C and S. In purple the Pacific Island haplogroups: C, M and S. And in light yellow the American haplogroups: C and Q.

Español

Mapa basado en la información obtenida sobre los principales haplogrupos ADN-Y en los artículos sobre Haplogrupos del cromosoma Y humano, en Human Y-DNA haplogroups y fuentes especializadas.

África: El árbol filogenético tiene su raíz en el llamado Adán cromosómico, el cual tiene origen africano y diverge primero en A00 hace más de 250 mil años aproximadamente. Los haplogrupos A00, A0 y A1a (M31) presentan una antigua dispersión en el África centro-occidental; los pueblos joisán tuvieron un aislamiento prolongado por decenas de miles de años en el sur de África y su acervo genético antiguo lo constituyen principalmente A-M6 y AM-51. Por otro lado, A-M13 se distribuye especialmente en África oriental y cuerno de África, y se encuentra principalmente en pueblos nilóticos.

B está disperso especialmente en el África centro-oriental. E está bastante extendido en África, se originó hace unos 65 mil años y sus principales suclados E1a1a (V38) y E1a1b (M215 ) divergieron hace unos 40 mil años.

Fuera de África: La expansión fuera de África está representada por D y C/F hace unos 60 mil años. F podría haberse originado en el subcontinente indio, dado que sus subclados más antiguos (F1, F2, F3 y F4) se han encontrado en India, Sri Lanka y Extremo oriente. Los colonos costeros del Pleistoceno del sur de Asia que provienen de África, habrían proporcionado los linajes primigenios para la posterior diferenciación de los distintivos acervos genéticos de Eurasia oriental por un lado y de Eurasia occidental por el otro; del subcontinente indio habría partido esta diferenciación.

Sahul: El acervo genético que colonizó tempranamente Sondalandia (el archipiélago malayo) y el continente Sahul (Oceanía) está formado por MS (K*/M/S) y C, hace unos 50 mil años.

Expansión euroasiática: El acervo genético de Eurasia oriental se compone principalmente de NO, C (M217) y D (M174) encontrándose una mayor diversidad en el sur, por los que los linajes del norte forman un subconjunto de las poblaciones que migraron de sur a norte.

En Eurasia occidental se dispersan principalmente G, H, IJ, LT y Q/R, todos los cuales descienden de GHIJK, un haplotipo proveniente del sur o sudeste de Asia. La mayor parte del acervo genético europeo es producto de migraciones del paleolítico y del neolítico provenientes de Asia occidental.

América: La colonización temprana de América corresponde a ramas paleoamericanas derivadas de Q-L54 hace unos 15 mil años. El acervo genético americano es un subconjunto del siberiano.

Gráfica de los acervos genéticos: Este mapa muestra en color verde la zona de predominio de los haplogrupos de ADN-Y africanos: A, B y E. En rosado los haplogrupos eurasiáticos sur-occidentales: G, H, IJ, LT, Q y R. En color ocre anaranjado los haplogrupos eurasiáticos nor-orientales: C, D y NO. En gris los haplogrupos australianos: C y S. En violeta los haplogrupos de las Islas del Pacífico: C, M y S. Y en amarillo claro los haplogrupos americanos: Q y C.

References

  1. Lipson, M., Ribot, I., Mallick, S. et al. Ancient West African foragers in the context of African population history. Nature 577, 665–670 (2020). https://doi.org/10.1038/s41586-020-1929-1
  2. Wood, E., Stover, D., Ehret, C. et al. Contrasting patterns of Y chromosome and mtDNA variation in Africa: evidence for sex-biased demographic processes. Eur J Hum Genet 13, 867–876 (2005). https://doi.org/10.1038/sj.ejhg.5201408
  3. Hisham Y. Hassan, Peter A. Underhill, Luca L. Cavalli‐Sforza, Muntaser E. Ibrahim, 2008, Y‐chromosome variation among Sudanese: Restricted gene flow, concordance with language, geography, and history. American Journal of Physical AnthropologyVolume 137, Issue 3 https://doi.org/10.1002/ajpa.20876
  4. Sarah A. Tishkoff, Mary Katherine Gonder, Brenna M. Henn, Holly Mortensen, Alec Knight, Christopher Gignoux, Neil Fernandopulle, Godfrey Lema, Thomas B. Nyambo, Uma Ramakrishnan, Floyd A. Reed, Joanna L. Mountain, History of Click-Speaking Populations of Africa Inferred from mtDNA and Y Chromosome Genetic Variation, Molecular Biology and Evolution, Volume 24, Issue 10, October 2007, Pages 2180–2195, https://doi.org/10.1093/molbev/msm155
  5. E tree. Haplogroup YTree v8.09.00, 2012-2020 YFull
  6. Marc Haber, Abigail L. Jones, Bruce A. Connell et al. 2019, A Rare Deep-Rooting D0 African Y-Chromosomal Haplogroup and Its Implications for the Expansion of Modern Humans Out of Africa GENETICS August 1, 2019 vol. 212 no. 4 1421-1428; https://doi.org/10.1534/genetics.119.302368
  7. E. Marres 2020, Human haplogroups. FullGenomes, Amsterdam
  8. Y-DNA Haplogroup F and its Subclades - 2019-2020, International Society of Genetic Genealogy.
  9. T.Kivisild, S. Rootsi, M. Metspalu, S. Mastana, K. Kaldma et al. (2003) The Genetic Heritage of the Earliest Settlers Persists Both in Indian Tribal and Caste Populations. AJHG Volume 72, Issue 2, February 2003, Pages 313-332
  10. Anders Bergström, Nano Nagle, Yuan Chen, Shane McCarthy, Martin O. Pollard, Qasim Ayub, Stephen Wilcox, Leah Wilcox, Roland A.H. van Oorschot, Peter McAllister, Lesley Williams, Yali Xue, R. John Mitchell, Chris Tyler-Smith (2016) Deep Roots for Aboriginal Australian Y Chromosomes Curr Biol. 2016 Mar 21; 26(6): 809–813. doi: 10.1016/j.cub.2016.01.028 PMCID: PMC4819516
  11. Yali Xue, Tatiana Zerjal, Weidong Bao, Suling Zhu et al. (2006) Male Demography in East Asia: A North–South Contrast in Human Population Expansion Times. GENETICS April 1, 2006 vol. 172 no. 4 2431-2439; https://doi.org/10.1534/genetics.105.054270
  12. Pille Hallast, Anastasia Agdzhoyan, Oleg Balanovsky, Yali Xue, Chris Tyler-Smith, 2019, Early replacement of West Eurasian male Y chromosomes from the east. bioRxiv doi: https://doi.org/10.1101/867317
  13. (3 June 2013). "Inferring human history in East Asia from Y chromosomes". Investigative Genetics 4: 11. DOI:10.1186/2041-2223-4-11. ISSN 2041-2223.
  14. Fu, Q., Posth, C., Hajdinjak, M., Petr, M., Mallick, S., Fernandes, D., Furtwängler, A., Haak, W., Meyer, M., Mittnik, A., Nickel, B., Peltzer, A., Rohland, N., Slon, V., Talamo, S., Lazaridis, I., Lipson, M., Mathieson, I., Schiffels, S., Skoglund, P., … Reich, D. (2016). The genetic history of Ice Age Europe. Nature, 534(7606), 200–205. https://doi.org/10.1038/nature17993
  15. Q Y tree 2012-2020 YFull

ლიცენზია

მე, ამ ნაწარმოებზე საავტორო უფლებების მფლობელი, საკუთარი სურვილით ვაქვეყნებ მას შემდეგი ლიცენზიით:
GNU head თქვენ შეგიძიათ გაავრცელოთ ან შეცვალოთ დოკუმენტი GNU Free Documentation ლიცენზიის 1.2 ან უფრო გვიანდელი ვერსიის პირობების თანახმად, რომელიც გამოქვეყნებულია თავისუფალი პროგრამული უზრუნველყოფის ფონდის მიერ, შეუცვლელი განყოფილებების გარეშე, პირველ და ბოლო გვერდებზე განთავსებულ ტექსტებზე. ლიცენზიის ასლი არის განთავსებული განყოფილებაში სახელად GNU Free Documentation License.
w:ka:Creative Commons
მოხსენიება
ეს ფაილი ვრცელდება Creative Commons Attribution 3.0 Unported ლიცენზიით.
თქვენ თავისუფლად შეგიძლიათ:
  • ნამუშევრის გაზიარება – ნამუშევრის კოპირება, გავრცელება და გადაცემა.
  • შექმნათ დაფუძნებულები – ნამუშევრის შესწორება
შემდეგი პირობებით:
  • მოხსენიება – თქვენ უნდა მიუთითოთ წყაროს შემქმნელი იმ გზით, რომელიც დანიშნა ავტორმა ან საავტორო უფლებების მფლობელმა. მაგრამ არა ისე, თითქოს წყაროს ავტორი მხარს გიჭერთ თქვენ ან დაუჭირა თქვენს მიერ შექმნილ ნაწარმოებს.
თქვენ შეგიძლიათ აირჩიოთ ლიცენზია.

Captions

Add a one-line explanation of what this file represents
World map of modern humans patrilineal genetic history according to the distribution and estimated age of the Y chromosome haplogroups.

source of file ინგლისური

original creation by uploader ინგლისური

media type ინგლისური

image/png

ფაილის ისტორია

დააწკაპუნეთ თარიღზე/დროზე ფაილის დასათვალიერებლად, როგორც ის მაშინ გამოიყურებოდა.

(უკანასკნელი | პირველი) იხილე (უახლესი 10) () (10 | 20 | 50 | 100 | 250 | 500).
თარიღი/დრომინიატიურაზომებიმომხმარებელიშენიშვნა
მიმდინარე10:28, 15 ნოემბერი 2023მინიატურა 10:28, 15 ნოემბერი 2023 ვერსიისთვის1 433×736 (180 კბ)FylindfotberserkReverted to version as of 13:16, 23 May 2023 (UTC) WP:OR by sock of WorldCreaterFighter. Restoring content on GHIJK, R1a and R2. Xue et al mentions nothing about south Asian ancestry or H and L, T being east Eurasian. On the contrary Wang et all considered H, L/T to be west Eurasian
21:41, 25 ოქტომბერი 2023მინიატურა 21:41, 25 ოქტომბერი 2023 ვერსიისთვის1 432×736 (169 კბ)ABCymtaupdating migration paths and colour adjustment
13:16, 23 მაისი 2023მინიატურა 13:16, 23 მაისი 2023 ვერსიისთვის1 433×736 (180 კბ)FylindfotberserkRestoring correct version for the specific part. Only Northeast Indians states have majority east Asian lineages. Color corrected
22:21, 5 მაისი 2023მინიატურა 22:21, 5 მაისი 2023 ვერსიისთვის1 433×736 (166 კბ)CeylonSpringPlease note that H in India is 32.9% and 10%-25.3% in Sri Lanka, We do not yet have sufficiant genomic edividce to associate H with (ASI).
16:17, 29 აპრილი 2023მინიატურა 16:17, 29 აპრილი 2023 ვერსიისთვის1 433×736 (165 კბ)ABCymtaReverted to version as of 18:18, 8 March 2023 (UTC)
23:48, 16 მარტი 2023მინიატურა 23:48, 16 მარტი 2023 ვერსიისთვის1 433×736 (166 კბ)ABCymtaReverted to version as of 20:26, 10 January 2023 (UTC) (will be better edited afterwards)
18:18, 8 მარტი 2023მინიატურა 18:18, 8 მარტი 2023 ვერსიისთვის1 433×736 (165 კბ)ABCymtaadjusting color for Southern Asia (ASI)
20:26, 10 იანვარი 2023მინიატურა 20:26, 10 იანვარი 2023 ვერსიისთვის1 433×736 (166 კბ)ABCymtaadjusting coloring for Americas (and Paleosiberian)
17:52, 11 ნოემბერი 2022მინიატურა 17:52, 11 ნოემბერი 2022 ვერსიისთვის1 433×736 (165 კბ)ABCymtaconsistent colours for different clades, same colour for M and S (MS),etc.
22:16, 26 ოქტომბერი 2020მინიატურა 22:16, 26 ოქტომბერი 2020 ვერსიისთვის1 433×736 (165 კბ)MaulucioniUpdating: Q in Americas and various dates according YFull YTree 2020. Checking clades A, D, I2 and R1b according to ISOGG Y-DNA Haplogroup Tree 2020.
(უკანასკნელი | პირველი) იხილე (უახლესი 10) () (10 | 20 | 50 | 100 | 250 | 500).

ამ ფაილზე ბმული მოცემულია შემდეგ გვერდებზე:

ფაილის გლობალური გამოყენება

ეს ფაილი გამოიყენება შემდეგ ვიკებში:

მეტამონაცემები