ტაპუაენუკუ
ტაპუაენუკუ (მაორი. Tapuae-o-Uenuku) — უმაღლესი მწვერვალი ახალი ზელანდიის სამხრეთ კუნძულის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში. სახელი მაორის ენიდან მომდინარეობს და „ცისარტყელის ნაკვალევს“ ნიშნავს. ეწოდა ბელად ტაპუაენუკუს პატივსაცემად.
| ტაპუაენუკუ | |
|---|---|
| |
| კოორდინატები: 41°59′45″ ს. გ. 173°39′45″ ა. გ. / 41.99583° ს. გ. 173.66250° ა. გ. | |
| ქვეყანა |  ახალი ზელანდია
|
| სიმაღლე | 2885 მ |
| ქედი | კაიკურის ქედი |
| პირველი ასვლა | 1849 |
  | |
ზღვის დონიდან 2 885 მ სიმაღლით იგი ახალი ზელანდიის უმაღლესი მწვერვალია, რომელიც სამხრეთ ალპების ძირითად ქედებს მიღმა მდებარეობს. ტაპუაენუკუ ჩრდილოეთ კუნძულის უმაღლეს მთაზე 80 მეტრითაა დაბალი.
აღმართულია კაიკურის ქედის შიდა ნაწილში, მდინარე კლარენსისა და ავატერეს ხეობებს შორის.
პირველი ევროპელი, რომელმაც მთა იხილა, იყო ჯეიმზ კუკი, რომელმაც მას ოდინის მთა უწოდა.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე: