აბანოთუბანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
Robot: Cosmetic changes
ხაზი 5:
ლეგენდა თბილისის ცხელი წყლების აღმოჩენას და მათზე ქალაქის გაშენებას V ს. ქართლის მეფეს [[ვახტანგ გორგასალი|ვახტანგ გორგასალს]] მიაწერს. X ს. არაბი გეოგრაფი [[იბნ ჰაუკალი]] „გზათა და სამეფოთა წიგნში“ აღნიშნავს: „ქალაქში [თბილისში] არის [[ტიბერია|ტიბერიადის]] აბანოების მსგავსი აბანოები, რომელთა წყალიც უცეცხოდ დუღს“. ისტორიული ცნობებით XIII ს. თბილისში მინერალური წყლის 65 აბანო ყოფილა. თბილისის აბანოებზე ცნობებს გვაწვდიან XIII-XIV სს. [[ვენეცია|ვენეციელი]] მოგზაური [[მარკო პოლო]], XVIII ს. [[რუსეთი|რუსი]] ვაჭარი ვასილ გაგარა, ასევე [[ვახუშტი ბაგრატიონი]], რომელიც თბილისში ექვს აბანოს ითვლის.
 
XVII-XIX სს. თბილისში იყო ერეკლეს, ბებუთას, მელიქის, მეითრის (სუმბათოვის), გოგილოს, ორბელიანთა, თბილელის, მირზოევის, ხოჯას, „გრილი“ (შიოევის), „ჭრელი“ და სხვა აბანოები. დღემდე შემორჩენილ აბანოთა უმრავლესობა XVII-XVIII საუკუნეებში [[ირანი|ირანული]] არქიტექტურის გავლენითაა შექმნილი და მერმინდელ [[სეიდაბადი|სეიდაბადშია]] თავმოყრილი, [[თბილისის ბოტანიკური ბაღი|ბოტანიკური ბაღის]] აღმართის დასაწყისში. სწორედ ამიტომ, ამ ადგილს აბანოთუბანი ეწოდა.
 
ამ აბანოებს ძველ თბილისში მარტო სამკურნალო დანიშნულება არა ჰქონია; აქ ხშირად მთელი დღით მოდიოდნენ მოქალაქეები, ბანაობდნენ, ისვენებდნენ და ლხინსაც მართავდნენ. აქვე ამოწმებდნენ სადედამთილოები საპატარძლოს სილამაზეს.
 
== აბანოთუბანის ხედები ==
<gallery>
სურათი:tchreli abano.jpg|ჭრელი აბანო
ხაზი 16:
== ლიტერატურა ==
 
* „აბანო“. [[ქსე]] ტ. I, გვ. 13. თბ., 1975
* კვირკველია, თ., ძველთბილისური დასახელებანი, გვ. 4-5. «საბჭოთა საქართველო», თბ., 1985
{{თბილისის უბნები}}
{{თბილისის ღირსშესანიშნაობები}}
 
[[კატეგორია:ძველი თბილისის უბნები]]
 
{{თბილისის უბნები}}
{{თბილისის ღირსშესანიშნაობები}}
 
[[de:Bäderviertel (Tiflis)]]
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/აბანოთუბანი“-დან