სემასიოლოგია: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 2:
 
'''სემასიოლოგია''' ([[ბერძნული ენა|ბერძნულად]] sēmasia – მნიშვნელობა და ...ლოგია), არის [[ლექსიკოლოგია|ლექსიკოლოგიის]] დარგი (განშტოება), რომელიც შეისწავლის [[სიტყვა|სიტყვის]] მნიშვნელობას (საგნობრივ მიმართებას), მის აგებულებას და დროში ცვალებადობას. ზოგჯერ სემასიოლოგია უფრო ფართოდაც ესმით, როგორც [[სიტყვა|სიტყვის]] შინაარსეული მხარის შემსწავლელი [[მეცნიერება]]. <br>
 
სემასიოლოგია ფართო გაგებით შეისწავლის გრძნობითს ელფერს, [[სტილისტიკა|სტილისტურ]] ღირებულებას. <br>
 
სემასიოლოგია, როგორც [[ისტორიული ენათმეცნიერება|ისტორიული ენათმეცნიერების]] დარგი, შეიქმნა [[XIX საუკუნე|XIX საუკუნის]] I ნახევარში, როდესაც კ. რაიზიგმა (K. C. Reisig) მოძღვრება სიტყვის მნიშვნელობის შესახებ მოათავსა [[გრამატიკა|გრამატიკულ]] დისციპლინათა შორის. კ. რაიზიგსავე ეკუთვნის სახელწოდებაც, რომელიც გავრცელდა გერმანულენოვან და რუსულ (მოგვიანებით საბჭოთა) სპეციალურ ლიტერატურაში (თანამედროვე ფრანგულ- და ინგლისურენოვან [[ენათმეცნიერება|საენათმეცნიერო]] ლიტერატურაში გავრცელებულია ს ე მ ა ნ ტ ი კ ა).<br>
 
ამჟამად სემასიოლოგია შეისწავლის სიტყვის მნიშვნელობის ცვლას, მნიშვნელობათა კლასიფიკაციას, სიტყვის შინაარსობრივი მხარის აგებულებას, ენობრივი ნიშნის ბუნებას და მისი კვლევის მეთოდებს. <br>
 
თანამედროვე სემასიოლოგიური კვლევის უმთავრესი მიმართულებებია კომპონენტური ანალიზი (იელმსლევი), დისტრიბუციული ანალიზი (ს. ზვიაგინცევი), სემანტიკური ველების თეორია (ტრირი, ვაისბერგერი, პორციგი), ლექსიკურ-სემანტიკური ვარიირება (ვ. ვინოგრადოვი) და სხვები. <br>
 
ლექსიკის სემასიოლოგიურ კვლევას უპირისპირდება [[ონომასიოლოგია|ო ნ ო მ ა ს ი ო ლ ო გ ი ა]], სიტყვის, როგორც სახელწოდების, კვლევა. ზოგჯერ სემასიოლოგია იხმარება ლექსიკოლოგიის ფარდად. <br>
 
== ლიტერატურა ==
 
* [[ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია|ქსე]], ტომი 9-ე, ''სემეურვეო-ტიხტიხი''. [[თბილისი]]: მთავარი სამეცნიერო რედაქცია, [[1985]]. გვერდი 280/2 <br>
 
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/სემასიოლოგია“-დან