ეპიკურეიზმი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 21:
თუმცა ეპიკურეს ღმერთების არსებობა არ უარყვია, მაგრამ მან ფააქტიურად დააკნინა ღმერთების ცნება, როცა ღმერთებს მიაწერა სამყაროთაშორისო სივრცეში არსებობა, ყოველგვარი გონიერებისა, ნებისა და ძალის გარეშე. ასეთი ღმერთების შიშისაგან განთავისუფლებულ ადამიანს ეპიკურე უწინასწარმეტყველებდა ბედნიერ ცხოვრებას, რადგან მას ცოდნის მიხედვით უნდა ერწმუნა"სანამ ჩვენ ვართ, სიკვდილი ვერ მოვა, როცა აღარ ვიქნებით, სიკვდილი მაშინ მოვა".<ref name="ნარკვევები ფილოსოფიის ისტორიაში,რ.გორდეზიანიგვ.90">ნარკვევები ფილოსოფიის ისტორიაში,რ.გორდეზიანი,გ.თევზაძე,მ.ნემსაძე,მ.ჭელიძე,თბილისი,1993 წ. გვ.90</ref>
მარქსმა სადოქტორო დისერტაციაში "განსხვავება დემოკრიტეს ნატურფილოსოფიასა და ეპიკურეს ნატურფილოსოფიას შორის" ეპიკურეს ანტიკურობის რადიკალური განმანათლებელი უწოდა.
ეპიკურეიმი რომში განვითარდა ლუკრეციუს კარუსის მიერ . მისი მთავარი ფილოსოფიური ნაშრომი "საგანთა ბუნების შესახევ" პოემადაა დაწერილი. ეპიკურეიზმი შუა საუკუნეებში ბრძოლის ერთ–ერთ უმთავრეს საგანს წარმოადგენდა; ქრისტიანობამ იგი ავხორცობასა და სხეულებრივი ტკბობის თეორიად გამოაცხადა და შეაჩვენა. ახალ დროში ეპიკურეიზმს დამცველი და განმანათლებელი გამოუჩნდა დრანგი ფილოსოფოსის გასენდის სახით.
== სქოლიო ==
| |||