აბდულა თალიბზადე: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''აბდულა შაიგი თალიბზადე''' (დ. [[1881]], [[თბილისი]] — გ. [[1959]]), [[აზერბაიჯანელი]] მწერალი. დაწყებითი განათლება თბილისში მიიღო. [[1901]] წლიდან ცხოვრობდა [[ბაქო]]ში, სადაც ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას. შემოქმედების ადრინდელი პერიოდი აღმოსავლური ლიტერატურის ტრადიციებითაა შემოსაზღვრული, მოგვიანებით პროგრესული რომანრიზმის მიმდევარი იყო. მნიშვნელოვანია აბდულა თალიბზადეს მოთხრობები „უბედური ოჯახი“, „წერილმა ვერ მოაღწია“, „ლამაზი გაზაფხული“ (1912-1913); რომანი „არაზი“ (1940), დრამატული ნაწარმოებები: „ელვა“ (1927), „ხასაი“ (1937), „ხალხის შვილი“ (1939), „სამშობლო“ (1942) და სხვა. პიესების დიდი ნაწილი დაწერილია მოზარდთა თეატრისათვის. აბდულა თალიბზადემ თარგმნა [[ნიზამი]]ს „[[ისქანდერნამე]]ს“ ნაწილი („წიგნი დიდებისა“), შექსპირის „მაკბეთი“, პუშკინის, კრილოვის, ნეკრასოვისა და სხვათა ნაწარმოებები.

==ლიტერატურა==

* [[ქსე]], ტ. 4, გვ. 576-577, თბ., 1979