'''შარლ გუნო''' ([[ფრანგ.]] Charles François Gounod; დ. [[17 ივნისი]], [[1818]] - გ. [[18 ოქტომბერი]], [[1893]]) — ფრანგი [[კომპოზიტორი]], ოპერა "[[ფაუსტი (ოპერა)|ფაუსტის]]" ავტორი. საფრ.საფრანგეთის ინსტიტუტის ინ-ტის წევრი ([[1866]]). [[1836]]-[[1838|38]] პარიზის კონსერვატორიაში სწავლობდა. ჟ. ფ. ჰალევისთან (კონტრაპუნქტი და ფუგა), ფ. პაერისთან და ჟ. ფ. ლესიუერთან (კომპოზიცია). [[1839]] მისმა კანტატა "ფერნანმა" რომის დიდი პრემია დაიმსახურა. [[1845]]-[[1852|52]] მუშაობდა პარიზის ერთ-ერთ ეკლესიაში ორგანისტად და კაპელმეისტერად. 1852-[[1860|60]] სათავეში ჩაუდგა პარიზის "ორფეონს" (საგუნდო საზ-ბათა გაერთიანება). [[1870]]-[[1875|75]] ცხოვრობდა ლონდონში, სადაც დაარსა საზ-ბა "გუნოს გუნდი" (ამჟამად "სამეფო საგუნდო საზოგადოება"). [[1850]] გუნომ დაწერა პირველი ოპერა "საფო",.სხვა ოპერებია: "ძალად ექიმი" ([[1857]]), "ფილემონი და ბაეკიდა" ([[1859]]), "საბის დედოფალი" ([[1861]]), "რომეო და ჯულიეტა" ([[1865]]), განსაკუთრებული წარმატება მოიპოვა ლირ. ოპერა "ფაუსტმა" (გოეთეს ამავე სახელწ. ტრაგედიის მიხედვით, [[1859]], პარიზის "ლირიკის თეატრი"). [[1869]] წელს გუნომ შეცვალა "ფაუსტის"დიალოგები რეჩიტატივებით და დაუმატა საბალეტო აქტი "ვალბურგიის ღამე". "ფაუსტმა" გუნოს მსოფლიო სახელი მოუხვეჭა. ოპერებს გარდა გუნოს ეკუთვნის სას. ნაწარმოებები ([[მესა|მესები]], რეკვიემი[[რექვიემი]]), [[იოჰან სებასტიან ბახი|ი. ს. ბახის]] პირველი პრელუდიის (დო მაჟორი) მუსიკაზე აგებული საყოველთაოდ ცნობილი "ავე მარია" სოპრანოს, ვიოლინოს, ფორტეპიანოსა და ორგანისათვის, [[კანტატა|კანტატები]], [[სიმფონია|სიმფონიები]], საფორტეპიანო პიესები, [[რომანსი|რომანსები]] და [[სიმღერა|სიმღერები]].
