სამანი (ორგანიზაცია): განსხვავება გადახედვებს შორის

{{მმ*|სამანი (მრავალმნიშვნელოვანი)}}

 

„სამანი“ 1942 წ. შექმნეს ახალგაზრდა და ნიჭიერმა [[ბაცბები|წოვა-თუშმა]] პოეტმა ადამ ბობღიაშვილმა (ალვანელი) და მისმა მეგობარმა მიხეილ იმედიძემ მას შემდეგ, რაც გაიცა წინამორბედი ფარული ორგანიზაცია, რომელსაც მათი პედაგოგი, [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი]]ს პროფესორი [[მიხეილ ზანდუკელი (პედაგოგი)|მიხეილ ზანდუკელი]] თავკაცობდა. 1941 წ. სექტემბერში ზანდუკელი და მისი თანამოაზრე 17 ასპირანტი თბილისში დააპატიმრეს. 1942 წ. შემოდგომაზე რეპრესიებს გადარჩენილმა „სამანელებმა“ [[თბილისი]]დან თავი დააღწიეს და [[კახეთი|კახეთს]], 1942 წ. ადრიან გაზაფხულზე კი [[თუშეთი|თუშეთს]] შეეხიზნენ. მათი მიზანი იყო თუშეთის ტერიტორიაზე მომხრეების შემოკრება და [[ჩეჩნეთი]]ს მთიანეთში მოქმედ ანტი-საბჭოთა მეამბოხეებთან კავშირის დამყარება. მთავრობამ მთა-თუშეთში გამაგრებული „სამანელების“ წინააღმდეგ რამდენიმე ასეული გაგზავნა [[თელავი]]ს შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის უფროსის, გამოცდილი [[ჩეკა|ჩეკისტის]] ალიოშა კვაშალის მეთაურობით. კვაშალმა შეძლო ორგანიზაციის განადგურება: შეთქმულთა ნაწილი გადმოიბირა, ნაწილი დააპატიმრა, მეთაურები, მ.შ. ბობღიაშვილი, 1944 წ. მოკლეს. მათ თავები მოჰკვეთეს და ხალხის დასაშინებლად თუშთა საგანგებოდ შეკრებილ კრებას წარუდგინეს. ორგანიზაციის ლიკვიდაციას თან ახლდა მასობრივი დაპატიმრებები თუშეთში.