ოიკუმენე: განსხვავება გადახედვებს შორის

ძველი ბერძენი სწავლულების აზრით, უძველესი ეკუმენა გადაჭიმული იყო ჩრდილოეთ ევროპიდან ეკვატორულ აფრიკამდე და ატლანტის ოკეანედან დასავლეთ ჩინეთამდე. მათ იცოდნენ დედამიწის მიახლოებითი ზომა, მაგრამ არ იცოდნენ მისი მრავალი ნაწილი. მათ შორის გამოსარჩევია [[ერატოსთენე|ერატოსთენე კირინელის]] (რომელმაც პირველმა გაზომა დედამიწის გარშემოწირულობა), [[კრატეს მალუსი|კრატეს მალუსისა]] (რომელმაც პირველმა შექმნა გლობუსი ძვ.წ.150 წელს)<ref>{{Citation | last =Klein | first =Samuel John | contribution =Oecumene | year =2005 | title =Cartography Word of the Day | publisher =Designorati | url = http://designorati.com/articles/t1/cartography/462/cartography-word-of-the-day-oecumene.php | access-date =2008-01-03}}</ref> და [[პტოლემე|პტოლემეს]] (რომელმაც თავის [[გეოგრაფია (პტოლემე)|"გეოგრაფიაში"]] გამოანგარიშა დედამიწის ზედაპირის ფართობი და აღწერა დასახლებული ნაწილი) ნარკვევები დედამიწის ზედაპირის შესახებ. შუა საუკუნეებში ეს სურათი შეიცვალა - აღნიშნული ტერიტორია გადართოვდა და შეემატა [[სკანდინავია]], [[ატლანტის ოკეანე|ატლანტის ოკეანის]] ჩრდილოეთი ნაწილი, [[აღმოსავლეთი აზია]] და [[სუბეკვატორული სარტყელი|სუბეკვატორული]] [[აფრიკა]]. პტოლემემ და სხვა ძველმა გეოგრაფებმა კარგად იცოდნენ, რომ მათი თვალსაწიერი მსოფლიოს მხოლოდ ერთ მეოთხედზე მოდიოდა, შესაბამისად წამოაყენეს ერთგვარი ჰიპოთეზა სახელწოდებით Terra Incognita ("უცნობი მიწები"), რომელიც სხვა განსახლებების პოტენციურ არსებობას მოიაზრებდა. ფაქტობრივად, შეხედულებამ მსოფლიო სიმეტრიულობის შესახებ შესაძლებელი გახადა, ძველ სწავლულთა შორის გამოჩენილიყო მსგავსი შეხედულებები დედამიწის "უცნობი მიწების" შესახებ.