'''ბერძნული კოლონიზაცია''' — [[ბერძნები|ბერძნების]]ს ორგანიზებული [[კოლონიალიზმი|კოლონიური]] ექსპანსია [[ხმელთაშუა ზღვა|ხმელთაშუა]] და [[შავი ზღვა|შავ ზღვებში]] ძვ. წ. VIII და VI საუკუნეებს შორის.
== ისტორია ==
ბერძნული კოლონიზაციის მთავარი მიზეზი გვაროვნული წყობილების რღვევა და კლასობრივი საზოგადოების ჩასახვის უარყოფითი შედეგი იყო. თავისუფალი მეთებეების საარსებო საშუალება — მიწა — წარჩინებულთა ხელში გადავიდა, რამაც გლეხობის ეკონომიკური განადგურება განაპირობა. მიწას მოწყვეტილმა გლეხმა თავი ქალაქს შეაფარა. ამ პერიოდის საბერძნეთში დემოგრაფიული მდგომარეობის აღმავლობით აღინიშნება. ჭარბი მოსახლეობის რეგულირების იმედით [[პოლისი|პოლისის]]ს ხელისუფლებამ კოლონიზაციის პროცესის ორგანიზება განიზრახა. პოლისი ნიშნავდა კოლონიზაციის ორგანიზატორს ([[ოიკესტესი|ოიკესტესს]]). კოლონიისთვის დამფუძნებელი პოლისი [[მეტროპოლია|მეტროპოლიად]]დ (დედაქალაქი) რჩებოდა. კოლონია მეტროპოლიის გავლენის გაზრდას ემსახურებოდა.ბერძენი კოლონისტები ძირითადად დაუსახლებელ მიწებზე სახლდებოდნენ. კოლონიები მეზობელ ხალხებთან/ტომებთან მშვიდობიან ურთიერთობას ინარჩუნებდნენ და მათთან სავაჭრო ურთიერთობას ამყარებდნენ. მეტროპოლია კოლონიების მეშვეობით იღებდა საჭირო ნედლეულს, მონებს, ასაღებდა საკუთარ ხელოსნობის ნაწარმს. თავდაპირველი კოლონიები აგრარულ ხასიათის წარმონაქმნები იყვნენ, თუმცა თანდათან კოლონიები სამიწათმოქმედო-სავაჭრიო კოლონიებად გარდაიქმნენ. კოლონიებში მიწათმოქმედების გარდა, გაჩნდნენ ხელოსნები და ვაჭარები.
ბერძნული კოლონიზაცია სამი მიმართულებით მიმდინარეობდა: დასავლეთით, ჩრდილო-აღმოსავლეთით და სამხრეთით.
=== კოლონიები შავ ზღვაში ===
[[შავი ზღვა|შავიზღვისშავი ზღვის]] (ევქსინის პონტოს) ნაპირებზე ახალშენების დაარსებას წარმართავდა ცნობილი საზღვაო ქალაქი [[მილეტი]]. საკოლონიზაციო მოძრაობის პერიოდში ახალშენების ფართო ქსელით დაიფარა [[კოლხეთი|კოლხეთის სამეფო]]ს სანაპიროები. ელინურ ცნობიერებაში კოლხეთმა ადგილი [[მითოლოგია|მითოლოგიიდან]] დაიმკვიდრა. კოლონიზაციის პერიოდის ქალაქებადაა მიჩნეული: [[ფაზისი]], [[პიტიუნტი]], [[დიოსკურია]] და სხვა.
