სტამბოლის კონვენცია: განსხვავება გადახედვებს შორის

 

'''ევროპის საბჭოს კონვენცია ქალთა მიმართ ძალადობისა და ოჯახში ძალადობის აღკვეთის და პრევენციის წინააღმდეგ''', ცნობილი ასევე როგორც '''სტამბოლის კონვენცია''' — ევროპის საბჭოს ადამიანის უფლებათა ხელშეკრულება, რომელსაც ხელი მოეწერა 2011 წლის 11 მაისს [[სტამბოლი|სტამბოლში]]. კონვენციის მთავარია მიზნებია ქალთა მიმართ ძალადობის პრევენცია, მსხვერპლის დაცვა და ამ დანაშაულების ჩამდენთა დაუსჯელობის დასრულება.<ref>{{Cite web|last=Council of Europe|date=2011|title=Explanatory Report to the Council of Europe Convention on preventing and combating violence against women and domestic violence|url=https://rm.coe.int/16800d383a|access-date=31 July 2020|website=Council of Europe}}</ref> [[2019]] წლის მარტში კონვენციის ხელშემკვრელთა რაოდენობა შეადგენდა 45 სახელმწიფოსა და [[ევროკავშირი|ევროკავშირს]].<ref name="Full_list">{{cite web|title=Full list: Chart of signatures and ratifications of Treaty 210|url=http://www.coe.int/en/web/conventions/full-list/-/conventions/treaty/210/signatures|publisher=Council of Europe|access-date=21 April 2016|archive-date=4 March 2017|archive-url=https://archive.today/20170304122138/http://www.coe.int/en/web/conventions/full-list/-/conventions/treaty/210/signatures|url-status=live}}</ref> 2012 წლის მარტში, [[თურქეთი]] გახდა პირველი სახელმწიფო, რომელმაც კონვენციის რატიფიცირება მოახდინა და მას მოჰყვა 34 სახელმწიფოს რატიფიკაციები 2013 წლიდან 2021 წლამდე ([[ალბანეთი]], [[ანდორა]], [[ავსტრია]], [[ბელგია]], [[ბოსნია და ჰერცოგოვინა]], [[ხორვატია]], [[კვიპროსი]], [[დანია]], [[ესტონეთი]], [[ფინეთი]], [[საფრანგეთი]], [[საქართველო]], [[გერმანია]], [[საბერძნეთი]], [[ისლანდია]], [[ირლანდია]], [[იტალია]], [[ლიხტენშტაინი|ლიხტენშტაინი]], [[ლუქსემბურგი]], [[მალტა]], [[მოლდოვა]], [[მონაკო]], [[მონტენეგრო]], [[ნიდერლანდები]], [[ჩრდილოეთი მაკედონია|ჩრდილოეთი მაკედონია]], [[ნორვეგია]], [[პოლონეთი]], [[პორტუგალია]], [[რუმინეთი]], [[სან-მარინო|სან მარინო]], [[სერბეთი]], [[სლოვენია]], [[ესპანეთი]], [[შვედეთი]], [[შვეიცარია]]). კონვენცია ძალაში შევიდა 2014 წლის 1 აგვისტოს. 2021 წელს, თურქეთი გახდა პირველი და ერთადერთი სახელმწიფო, რომელიც ხელშეკრულებიდან გამოვიდა 2021 წლის 20 მარტს მისი დენონსაციის შემდეგ. კონვენციის მოქმედება შეწყდა თურქეთში 2021 წლის 1 ივლისს. <ref name="auto">{{Cite web|title=Erdoğan insists it's at his discretion to pull Turkey out of İstanbul Convention|url=https://www.bianet.org/english/women/241444-erdogan-insists-it-s-at-his-discretion-to-pull-turkey-out-of-istanbul-convention|access-date=2021-03-27|website=Bianet - Bagimsiz Iletisim Agi|archive-date=20 July 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210720154110/https://bianet.org/english/women/241444-erdogan-insists-it-s-at-his-discretion-to-pull-turkey-out-of-istanbul-convention|url-status=live}}</ref><ref>{{Cite web|last=Story by Reuters|date=2021-07-01|title=Turkey formally quits treaty to prevent violence against women|url=https://www.cnn.com/2021/07/01/europe/turkey-istanbul-convention-women-intl/index.html|url-status=live|access-date=2021-07-01|website=CNN|archive-date=1 July 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210701234657/https://www.cnn.com/2021/07/01/europe/turkey-istanbul-convention-women-intl/index.html}}</ref>

 

==შენიშვნები==