ბალტიმორის ხელოვნების მუზეუმი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 29:
210,000 კვადრატულ-მეტრიანი მუზეუმი გამოირჩევა ნეოკლასიკური ნაგებობით, რომელიც შეიქმნა [[1920-იანები|1920-იან]] წლებში ცნობილი ამერიკელი არქიტექტორის ჯონ რასელ პაპის მიერ, მუზეუმს აქვს ორი ლანდშაფტური ბაღი, რომელსაც ამშვენებს [[XX საუკუნე|მე-20 საუკუნის]] ქანდაკებები. მუზეუმი მდებარეობს [[ჯონს ჰოპკინზის უნივერსიტეტი|ჯონ ჰოპკინსის უნივერსიტეტის]] ჰოუმვუდის კამპუსთან, თუმცა მუზეუმი დამოუკიდებელი დაწესებულებაა და არ არის დაკავშირებული უნივერსიტეტთან.
 
მუზეუმის მთავარი მახასიათებელია კონუსების კოლექცია, რომელიც შეაგროვა ბალტიმორელმა დებმა კლარიბელმა ([[1864]]-[[1929]]) და ეტა კონემ ([[1870]]-[[1949]]). დებმა შეაგროვეს სხვადასხვა მხატვრების უზარმაზარი ნამუშევრების კოლექცია, მათ შორისაა [[ანრი მატისი|ანრი მატისე]], [[პაბლო პიკასო]], [[პოლ სეზანი]], [[ედგარ დეგა]], [[პოლ გოგენი]], [[ვინსენტ ვან გოგი]] და [[პიერ ოგიუსტ რენუარი]], რომელთაგან თითქმის ყველა მუზეუმს გადაეცა. მუზეუმში ასევე განთავსებულია [[XIX საუკუნე|XIX საუკუნის]] შუა წლებში ფრანგული ხელოვნების 18,000 ნამუშევარი ჯორჯ ლუკას კოლექციიდან, რომელიც მუზეუმმა აღიარა, როგორც კულტურული "საგანძური"„საგანძური“ და "ფრანგული„ფრანგული ხელოვნების ერთ-ერთი უდიდესი კოლექცია ქვეყანაში"ქვეყანაში“ <ref>Stanley Mazaroff, ''A Paris Life, A Baltimore Treasure'', Chapter Fourteen, Johns Hopkins University Press, 2018.</ref>
 
ბალტიმორის სამხატვრო მუზეუმი ამჟამად ხელმძღვანელობს დირექტორი კრისტოფერ ბედფორდი, რომელიც დაინიშნა [[2016]] წლის მაისში, ერთწლიანი ძებნის შემდეგ. <ref name="ASAbell">{{Cite news|last=McCauley|first=Mary Carole|title=Baltimore Museum of Art director Chris Bedford tries to change the world. So why does he make some people so angry?|work=[[The Baltimore Sun]]|url=https://www.baltimoresun.com/entertainment/arts/bs-pr-fe-baltimore-museum-of-art-chris-bedford-20201120-zkltkjinr5f7vd4bidb4alvncy-story.html|access-date=November 21, 2020}}{{Subscription required}}</ref> მუზეუმში გაწევრიანებამდე ბედფორდი ოთხი წლის განმავლობაში ხელმძღვანელობდა ვარდების ხელოვნების მუზეუმს ბრენდესის უნივერსიტეტში, მასაჩუსეტსში. <ref>{{Cite news|last=McCauley|first=Mary Carole|title=Baltimore Museum of Art appoints Christopher Bedford as next director|work=The Baltimore Sun|url=http://www.baltimoresun.com/entertainment/arts/bs-ae-bma-appoint-20160502-story.html|access-date=2016-05-02}}{{Subscription required}}</ref> <ref>{{Cite news|last=Brown|first=Anne|date=May 2, 2016|title=The Baltimore Museum of Art appoints Christopher Bedford as its new director|url=https://artbma.org/documents/press/BMA-Director-5.2.16_Final.pdf|url-status=dead|access-date=May 2, 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20160602013438/https://artbma.org/documents/press/BMA-Director-5.2.16_Final.pdf|archive-date=June 2, 2016}}</ref>
ხაზი 40:
მუზეუმი დაფუძნდა მხოლოდ ერთი ნახატით, უილიამ სერჟანტი კენდალის ''ბოროტებით'', რომელიც მუზეუმს გადასცა თავად დოქტმა დოჰმემ. რადგან მუზეუმის დამფუძნებლები დარწმუნებულები იყვნენ, რომ საბოლოოდ შეიძლებოდა მეტი ხელოვნების შეძენა, ახლომდებარე Peabody Institute, მუდმივი დაწესებულების შექმნამდე, დათანხმდა კოლექციის შენახვას გარკვეული დროით. <ref name="baltimoremagazine.net">{{Cite web|url=http://www.baltimoremagazine.net/2014/10/20/fall-arts-preview-bma-turns-100|title=Fall Arts Preview: BMA Turns 100|access-date=4 May 2018}}</ref> კომიტეტი ამჯერად, მუზეუმის შენობის ძიებას შეუდგა.
 
[[1916]] წელს კომიტეტის წევრებმა ჩრდილოეთ ჩარლზისა და ვესტ ბიდლის ქუჩების სამხრეთ-დასავლეთ კუთხეში, შენობა შეიძინეს. [[1915]] წლისთვის ჯგუფმა გადაწყვიტა, რომ კოლექცია უაიმანის პარკის ტერიტორიაზე განეთავსებინა, ჩარლზ ვილიჯის უბნის დასავლეთით. [[1917]] წლისთვის ჯგუფმა მიიღო ჯონს[[ჯონ ჰოპკინსის უნივერსიტეტი|ჯონ ჰოპკინსის უნივერსიტეტის]] დაპირება, რომსამხრეთით მდებარე მიწაზე - ფედერალური სტილის კამპუსში დაწესებულებას გადასცემდა მიწას., ეს პერსპექტიული მიწის ნაკვეთი მდებარეობდა [[1800]] წლის ''Homewood Mansion''-ის მახლობლად, რომელიც მოგვიანებით გარდაიქმნა იტალიურ სტილის სასახლედ.
 
თუმცა, სანამ კოლექცია [[1929]] წლამდე ახალ ადგილას გადავიდოდა, მუზეუმის კოლექცია [[1922]] წლის ივლისში დროებით გადაიტანეს მათი მთავარი ბენეფიციარისა და დამფუძნებლის, მერი ელიზაბეტ გარეტის ([[1857]]-[[1915]]) ყოფილ სახლში, ვესტ მონუმენტის ქუჩის 101-ში, სამხრეთ-დასავლეთ კუთხეში. საკათედრო ქუჩასთან (დასავლეთ მთა ვერნონის ადგილისკენ და ვაშინგტონის ძეგლთან). ელიზაბეტ გარეტი, ცნობილი ქველმოქმედი, რომელმაც ასევე დააჯილდოვა ჯონსჯონ ჰოპკინსის მედიცინის სკოლა, იყო ჯონ ვორკ გარეტის ერთადერთი ქალიშვილი ([[1820]]–[[1884]]), სამოქალაქო ომის დროს ბალტიმორისა და ოჰაიოს რკინიგზის პრეზიდენტი, აბრაამ ლინკოლნი მხარდამჭერი და ქალაქში ცნობილი რობერტ გარეტის საბანკო ფირმის შთამომავალი. [[1923]] წელს, მუზეუმის გახსნაზე პირველი კვირის განმავლობაში 6,775 ადამიანი დაესწრო. მიუხედავად იმისა, რომ მუზეუმს შეზღუდული სივრცე ჰქონდა, მან მრავალ სამხატვრო ასოციაციას და შეხვედრებს უმასპინძლა.
 
== რესურსები ინტერნეტში ==