თედო სახოკია: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
|||
ხაზი 104:
თედო სახოკია პირველი იყო ქართველ მოღვაწეთა შორის, რომელმაც სპეციალური განათლება მიიღო ეთნოგრაფიის დარგში. თავის სამეცნიერო მუშაობაში იგი ეთნოგრაფიული კვლევა-ძიებისა და საველე მუშაობის ევროპაში აღიარებულ მეთოდებს ეყრდნობოდა.{{sfn|ბუკია|2018|p=185-192}}
[[1896]] წელს თედო სახოკიამ [[ვალერიან გუნია]]ს „ცნობის ფურცელში“ დაიწყო მუშაობა, რა დროსაც საქართველოს კუთხეებში მოგზაურობა და მათი ეთნოგრაფიული აღწერა გადაწყვიტა. მან [[სამურზაყანო]]ში,<ref>სახოკია, თ. (1896). [http://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/155668/1/Moambe_1896_N12.pdf სამურზაყანო: მგზავრის შენიშვნები]. ''მოამბე''. 12. გვ. 1-28.</ref> [[გურია]]სა და [[აჭარა]]ში იმოგზაურა, რომელთა აღწერაც [[1897]]<ref>სახოკია, თ. (1897). [http://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/155689 გურია-აჭარა: მგზავრის წერილები]. ''მოამბე''. №11. თბილისი: ქართული წიგნების გამომცემელი საზოგადოება. გვ. 23-45.</ref><ref>სახოკია, თ. (1897). [http://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/155692 გურია-აჭარა: მგზავრის წერილები]. ''მოამბე''. №12. თბილისი: ქართული წიგნების გამომცემელი საზოგადოება. გვ. 17-42.</ref>-[[1898]]<ref>სახოკია, თ. (1898). [http://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/155485 გურია-აჭარა: მგზავრის წერილები]. ''მოამბე''. №1. თბილისი: ქართული წიგნების გამომცემელი საზოგადოება. გვ. 69-95.</ref><ref>სახოკია, თ. (1898). [http://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/155503 გურია-აჭარა: მგზავრის წერილები]. ''მოამბე''. №4. თბილისი: ქართული წიგნების გამომცემელი საზოგადოება. გვ. 19-55.</ref><ref>სახოკია, თ. (1898). [http://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/155510 გურია-აჭარა: მგზავრის წერილები]. ''მოამბე''. №6. თბილისი: ქართული წიგნების გამომცემელი საზოგადოება. გვ. 11-40.</ref><ref>სახოკია, თ. (1898). [http://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/155460 გურია-აჭარა: მგზავრის წერილები]. ''მოამბე''. №9. თბილისი: ქართული წიგნების გამომცემელი საზოგადოება. გვ. 58-88.</ref><ref>სახოკია, თ. (1898). [http://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/155467 გურია-აჭარა: მგზავრის წერილები]. ''მოამბე''. №10. თბილისი: ქართული წიგნების გამომცემელი საზოგადოება. გვ. 25-50.</ref> და [[1901]]<ref>სახოკია, თ. (1901). [http://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/155824 გურია-აჭარა: მგზავრის წერილები]. ''მოამბე''. №1. თბილისი: ქართული წიგნების გამომცემელი საზოგადოება. გვ. 30-65.</ref><ref>სახოკია, თ. (1901). [http://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/155826 გურია-აჭარა: მგზავრის წერილები]. ''მოამბე''. №3. თბილისი: ქართული წიგნების გამომცემელი საზოგადოება. გვ. 16-41.</ref><ref>სახოკია, თ. (1901). [http://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/155845 გურია-აჭარა: მგზავრის შენიშვნები]. ''მოამბე''. №5. თბილისი: ქართული წიგნების გამომცემელი საზოგადოება. გვ. 24-45.</ref> წლებში „მოამბეში“ იბეჭდებოდ. თედო სახოკიას მიერ წლების მანძილზე გამოქვეყნებული ეთნოგრაფიული და ფოლკლორული ნარკვევები [[1956]] წელს ცალკე წიგნად გამოიცა სახელწოდებით, „მოგზაურობანი: გურია, აჭარა, სამურზაყანო, აფხაზეთი“.
[[1898]] წელს თედო სახოკიამ [[რაჭა]]ში იმოგზაურა, თუმცა ჩანაწერების რვეული დაკარგა და აღდგენა ვეღარ მოახერხა. [[1889]] წელს მან [[აფხაზეთი|აფხაზეთში]] იმოგზაურა. მეგობრისთვის მიბარებული ჩანაწერებიც [[1916]] წელს დაიკარგა, თუმცა [[1936]] იგი საქართველოს მუზეუმში აღმოაჩინა.{{sfn|სახოკია|1943|p=143-144}}
ხაზი 148:
1895 წელს თედო სახოკიამ გამოსცა წიგნი „აკაკის ოხუნჯობანი“, რომელსაც უარყოფითი გამოხმაურება მოჰყვა. გაზეთ „ივერიის“ ერთ-ერთ ნომერში გამოქვეყნდ არტემ ახნაზაროვის წერილი, რომელიც თედო სახოკიამ პირად შეურაცხყოფად მიიღო და რედაქციას სასამართლოში უჩივლა. [[1896]] წლის 24 ივლისს საოლქო სასამართლომ საქმე განიხილა და საჩივარი უკანონოდ ცნო, ილია ჭავჭავაძე კი - უდანაშაულოდ. თედო სახოკიამ სააპელაციო საჩივარი დაწერა და საქმე კიდევ ერთხელ განიხილეს პალატაში.
[[1897]] წელს თედო სახოკიას „რუსულ-ქართული ლექსიკონი“ გამოიცა. იმავე წელს გაზეთ „კვალის“ ერთ-ერთ ნომერში გამოქვეყნდა მიტროფანე ლაღიძის წერილი, რომელშიც თედო სახოკია მკაცრად გააკრიტიკა თარგმანში უზუსტობების გამო.<ref>ლაღიძე, მ. (რეც.). (1897). [http://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/15409/1/Kvali_1897_N25_pdf.pdf ბიბლიოგრაფიული შენიშვნა: ბ-ნი თედო სახოკია და მისი რუსულ-ქართული ლექსიკონი]. ''კვალი''. 25. გვ. 486-487.</ref> კრიტიკული შენიშვნა გამოქვეყნდა გაზეთ „ივერიაშიც“, რომელშიც ავტორი (ფსევდონიმით „ფერეიდნელი ქართველი“) ახალი ლექსიკური ერთეულების შექმნისა და გაუმართავობის გამო აკრიტიკებს.
====1900-1905====
ხაზი 188:
*სახოკია, თ. (1956). ''[http://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/313691/1/Etnografiuli_Nawerebi.pdf ეთნოგრაფიული
*სახოკია, თ. (1985). ''[http://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/322386/1/MogzaurobaniGuriaAcharaSamurzakanoAfxazeti_1985.pdf მოგზაურობანი: გურია, აჭარა, სამურზაანო, აფხაზეთი]''. ბათუმი: გამომცემლობა „საბჭოთა აჭარა“.
*სახოკია, თ. (2012). ''ქართული ანდაზები''. აფრიდონიძე, შ. (რედ.). თბილისი: გამომცემლობა სიესტა.
*
*აფრიდონიძე, შ. (1998). [http://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/158401/1/Mwignobari_1998_N98.pdf მოგონება მოუგონელი: თედო სახოკია შვილიშვილის თვალით]. ''მწიგნობარი''. თბილისი. 33-49.
*ბუკია, ლ. (2017ბ). [http://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/251770/1/Saqartvelos_Biblioteka_2017_N3.pdf თედო სახოკია და იაკობ გოგებაშვილი]. ''საქართველოს ბიბლიოთეკა''. 3 (68). თბილისი. გვ. 23-27.
*ითონიშვილი, ვ. (2000). [http://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/271096/1/Istoriul-Etnografiuli_Dziebani_2000_I.pdf თედო სახოკიას ღვაწლი ქართულ ეთნოგრაფიაში]. ''ისტორიულ-ეთნოგრაფიული ძიებანი I.'' თბილისი: საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ივ. ჯავახიშვილის სახელობის ისტორიისა და ეთნოგრაფიის ინსტიტუტი. გვ. 3-15.
*სახოკია, თ. (1902). [http://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/301563 ფონოგრაფი და მისი გამოყენება ეთნოგრაფიისთვის]. ''მოგზაური''. 9-10. თბილისი. ექვთიმე ივ. ხელაძის სტამბა. გვ. 675-682.
*სახოკია, თ. (1979). ''ქართული ხატოვანი სიტყვა-თქმანი''. თბილისი: გამომცემლობა „მერანი“.
| |||