ვიკიპედია

შალვა ინალ-იფა: განსხვავება გადახედვებს შორის

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
← წინა ცვლილებაშემდეგი ცვლილება →
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ვიზუალურივიკიტექსტი
მNo edit summary
მNo edit summary
ხაზი 5:
[[ინალიშვილები|ინალ-იფას (ინალიშვილი)]] საგვარეულოს წარმომადგენელი. დაიბადა სოფელ [[გუფი|გუფში]], [[ქუთაისის გუბერნია|ქუთაისის გუბერნიის]] [[სოხუმის ოკრუგი]] (ახლანდელი [[ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტი]]). [[1941]] წელს დაამთავრა აფხაზეთის [[სოხუმის პედაგოგიური ინსტიტუტი|მ. გორკის სახელობის სოხუმის პედაგოგიური ინსტიტუტი]]. ისტორიული მეცნიერების კანდიდატი (1948), სადისერტაციო თემა „Брачно-правовые нормы абхазов“. ისტორიული მეცნიერებების დოკტორი (1962), სადისერტაციო თემა — „Абхазы“. პროფესორი (1966).
 
1946 წლიდან მუშა­ობ­და აფხაზეთის ენის, ლიტერატურისა და ისტორიის ინსტიტუტში; 1958 წლიდან იყო ამავე ინსტიტუტის ისტორიისა და ეთნოგრაფიის — განყოფილების გამგე; 1968 წლიდან — დირექტორის მოადგილე. 1948 წლიდან მონაწილეობდა მრავალ საკავშირო და რეგიონალურ სესიებსა და კონფერენციებზე, ასევე მსოფლიო კონგრესებზე ([[მოსკოვი]], 1964; [[ჩიკაგო]], 1973). 1980 წლიდან ის არის საზღვარგარეთის ქვეყნებთან კულტურული კავშირების აფხაზური საზოგადოების თავმჯდომარე.

გამოაქვეყნა 100-ზე მეტი ნაშრომი. მისი ძირითადი შრომები ეხება აფხაზთა ყოფისა და კულტურის პრობლემებს.
 
== კრიტიკა ==
როგორც ცნობილია პროფესორი ინალ-იფა [[აფხაზები|აფხაზურ]] სეპარატისტულ ძალებში დიდი ავტორიტეტით სარგებლობდა. მას ეკუთვნის მონოგრაფია, რომელიც ყოველგვარი დასაბუთებისა და დოკუმენტური მასალის გარეშე გამოსცა. ის ამტკიცებდა აფხაზთა აბორიგენობას არამხოლოდ [[აფხაზეთი|აფხაზეთის]] ტერიტორიაზე, რითიცარამედ თავდაყირამთელს დააყენადასავლეთ ქართველსაქართველოში მეცნიერთა(ისტორიული შეხედულებები[[კოლხეთი]]), ასევე კითხვითი ნიშნის ქვეშ აყენებდა „<nowiki/>[[აფხაზთა ეთნოგენეზისზესამეფო|აფხაზთა სამეფოს]]<nowiki/>“ ქართულ წარმომავლობას და ეთნიკურად აფხაზებად მიიჩნევდა შუა საუკუნეების მნიშვნელოვან ქართველ მოღვაწეებს (მათ შორის [[იოანე პეტრიწი|იოანე პეტრიწს]]). ინალ-იფას მონოგრაფიასნაშრომის კრიტიკარედაქტორი მოჰყვაიყო ქართველიეგვიპტოლოგი მეცნიერებისგან[[მიხეილ კოროსტოვცკი]], რომელიც აღნიშნულ წიგნს აფხაზეთის ისტორიისა და კულტურის „ჭეშმარიტ ენციკლოპედიად“ მიიჩნევდა. ინალ-იფას მონოგრაფიაზე საკუთარი დასკვნები წამოაყენეს ([[მარიამ ლორთქიფანიძე]], [[ოთარ ჯაფარიძე]]) და სხვა.<ref>[https://www.seu.edu.ge/uploads/new_files/2018/09/12/c4c067b90e73d0f76bc278d1510fb9d5.pdf აფხაზურინაშრომს ეთნოკრატიაკრიტიკა მოჰყვა აფხაზი, ქართველი და სეპარატისტულიმათ გამოსვლებიშორის აფხაზეთშირუსი მე-20აკადემიკოსებისგანაც: საუკუნის[[ზურაბ მეორეანჩაბაძე]], ნახევარში[[ზურაბ პაპასქირი]], რუსუდან[[გიორგი ძიძარია]], [[ხუხუტი ბღაჟბა]], [[გიორგი შამბა]] და [[იური ვორონოვი|იური ვორონოვისგან]]. სამუშია</ref>
 
კრიტიკა უარყოფითად მიიღო აფხაზურმა სეპარატისტულმა მოძრაობამ, ვინაიდან მის ნაშრომებში აფხაზი სეპარატისტები პოულობდნენ ისტორიოგრაფიულ დასაბუთებას დამოუკიდებელი აფხაზური სახელმწიფოს შექმნის აუცილებლობისა.
 
== ოჯახი ==
* მეუღლე — მირა კონსტანტინეს ასული ხოტელაშვილი — ისტორიკოსი, აფხაზეთის სახელმწიფო მუზეუმის თანამშრომელი.
 
== ლიტერატურა ==
* {{Cite book|last=იზორია|first=ლევან|title=აფხაზური სეპარატისტული მოძრაობა (1945–1993 წწ.)|publisher=[[ქართული უნივერსიტეტი]]|year=2015|location=თბილისი}}
 
== რესურსები ინტერნეტში ==
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/შალვა_ინალ-იფა“-დან