ყურანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

{{ისლამის თემები}}

'''ყურანი''' ([[არაბ.]] القرآن ალ–ყურ`ან „საკითხავი“ القرآن القودس ალ-ყურ`ან ალ–ყუდუს „წმიდა საკითხავი“) — [[ისლამი]]ს წმიდა წიგნი. [[მუჰამედ წინასწარმეტყველი|მუჰამადის]] მიერ წინასწარმეტყველური ზეშთაგონების დროს ([[მექა]]სა და [[მედინა]]ში [[610]]-[[632]]) წარმოთქმული ქადაგებები. დაწერილია [[არაბული ენა|არაბულ ენაზე]]. შედგება 114 სურისაგან, რომლებიც თავის მხრივ შედგება აიებისაგან. ყველაზე დიდი სურაა ალ-ბაყარაჰ 2–ე სურა, რომელიც 286 აიისგან შედგება, ყველაზე მცირეა ალ-ქავსარი, 108-ე სურა, რომელიც 3 აიისგან შედგება.

 

მუსლიმებისთვის ყურანი აწესებს ცხოვრების წესსა და დოგმებს. ყურანში მოიხსენიება წინასწარმეტყველები ადამი, ნოე (ნუჰი), აბრაამი (იბრაჰიმი), მოსე (მუსა), დავითი (დავუდი), იესო (ისა) და სხვანი. ყურანი მკვეთრად უპირისპირდება სამებას და აღიარებს ღმერთის (ალაჰის) ერთადერთობას „ლა ილაჰა ილლა ალლაჰ“. ასევე ყურანი მოიცავს მეტად სამეცნიერო ფაქტებს, რომელიც მეშვიდე საუკუნეში ჯერ კიდევ უცნობი იყო კაცობრიობისათვის (ყურანი, 23-ე სურა; XII-XIII მუხლები. 41-ე სურა XII მუხლი და ა.შ.). მთელი წმინდა წიგნების ისტორიაში პირველადაა ადამიანთა წარმომავლობის, ეროვნებისა და კანის ფერის მიხედვით განსხვავებების უარყოფა (ყურანი, 49-ე სურა; 13-ე მუხლი).