ივანე კრამსკოი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 2:
'''ივანე ნიკოლოზის ძე კრამსკოი''' ({{lang-ru|Иван Николаевич Крамской;}} დ. [[27 მაისი]] <small>[ძვ. სტ. 8 ივნისი]</small>, [[1837]], [[ოსტროგოჟსკი]], ახლანდელი [[ვორონეჟის ოლქი]] — გ. [[ 5 აპრილი]] <small>[ძვ. სტ. 24 მარტი ]</small>, [[1887]], [[პეტერბურგი]]) — [[რუსები|რუსი]] ფერმწერი, გრაფიკოსი და სამხატვრო კრიტიკოსი.
სწავლობდა [[პეტერბურგი]]ს სამხატვრო აკადემიაში ([[1857]]–[[1863]]). რუს რევოლუციონერ-დემოკრატთა იდეების გავლენით კრამსკოი იბრძოდა ხელოვნების იდეურობისა და ხალხურისათვის, რეალიზმის პრინციპისათვის. კრამსკოი მოძრავი მხატვრული გამოფენების ამხანაგობის „[[პერედვიჟნიკები]]ს“ ერთ-ერთი მთავარი შემქმნელია. ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობა. შექმნა დიდი რუსი მწერლების, მეცნიერებისა და მხატვრების პორტრეტები ([[ლევ ტოლსტოი]], [[1873]]; [[ივანე შიშკინი]], 1873; [[პავლე ტრეტიაკოვი]], [[1876]]; [[მიხეილ სალტიკოვ-შჩედრინი]], [[1879]] — ყველა [[ტრეტიაკოვის გალერეა]]), რომლებიც გამოირჩევიან კომპოზიციის უბრალოებით, მკაფიო ნახატით, ფსიქოლოგიური სიღრმით. კრამსკოის პორტრეტები გამსჭვალულია მხატვრის ამაღლებული მორალურ-ეთიკური და ესთეტიკური იდეალებით, დემოკრატიული შეხედულებებით, რაც შერწყმულია მოდელის სახისა და შინაგანი სამყაროს ზუსტ და ოსტატურ გამოსახვასთან. ყოველივე ამან განსაკუთრებით იჩინა თავი რუსი გლეხების, უბრალო ადამიანების პორტრეტებში (
== გალერეა ==
<gallery widths="
</gallery>
|