იახია სალიხოვი: განსხვავება გადახედვებს შორის

1917 წელს იყო ბაშკირთა კრების დელეგატი. ბაშკირთა I ყურულთაიზე აირჩიეს „ბაშკირთა ცენტრალური ეროვნული შუროს“ აღმასრულებელი კომიტეტის წევრების თანაშემწედ.<ref name="История башкирского народа">{{წიგნი|ავტორი=|სათაური= История башкирского народа: в 7 т./ гл. ред. М. М. Кульшарипов; Ин-т истории, языка и литературы УНЦ РАН|ბმული= |ადგილი= Уфа|გამომცემლობა = Гилем|წელი= 2010|ტომი= V|გვერდები= 468|გვერდნი=103, 119, 121|isbn= }}</ref> ბაშკირთა II ყურულთაიზე განიხილეს დამფუძნებელი კრების დეპუტატთა კანდიდატები, სადაც სამარის გუბერნიიდან წარადგინეს ბაშკირ-ფედერალისტთა სია, სადაც რეკომენდირებულირეკომენდებული იყო ხ. იუმაგულოვი და ი. სალიხოვი.<ref name="История башкирского народа" /> 1918 წლის მარტში გაზეთი „Башкурдистан“ (''ბაშკურდისტანი'') იუწყებდა: „28 (15) თებერვალს დაკავებული ბაშკურდისტანის მეურნეობის განყოფილების გამგე სალიხოვი გაათავისუფლეს, იმ პირობით, რომ ის დაუყონებლივ უნდა დატოვოს [[ორენბურგი]].<ref>{{წიგნი|სათაური= Документы и материалы по истории башкирского народа (1900–1940) / Сост.: М. М. Кульшарипов, М. Н. Фархшатов, Д. Х. Янтурин, Р. З. Алмаев, Р. О. Багаутдинов, Р. Р. Газизов, Р. М. Зиязетдинов, А. Д. Казанчеев, К. К. Каримов, П. Ф. Назыров, Ю. Х. Юлдашбаев, А. З. Ярмуллина|ადგილი= Уфа|წელი= 2012|გვერდები= 624|გვერდნი=190|isbn= 978-5-916-08093-3}}</ref> სალიხოვი ტაშკენტში გაემგზავრა.“ 1918 წელს ორენბურგის აღების შემდეგ, როგორც ცენტრალური შუროს სხვა წევრები, სალიხოვი დაბრუნდა ქალაქში.<ref name="История башкирского народа" />