მომხმარებელი:Georgiano/სავარჯიშო1: განსხვავება გადახედვებს შორის

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 1:
'''რომაულ-სპარსული ომები''', ასეავე ცნობილი როგორც '''რომაულ-ირანული ომები''' — კონფლიქტი [[ბერძნულ-რომაული სამყარო|ბერძნულ-რომაული სამყაროსა]] და ორ მემკვიდრე [[ირანის ისტორია|ირანულ იმპერიებს]] — პართია და სასანიანები — შორის. ბრძოლებისამხედრო დაპირისპირებები [[პართიის იმპერია|პართიის იმპერიასა]] და [[რომის რესპუბლიკა|რომის რესპუბლიკას]] შორის ძვ.წ. 54 წელს დაიწყო; ომებიდაპირისპირება გვიანი რესპუბლიკის დროს დაიწყო და [[რომის იმპერია|რომის]] (შემდეგ [[ბიზანტიის იმპერია|ბიზანტიის]]) და [[სასანიდების იმპერია|სასანიდების იმპერიაც]] მოიცვა. ომებშიმასში ჩართული იყვნენ სხვადასხვა ვასალური სამეფოები და მოკავშირე მომთაბარე ტომები, რომლებიც წარმოდგენილი იყვნენ ბუფერული სახელმწიფოებისა და პროქსის სახით. ომებიომი [[არაბთა დაპყრობითი ომები|მუსლიმ არაბთა დაპყრობების]] შედეგად დასრულდა, რამაც სასანიდთა იმპერიის დაცემა და ბიზანტიის იმპერიისთვის უზარმაზარი ტერიტორიული დანაკარგები გამოიწვია.
 
მიუხედავად იმისა, რომ ომებისამხედრო დაპირისპირებები რომაელებსა და სპარსელებს შორის შვიდი საუკუნე გრძელდებოდა, სასაზღვრო ზოლი, გარდა ცვლილებებისა ჩრდილოეთის მიმართულებით, ძირითადად სტაბილური იყო. არცერთ მხარეს არ გააჩნდა ლოჯისტიკური უპირატესობა და არც საკმარისი ცოცხალი ძალა, რათა მათ საზღვრებს გარეთ ხანგრძლივი სამხედრო კამპანიები ეწარმოებინა, ასე რომ არცერთი მხარე არ რისკავდა ისეთი სახით წინსვლებს, რასაც შეიძლება მათი ფრონტის ხაზი ძალიან დაევიწროვებინა. ორივე მხარე საზღვრებს გარეთ დაპყრობებს აწარმოებდა, მაგრამ ძალთა ბალანსი თითქმის ყოველთვის აღდგებოდა. თავდაპირველად განსხვავებული სამხედრო ტაქტიკის მქონე არმიები, თანდათან, VI საუკუნის ნახევრიდან ძალიან ემსგავსება ერთმანეთს.
 
რომალ-სპარსული ომების შედეგად გამოწვეული რესურსთა დანახარჯები ორივე იმპერიისთვის კატასტროფულად აისახა. ხანგრძლივმა და გაწელილმა ომებმა VI და VII საუკუნეებში ისინი გამოფიტული და დაუცველი დატოვა საგარეო საფრთხეებისგან, როგორიც აღმოჩნდა ახლად წარმოქნილი [[სახალიფო]], რომელმაც სულ რაღაც რამდენიმე წელიწადში, როგორც კი რომაულ-სპარსული ომები დასრულდა, თავს დაესხა ორივე იმპერიას. ისარგებლეს რა ორივე მხარის დასუსტებით, მუსლიმ არაბთა ლაშქარმა მალევე სრულად [[ირანის დაპყრობა არაბების მიერ|დაიპყრო სასანიდების იმპერია]] და [[არაბულ-ბიზანტიური ომები|აღმოსავლეთ რომის იმპერიას ჩამოაჭრა]]: [[ლევანტი]], [[კავკასია]], [[ეგვიპტე]] და [[ჩრდილოეთ აფრიკა]]. მომდევნო წლებში [[აღმოსავლეთ რომის იმპერია|აღმოსავლეთ რომის იმპერიის]] უდიდესი ნაწილი [[ისლამი|მუსლიმთა]] ბატონობის ქვეშ მოექცა.
ხაზი 41:
 
=== ანასტასიური ომი ===
ანასტასიურმა ომმა შეწყვიტადაარღვია მშვიდობაყველაზე ორგრძელი სახელმწიფოსმშვიდობიანი შორისპერიოდი, რაც ყველაზეკი გრძელიამ აღმოჩნდაორ სხვებთანსახელმწიფოს შორის შედარებითარსებულა. ომიომის დაიწყოდაწყების როდესაცმიზეზი სპარსეთის მეფემეფის კავადა[[კავად I]]-მაის სცადამიერ ბიზანტიისიბიზანტიის იმპერატორიიმპერატორის ანასტასიუს[[ანასტასიოს I (ბიზანტია)|ანასტასიოს I]]-ისგან ძალდატანებით სცადა ფინანსური დახმარების მიღებამოთხოვნა იყო, რაცრასაც იმპერატორმაიმპერატორი უარყოარ დაეთანხმა და სპარსეთის მეფემეფემ იძულებული გახდაგადაწყვიტა ის ძალითძალდატანებით მიეღო. 502 წელს მან სწრაფადსპარსელებმა აიღომოულოდნელად მოუმზადებელიდაიკავეს [[თეოდოსიპოლისი]] და ალყაში მოაქციამოაქციეს ქალაქი [[ამიდა]]. (502ციხე-503, შემოდგომა და ზამთარი). ციხექალაქისქალაქის ალყა უფრო რთული აღმოჩნდა, ვიდრე კავადასეს კავადს ეგონაწარმოედგინა, მეციხოვნეებითუმცა სამისამ თვისთვიანი განმავლობაშიწინააღმდეგობის იგერიებდნენმიუხედავად სპარსელთაის თავდასხმებსსპარსელების იქამდე, სანამ საბოლოოდხელში დამარცხდებოდნენგადავიდა. 503 წელს რომაელებმა წარუმატებლად სცადეს სპარსელთა ხელში მდებარე ამიდის აღებაგათავისუფლება, მაშინ როცაამავდროულად, კავადი თავსშეიჭრა დაესხა ოსროენესოსროენეში და იგივე წარმატებით ალყაში მოაქცია ედესა, იგივე შედეგით. საბოლოოდ 504 წელს რომაელებმა შეძლესდაიბრუნეს ამიდის აღებაამიდა. იმავე წელს ხელისომხეთში მოეწერაკავკასიონიდან ზავსშეიჭრნენ მასჰუნები შემდეგ,და რაცმხარეებს სომხეთშიშორის შეიჭრნენზავი ჰუნები კავკასიიდანდაიდო. მიუხედავადმხარეებს იმისა,შორის რომმოლაპარაკება ორივედიდხანს მხარემიმდინარეობდა მოლაპარაკებებსდა აწარმოებდნენ,საბოლოოდ 506 წლის ნოემრაბმდენოემბერს ვერმათ შეძლესშრის ხელშეკრულებაზეგაფორმდა შეთანხმდებოდნენსამშვიდობო ხელშეკრულება. 505 წელს ანასტასიუსმაანასტასიოსმა ბრძანადარასთან გამაგრებული ქალაქის მშნებელობამშენებლობა დარასთანდაიწყო. იმავდროულადამავდროულად დანგრეულიშეუდგა გამაგრებები ედესაედესის, ბატნაე და ამიდაშიამიდის კედლების აღადგინესაღდგენა. მიუხედავად იმისა, რომ მხარეებს შორის სრულ მაშტაბიანი ომებიომი არ მომხდარაყოფილა, ანასტასიუსმათ მმართველობისას,შორის დაძაბულობა ისევ გრძელდებოდა, განსაკუთრებით იმკი დროსმაშინ, როდესაც სამუშაოები მიმდინარეობდა დარასთან ესსამშენებლო იყოპროცესები ახალიმიმდინარეობდა, საფორტიფიკაციორომელიც ნაგებობებისმათ მშენებლობისშორის გამოათწლეულების სასაზღვროწინ ზონაში,დადებული რაცხელშეკრულების აკრძალულიპირობებს იყოარღვევდა. ხელშეკრულებითმიუხედავად რომელიცსპარსელების რამდნეიმეწინააღმდეგობისა, ათწლეულისანასტასიოსი წინ დაიდო.სამშენებლო ანასტასიუსიპროცესებს აგრძელებდაარ დაწყებულ პროექტს, მიუხედავად სპარსელების წინააღმდეგობისააჩერებდა და 507-508 წლებში სამშენებლოის სამუშაო დასრულებული იყოდასრულდა.
 
=== იბერიული ომები ===
524-525 წლებში კავადმა იუსტინე 1-ს შესთავაზა მისი ვაჟი ხოსროს გაშვილება, მაგრამ მოლაპარაკება ვერ შედგა. თავდაპირველად შემოთავაზებას დიდი ენთუზიაზმი მოყვა რომის იმპერატორის მიერ და მისი ძმისშვილის იუსტინიანეს მიერ, მაგრამ იუსტინეს კვესტორმა პროკულუსმა შეეწინააღმდეგა ამ ნაბიჯს. დაძაბულობა კიდევ უფრო გამწვავდა, როდესაც კიბერიის მეფე გურგენი რომაელებისკენ გადავიდა.524/525 წელს იბერიელები სპარსელებს აუჯანყდნენ, რომლებმაც მეზობელ ლაზიკის სამეფოს მიბაძეს, და რომაელებმა დაიხმარიეს ჰუნები ჩრდილოეთ კავკასიიდან რათა დახმარებოდათ მათ. ორივე მხარე ცდილობდა პროქსი ომი ეწარმოებინა, არაბი მოკავშირეების სახით სამხრეთით, და ჰუნები ჩრდილოეთი. ღია დაპირისრება რომსა დასპარსეთს შორის სამხრეთ კავკასია და ზემო მესოპოტამიში დაიწყო 526-527 წლებში. თავდაპირველად ბრძოლა სპარსელების უპირატესობით მიმდინარეობდა: 527 წლისთვის მათ ჩაახშვეს იბერიის აჯანყება, იმავე წელს შეაჩერეს რომაული წინსვლა ნისიბინისკენ და თებეთასკენ, და ძალები რომლებიც ცდილობდნენ თანურის და მალაბასას გამაგრებას. რომის ახალი იმპერატორი იუსტინიანემ აღმოსავლეთის არმიის რეორგანიზაცია მოახდინა. 528 წელს ვილისარიუსი ცდილობა რომაელი მუშების დაცვას თანურისში, რომლებიც მშენებლობას აწარმოებდნენ ფრონტის ხაზზე. 529 წლის ლახამიდების დამანგრეველი თარეშის შედეგად სირიაში, იუსტინიანე აიძულა მისი არაბი მოკავშირეები გაეძლიერებინა, ეხმარებოდა ღასანიდების ლიდერს ალ-ჰარის ჯაბალას შეეკრა კოალიცია ერთ სამეფოდ.
 
530 წელს სპარსელები წინ წავიდნენ მესოპოტამიაში დაამარცხეს რომალების ძალები დარასთან, ხოლო მეორე სპარსული შეჭრა კავკასიაში დაამარცხა სიტტასმა სატალასთან. ვილისარიუსი დაამარცხეს სპარსელებმა და ლახმიდების ძალებმა კალინიკუმის ბრძოლაში 531 წელს, რამაც მისი დაქვეითება განაპირობა. იმავე წელს რომაელებმა დაიკავეს რამდენიმე გამაგრება სომხეთში, ამავდროიად სპარსელებმა დაიკავეს ორი ფორთი აღმოსავლეთ ლაზეთში. კალინიკუმის ბრძოლიდან ცოტახანში წარუმატებელი მოლაპარაკებებბი გაიმართა იუსტინიანეს დესპანს, ჰერმოგენესა და კავადს შორის. სპარსელების ალყა მარტიროპოლისში შეაჩერა კავადის გარდაცვალებამ და ახალმა სპარსეთის მეფემ ხოსრო 1მა განაახლა მოლაპარაკებები 532 წლის გაზაფხულს და საბოლოოდ მოაწერა ხელი საუკუნო ზავს იმავე წლის სექტემბერში, რამაც 8 წელზე ნაკლები იმოქმედა. ორივე მხარე შეთანხმდნენ რომ დააბრუნებდნენ დაკავებულ ტერიტორიებს, და რომაელები დათანხმდნენ ერთჯერადად 110 ცენტენარია (11.000 ლბ. ოქრო) გადაეხადათ. რომაელებმა დაიბრუნეს ლაზიკის ციხეები, იბერია სპარსეთის ხელში დაღცა, იბერიელები ვინც საკუთარ სამეფოში დარჩნენ მიეცათ საშუალება ან რომაულ ტერიტორიაზე გადასულიყვნენ, ან დარჩენილიყვნენ სამშობლოში.