ედუარ მანე: განსხვავება გადახედვებს შორის

1866 წლიდან ედუარ მანე რეგულარულად სტუმრობდა კაფე „გერბუას“,<ref>'''კაფე გერბუა''' ({{lang-fr|Café Guerbois}}) — კაფე მონმარტრზე, ფრანგული ბოჰემის — მათ შორის, მხატვრების, მწერლებისა და ხელოვნების მოყვარულთა თავშეყრის ცნობილი ადგილი XIX საუკუნის ბოლოს.</ref> სადაც მუდმივად იკრიბებოდა მომავალ იმპრესიონისტთა საზოგადოება. ვერაგი ხალხი მათ ჯგუფს „მანეს ბანდას“ უწოდებდა. მხატვართა ამ ჯგუფის თანამეგობრობის საუკეთესო გამოხატულებას წარმოადგენდა ფანტელ ლა ტურის სურათი „ბატილიონის სკოლა“ (იგივე „სახელოსნო ბატილიონში“). თავის მხრივ მანესაც ბევრი რამ ჰქონდა საერთო ახალგაზრდა მხატვრებთან. იგი ადრე საკმაოდ დიდხანს წერდა სურათებს სახელოსნოში, ხოლო მათთან დაახლოების შემდეგ კი [[პეიზაჟი]] განსაკუთრებულ ადგილს იკავებს მანეს შემოქმედებაში („ქალი სენის სანაპიროზე“, „არჟანტე“, „ნავში“, „ბაღში“), მაგრამ მანე მაინც ნატურმორტებზე, ფიგურულ კომპოზიციებზე და პორტრეტებზე მუშაობას ამჯობინებდა. 1875 წლიდან, განსაკუთრებით სიცოცხლის უკანასკნელ წლებში, მანე იმპრესიონისტული მანერით ყვავილების მრავალფეროვან სერიას ქმნის.

 

 

 

ედუარ მანეს აწუხებდა სისხლძარღვთა შევიწროვება და სიფილისი, რის შდეგადაც ის 1883 წლის 30 აპრილს გარდაიცვალა. მანეს სიკვდილის შემდეგ მოეწყო მისი სურათების რეტროსპექტიული გამოფენა, ხოლო „ოლიმპია“, მანეს ცოლთან დიდი ხნის მოლაპარაკების შემდეგ, შეისყიდა ლუვრმა.