მარტვილის სულგუნი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''მარტვილის სულგუნი''' — [[სულგუნი|სულგუნის]] ერთ-ერთი სახეობა, რომელსაც [[მარტვილის მუნიციპალიტეტისმუნიციპალიტეტი]]ს დასახლებებში სულგუნს საუკუნების განმავლობაში აწარმოებდნენ ძროხისა და კამეჩის რძის ნარევისგან. [[1880]]-იანი წლებიდან [[ფოთის ნავსადგური|ფოთის ნავსადგურიდან]] სულგუნი საზღვარგარეთაც გაჰქონდათ, სადაც ის მეტად ფასობდა მაღალი კვებითი ღირბულების გამო<ref name="ატლასი" />.

მარტვილის სულგუნი მდიდარია საგემოვნო თვისებებით, აქვს ნედლი რძისა და ნაღების მადისაღმძვრელი სურნელი, ხასიათდება მაღალი ცხიმიანიბით და დიდხანს რჩება წვნიანი. ის ელასტიკური და ფენოვანია. ფენები ადვილად ცალკევდება. კამეჩის რძისგან დამზადებულ სულგუნს თეთრი ფერი აქვს, ხოლო ძროხის ან შერეული რძისგან დამზადებულ სულგუნს - მოყვითალო. მარტვილის სულგუნის საგემოვნო თვისებებზე ძირითადად საძოვრის [[ფლორა]] და ადგილობრივი ჯიშის ძროხის - მეგრული წითელის - რძის ხარისხი განსაზღვრავს. ეს ჯიში კარგად არის შეგუებული უბინაოდ შენახვისა და მთაბარობის მკაცრ პირობებს. პირუტყვი კარგად იტანს შორ მანძილზე გადარეკვას, მთის ალპურ საძოვრებამდე<ref name="ატლასი">საქართველოს ადგილწარმოშობასთან დაკავშირებული სასურსათო პროდუქტების ატლასი, რომი, 2019 გვ., 46</ref>.