'''მიგელ ანხელ ასტურიასი''' (დ. [[19 ოქტომბერი]], [[1899]], [[გვატემალა (ქალაქი)|გვატემალა]] ― გ. [[9 ივნისი]], [[1974]], [[მადრიდი]]) — [[გვატემალელებიგვატემალა|გვატემალელი]] მწერალი, [[საერთაშორისო ლენინური „პრემია ხალხთა შორის მშვიდობის განმტკიცებისათვის“პრემია|„ხალხთა შორის მშვიდობის განმტკიცებისათვის“ საერთაშორისო ლენინური პრემიის ლაურეატი]] ([[1966]]);, [[ნობელის პრემია|ნობელის პრემიის]] ლაურეატი ([[1967]]). [[ლათინური ამერიკა|ლათინური ამერიკის]] რეალისტური პროზის ერთ-ერთი უდიდესი წარმომადგენელი. ახალგაზრდობისას რევოლუციურ მოძრაობაში მონაწილეობდა. რადიკალური შეხედულებების გამო იძულებული იყო ცხოვრების დიდი ნაწილი [[ემიგრაცია]]ში გაეტარებინა. მისი თხზულებებისათვის დამახასიათებელია მკვეთრი სოციალური-პოლიტიკური გამიზნულობა და [[გვატემალა|გვატემალის]] [[აბორიგენი (ტომი)|აბორიგენთა]] — [[მაია]]ს ფოლკლორის შემოქმედებითი გამოყენება. ავტორია წიგნისა „გვატემალის ლეგენდები“ ([[1930]]), [[რომანი (პროზა)|რომანებისა]] „სენიორ პრეზიდენტი“ ([[1946]]), „სიმინდის ხალხი“ ([[1949]]), ფართოდ ცნობილი ტრილოგიისა „ძლიერი ქარი“ ([[1950]]), „მწვანე პაპი“ ([[1954]]), „დამარხულთა თვალები“ ([[1960]]), მოთხრობათა კრებულისა „შაბათ-კვირა გვატემალაში“ ([[1956]]) და სხვა. [[ნობელის პრემია|ნობელის პრემია-]] გამარჯვებული [[გვატემალა|გვატემალელი]] პოეტი-დიპლომატი, რომანისტი, [[დრამატურგი]] და [[ჟურნალისტი]] . ასტურიასმა ხელი შეუწყო ლათინური ამერიკის ლიტერატურის წვლილის დამკვიდრებას დასავლეთის კულტურაში, და ამავე დროს ყურადღება მიიპყრო [[აბორიგენი|ძირძველი კულტურების]], განსაკუთრებით კი მისი მშობლიური გვატემალის მნიშვნელობის შესახებ.
ასტურიასი გვატემალაში დაიბადა და გაიზარდა, თუმცა მისი ზრდასრული ცხოვრების მნიშვნელოვანი ნაწილი უცხოეთში ცხოვრობდა. ის პირველად [[პარიზი|პარიზში]] ცხოვრობდა 1920-იან წლებში, სადაც სწავლობდა [[ეთნოლოგია|ეთნოლოგიას]] . ზოგიერთი მეცნიერი მას მიიჩნევს, როგორც ლათინოამერიკელმა პირველ რომანტიკოსს, რომელმაც აჩვენა, თუ როგორ შეიძლება გავლენა იქონიოს ანთროპოლოგიისა და ენათმეცნიერების შესწავლამ ლიტერატურის წერაზე. <ref name="Royano Gutiérrez">Royano Gutiérrez, 1993</ref> პარიზში ყოფნისას ასტურია ასევე ასოცირდებოდა [[სიურრეალიზმი|სიურრეალისტურ]] მოძრაობასთან და მას მიენიჭა მოდერნისტული სტილის მრავალი მახასიათებელი ლათინური ამერიკის წერილებში. ამ გზით, ის 1960-იანი და 1970-იანი წლების [[ლათინოამერიკული ბუმი|ლათინიამერიკული ბუმის]] მნიშვნელოვანი წინამორბედია.
