მაჟინოს ხაზი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 2:
'''მაჟინოს ხაზი''' ({{lang-fr|la Ligne Maginot}}) – ფრანგული თავდაცვითი ნაგებობების კომპლექსი [[გერმანია|გერმანიის]] საზღვარზე, ააგეს [[1929]]–[[1934]] წლებში გერმანიის აგრესიის მოგერიების მიზნით. კონსტრუქცია განლაგებული იყო იტალიის, შვეიცარიის, გერმანიისა და ლუქსემბურგის საზღვრებთან საფრანგეთის მხარეზე. ინგლისის არხზე არ ვრცელდებოდა ფრანგული სტრატეგიის გამო, რომელიც ითვალისწინებდა გერმანიის თავდასხმის საწინააღმდეგოდ გადაადგილებას ბელგიაში.
[[პირველი მსოფლიო ომი]]ს დროს საფრანგეთის გამოცდილების საფუძველზე, მაჟინოს ხაზის აშენება მოხდა მეორე მსოფლიო ომის დაწყებისთანავე, მას შემდეგ, რაც ლოკარნოს კონფერენციამ წარმოშვა ოპტიმისტური
მაჟინოს ხაზი შეუღწევადი იყო თავდასხმის დიდი ნაწილისათვის, მათ შორის საჰაერო დაბომბვებისა და სატანკო ცეცხლისათვის. ამასთანავე, ჰქონდა სარეზერვო მიწისქვეშა რკინიგზა და გარანტირებული გარნიზონის ჯარისთვის თანამედროვე ცხოვრების პირობები, ამარაგებდა კონდიციონერით და საკვები ადგილებით მათი კომფორტისთვის. {{sfn|Gravett|2007|p=187}} იმის ნაცვლად, რომ პირდაპირ შეეეტიათ გერმანელებს, [[ისტორიული ნიდერლანდები| ისტორიულ ნიდერლანდებში]] შეიჭრნენ, ხაზის ჩრდილოეთით გადალახვით. ფრანგი და ბრიტანელი ოფიცრები ამას მოელოდნენ: როდესაც გერმანია შემოიჭრა ნიდერლანდებსა და ბელგიაში, მათ შეასრულეს აგრესიული ფრონტის ფორმირების გეგმა, რომელმაც გაჭრა ბელგიიდან დამაკავშირებელი გზა მაჟინოს ხაზამდე.
ხაზი 32:
ტანკსაწინააღმდეგო დაბრკოლებების სისტემას მოჰყვა პერსონალის საწინააღმდეგო დაბრკოლებები, რომლებიც, ძირითადად, მკვრივი მავთულხლართებისგან მზადდებოდა. ტანკსაწინააღმდეგო საგზაო ბარიერებმა ასევე შესაძლებელი გახადეს გზის დაბლოკვა სატანკო დაბრკოლებების გავლის აუცილებელ წერტილებზე.
'''4. ქვეითთა კაზემიტები''': ეს ბუნკერები შეიარაღებული იყვნენ ტყუპი ტყვიამფრქვევით (შემოკლებით, როგორც ფრანგ. JM - Jumelage de mitrailleuses ) და სატანკო იარაღით 37 ან 47 მმ (1.5 ან 1.9 ინ.). ისინი შესაძლოა ყოფილიყვნენ ერთჯერადი (საცეცხლე ოთახი ერთი მიმართულებით) ან ორადგილიანი (ორი საცეცხლე ოთახი, საპირისპირო მიმართულებით). ზოგადად ეს ორი სართული იყო, ცეცხლის სროლის დონით და დამხმარე / ინფრასტრუქტურის დონით, რომლებიც ჯარებს უზრუნველყოფდა საჭირო მასალითა და მომსახურებით (ელექტროენერგიის გამომუშავების განყოფილებები, წყლის რეზერვი, საწვავი, საკვები, სავენტილაციო მოწყობილობა და ა.შ.). ქვეითთა კაზემიტებს ხშირად ჰქონდათ ერთი ან ორი
'''5. პატარა უვრაჟები''': ეს პატარა ციხეები აძლიერებდნენ ქვეითთა ბუნკერების ხაზს. წვრილმანი უვრაჟები ზოგადად შედგებოდა რამდენიმე ქვეითი ბუნკერისგან, რომლებიც უკავშირდებოდა გვირაბის ქსელს თანდართულ მიწისქვეშა ობიექტებს, როგორიცაა ყაზარმები, ელექტრო-გენერატორები, სავენტილაციო სისტემები, საკვები დარბაზები, მედპუნქტი და ტყვიებით მომმარაგებელი. მათი ეკიპაჟის შემადგენლობაში შედიოდა 100-დან 200-მდე კაცი.
'''6. დიდი უვრაჟები''': ეს ციხესიმაგრეები ყველაზე მნიშვნელოვანი სიმაგრე იყო მაჟინოს ხაზზე, ჰქონდათ უძლიერესი კონსტრუქცია და უმძიმესი არტილერია. ესენი შედგებოდა არანაკლებ ექვსი
| |||