'''კლასობრივი ბრძოლა''' — თეორია კლასობრივი საზოგადოების კონფლიქტური შინაგანი ბუნების შესახებ. მარქსისტულ დისკურსში კლასობრივი ბრძოლა გამოხატულებაა იმ ანტაგონიზმის, რომელიც წარმოიშობა, ერთი მხრივ, კლასობრივი ექსპლუატაციის, ხოლო, მეორე მხრივ, საწარმოო ძალებისა და საწარმოო ურთიერთობის არათანაბარი განვითარების შედეგად.
'''კლასობრივი ბრძოლა''' — კონფლიქტი სოციალურ კლასებს შორის, რომელთა ინტერესებიც განსხვავებულია.
კლასობრივიმე-19 ბრძოლის თეორიასაუკუნის ჩამოაყალიბესფილოსოფოსებმა [[კარლ მარქსი|კარლ მარქსმა]] და [[ფრიდრიხ ენგელსი|ფრიდრიხ ენგელსმა]] განავრცეს კლასობრივი ბრძოლის თეორია. მათ გაანალიზეს [[კაპიტალიზმი|კაპიტალისტური]] საზოგადოების სტრატიფიკაცია კლასებად წარმოების საშუალებებთან დამოკიდებულების მიხედვით: გაბატონებული კლასს, [[ბურჟუაზია]]ს, კერძო საკუთრებაში აქვს წარმოების საშუალებები და ეწევა დაქირავებული შრომის ექსპლუატაციას. ჩაგრული კლასი, [[პროლეტარიატი]], მოკლებულია წარმოების საშუალებებს და იძულებულია თავისი სამუშაო ძალა ბურჟუაზიას მიჰყიდოს. ინტერესებისინტერესთა წინააღმდეგობასხვადასხვაობა კლასებს შორის ხდება კლასობრივი ბრძოლის მიზეზი, რომელიც იძენს პოლიტიკურ, თეორიულ და ეკონომიკურ ხასიათს. ბურჟუაზია ცდილობს შეინარჩუნოს არსებული ფორმაცია, რაც მშრომელი მასების შეუზღუდავი ექსპლუატაციის საშუალებას იძლევა. პროლეტარატი ესწრაფვის არსებული წყობის მოშლას და უკლასო საზოგადოების შექმნას. კლასობრივ ბრძოლაში კარლ მარქსი აპოკალიფსურ ლოგიკას ხედავდა. მისი აზრით, კლასობრივი ბრძოლა სწორედსოციალური ის ანტაგონიზმია, რომელიცდინამიკის სოციალურუმთავრესი პროგრესსგანმსაზღვრელი ამოძრავებსფაქტორია. მარქსისტული თეორიის აზრით, კლასობრივი ბრძოლის პროდუქტია [[სახელმწიფო]] — რეპრესიული მანქანა, რომელიც ემსახურება გაბატონებული კლასის ინტერესების დაცვას და ჩაგრული კლასის წინააღმდეგობის ჩახშობას.
