ალბერტ ზალცმანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[1865]] წელს დაინიშნა მისივე პროექტით აგებული ქალაქის, ყოფილი [[მიხეილის საავადმყოფო|მიხეილის საავადმყოფოს]] სამშენებლო კომისიის წევრად. სხვა ნამუშევართაგან აღსანიშნავია: [[თბილისის წმინდა პეტრესა და პავლეს კათოლიკური ეკლესია|კათოლიკეთა ეკლესია]] ივანე ჯავახიშვილის ქუჩაზე ([[1870]]), კავკასიის მუზეუმის შენობა (დამთავრდა 1870, იდგა [[სიმონ ჯანაშიას სახელობის საქართველოს მუზეუმი]]ს ახლანდელი შენობის ადგილას), ქალთა გიმნაზიის შენობა (დამთავრდა [[1874]], ახლანდელი ლადო გუდიაშვილის ქ. №10). 1886–1893 წლებში ხელმძღვანელობდა თბილისის სახაზინო (ახლანდელი [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი|ოპერისა და ბალეტის]]) თეატრის მშენებლობას, მისი პროექტითაა აგრეთვე აგებული თბილისის არისტოკრატიული და ბურჟუაზიული ფენების წარმომადგენელთა მრავალი საცხოვრებელი სახლი. ალბერტ ზალცმანი [[ოტო სიმონსონი|ოტო სიმონსონთან]] ერთად იმ არქიტექტორთაგანი იყო, რომელმაც იმდროინდელი რენესანსულ-ბაროკული ფასადების გამოყენებით ქალაქის განაშენიანებას ახლებური ხასიათი შესძინა. მისი ნამუშევრებიდან ასევე აღსანიშნავია: ალბერტ ზალცმანის საკუთარი სახლი დავით აღმაშენებლის გამზირზე №115-ში (1872), სახლი რევაზ თაბუკაშვილის ქ. №14-ში (1876), კავკასიის მუზეუმისა და ქალთა გიმნაზიის ფასადები, საცხოვრებელი სახლი გალაკტიონ ტაბიძის ქ. № 22-ში, რომლის ფასადი დამუშავებულია ქართული ისტორიული არქიტექტურული მოტივებით. მისი შვილი იყო მხატვარი, ფერმწერი, სცენოგრაფი და კარიკატურისტი [[ალექსანდრ ზალცმანი]].