სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ფართობი 3,8 ათასი კმ² (საქართველოს ტერიტორიის 5,4%).მოსახლეობა 97,4 ათასი კაცი ([[1981]]). ცენტრი – ქ. ცხინვალი (სტალინირი — 1936-1961 წწ.). სამხრეთ ოსეთში იყო 4 ადმინისტრაციული რაიონი: [[ზნაურის რაიონი]], [[ლენინგორის რაიონი]], [[ცხინვალის რაიონი]] და [[ჯავის რაიონი]]; ერთი საოლქო დაქვემდებარების ქალაქი ([[ცხინვალი]]); ოთხი დაბა ([[ზნაური]], [[კვაისა]], [[ახალგორი]], [[ჯავა]]).

 

[[1979]] წლის აღწერით სამხრ. ოსეთში მუდმივი მცხოვრები იყო 98 000 კაცი. ცხინვალში ცხოვრობდნენ: [[ოსები]] – 65 000 (66.4 %), [[ქართველები]] – 28 000 (28,8%), [[რუსები]] – 2 000 (2,1%), [[სომხები]] – 1 000 (1%), სხვა ეროვნებანი – 2 000-მდე (1,7%). სამხრ. ოსეთის აო მოსახლეობის ხვედრითი წილი საქართველოს მოსახლეობაში 1,9%–ს შეადგენდა. საბჭოთა პერიოდში მოსახლეობის ზრდა შემდეგი იყო: [[1926]] წ. ოლქში ცხოვრობდა 87 700 კაცი, [[1939]] წ. – 106 100 კაცი, [[1959]] წ. – 96 800 კაცი, [[1970]] წ. – 99 400 კაცი, 1979 წ. – 97 400 კაცი.