პავლე კანდელაკი: განსხვავება გადახედვებს შორის

დაამთავრა ქუთაისის კლასიკური გიმნაზია, აქვე ეზიარა სასცენო ხელოვნებას. [[1920]] წელს ჩაირიცხა [[თბილისის უნივერსტიტეტისუნივერსიტეტი]]ს აგრონომიულ ფაკულტეტზე, [[1922]] წელს გადადის ა.[[ფაღავას სტუდია|აკაკი ფაღავას დრამატულ სტუდიაში]], რომლის დამტავრებისდამთავრების შემდეგ 1924–1930 წლებში [[რუსთაველის თეატრისთეატრი]]ს მსახიობია. ამავე დროს ვოკალური ხელოვნებას ეუფლება ო.[[ოლღა შულგინასბახუტაშვილ-შულგინა]]ს ხელმძღვანელობით [[თბილისის კონსერვატორიაშიკონსერვატორია]]ში მონაწილეობს დრამატულ და საოპერო სპექტაკლებში. ბრუნდება უნივერსიტეტში და [[1931]] წელს ამტავრებსამთავრებს იურიდიულ ფაკულტეტს.

[[1930]] წელს პ.პავლე კანდელაკი ადმინისტრაციულ სამშაოზეასამუშაოზეა. საქფილეგთის[[საქფილეგთი]]ს დირექტორი, ხელოვნების სამმართველოს უფროსის მოადგილე, კულტსაგანამანათლებლო დაწესებულებათა საქმეთა კომიტეტის თავჯდომარის მოადგილე. 1951–1952 წლებში პარალელურად ასრულებდა [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრისთეატრი]]ს დირექტორის მოვალეობას. შემდეგ რუსთაველის თეატრის, ხოლო [[1956]] წლიდან [[გრიბოედოვის თეატრისთეატრი]]ს დირექტორია. ამ პერიოდში პ. კანდელაკი საქართველოს კინემატოგრაფიის, შემდეგ [[საქართველოს კულტურის მინისტრისსამინისტრო|კულტურის მინისტრი]]ს მოადგილეცაა.

[[1962]] წლიდან სიცოცხლის ბოლომდე იყო [[საქართველოს ეროვნული ბიბლიოთეკა|კ. მაქსის სახელობის საჯარო ბიბლიოთეკის დირექტორი (საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკისბიბლიოთეკა)]] დირექტორი. დაჯილდოვებული იყო „[[შრომის წითელი დროშის ორდენი|შრომის წითელი დროშის]]“, „საპატიო„[[საპატიო ნიშნის“ნიშნის ორდენი|საპატიო ნიშნის]]“ ორდენებითა და მედლებით.