'''სელჩუკები''', იგივე '''თურქ-სელჩუკები''' ({{lang-tk|Seljuklar}}, {{lang-az|Səlcuqlar}}, {{lang-tr|Selçuklular}}, {{lang-uz|Saljuqiylar}}, {{lang-fa|سلجوقیان}} Saljuqiyân, {{lang-ar|والسلاجقة}} Saljuq, as-Salājiqa, [[Казахский язык{{lang-kk|қазақ.]] Селжұқтар}}) — ოღუზთა თურქული ტომის ერთ-ერთი შტო, რომლებიც თავდაპირველად ცხოვრობდნენ მდინარე [[სირდარია|სირდარიის]] აუზში, [[შუა აზია|შუა აზიაში]]. [[XI საუკუნე|XI]] საუკუნის 30-იან წლებში. სახელი მიიღეს მათი ბელადი სელჩუკისაგან, რომელიც იქ გადმოცემების თანახმად 955 წელს დასახლდა, მისი შვილიშვილები იყვნენ თოღრულ ბეგი და ჩაღრი ბეგი. [[ღაზნევიდების სახელმწიფო|ღაზნევიდების სახელმწიფოსაგან]] ვასალური პირობებით მიიღეს მიწები [[ხორასანი|ხორასანში]] (თანამედროვე ირანის ჩრდილო-აღმოსავლეთი). სელჩუკები აჯანყდნენ ღაზნევიდების წინააღმდეგ და [[1040]] წელს დაამარცხეს ისინი დენდანაკანთან გამართულ ბრძოლაში. [[1038]] წელს [[თოღრულ-ბეგი|თოღრულ-ბეგმა]] მიიღო [[სულთანი|სულთნის]] ტიტული და საფუძველი ჩაუყარა [[სელჩუკთა სახელმწიფო]]ს.
