ნიკოლოზ ჩხეიძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[ფაილი:კარლო ჩხეიძე წერილი Karlo chxeidze.jpg|thumb|კარლო ჩხეიძის წერილი]][[1924]]–[[1925]] წლებიდან კარლო ჩხეიძის, ისევე, როგორც [[ლევილი|ლევილში]] მყოფი ქართველების მდგომარეობა საგრძნობლად გაუარესდა, რაც ნათლად ჩანს ამ პერიოდში [[ნოე ჟორდანია]]სა და [[აკაკი ჩხენკელი]]სთვის გაგზავნილი წერილებიდან . შიმშილი, უსახსრობა და უიმედობა კარლო ჩხეიძეს ფიზიკურ და სულიერ ტანჯვას ანიჭებდა, უკმაყოფილო იყო საბინაო პირობებითაც. გამოუვალ მდგომარეობაში მყოფმა კარლო ჩხეიძემ [[1926]] წლის 9 ივნისს თავი მოიკლა. სიკვდილამდე ქაღალდზე ერთი ფრაზა დაწერა: „ჩემს სიკვდილში ბრალი არავის დასდვათ“ . უგონო მდგომარეობაში მყოფი, საავადმყოფოში 4 დღეს აცოცხლეს, რის შემდეგაც გარდაიცვალა. კარლო ჩხეიძე [[პარიზი|პარიზში]], პერ-ლაშეზის სასაფლაოზე დაკრძალეს. [[საქართველოს ეროვნული არქივი|არქივში]] ინახება მის დაკრძალვაზე დამსწრე საზოგადოების მიერ სამგლოვიარო წიგნში გაკეთებული ხელმოწერები, უშუალოდ დაკრძალვის ამსახველი 11 ფოტოსურათი და საქმე პერ-ლაშეზის სასაფლაოზე კარლო ჩხეიძის საფლავის კეთილმოწყობის შესახებ.

 

 

==ლიტერატურა==

==სქოლიო==

{{სქოლიო}}

 

{{საქართველოს დამფუძნებელი კრების წევრები}}