ქისტები: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
fixing broken link
No edit summary
ხაზი 5:
მჭიდრო ურთიერთობა ქართველურ და ვაინახურ ტომებს შორის ჯერ კიდევ ანტიკური პერიოდიდან იწყება. უძველეს ქართულ წყაროებში ვეინახები ნახჩებად, ღლიღვებად, ძურძუკებად და დურძუკებად მოიხსენიებიან. საუკუნეების მანძილზე ვეინახური ტომები ქართველი მეფეების მხარდამხარ იბრძოდნენ. განსაკუთრებული სიყვარული ქისტებს [[თამარ მეფე|თამარ მეფისადმი]] ჰქონდათ. თამარის სახელს არქმევდნენ ხიდებსა და სხვა ნაგებობებს, ქალიშვილებს. ერთ ლამაზ ყვავილსაც თამარს უწოდებენ.
 
საქართველოში ვაინახების ჩამოსახლება პერიოდულად ხდებოდა, რაც საბოლოოდ მათი ასიმილაციით სრულდებოდა. ბოლო მასობრივი ჩამოსახლება საქართველოს ტერიტორიაზე XIX საუკუნის ოციან წლებში მოხდა. ქისტების ნაწილი საქართველოში ჩამოსახლების პერიოდში ქრისტიანი იყო,ნაწილი მუსლიმი, თუმცა ძირითადი ნაწილი ტრადიციულ რწმენა - წარმოდგენებს მისდევდა. თუმცა 2000 -იანი წლების შემდეგ ქისტებში სრულად ისლამი გავრცელდა.
 
[[საქართველო]]ში, [[მდინარე]] [[ალაზანი|ალაზნის]] ვიწრო ხეობაში ერთმანეთთან ახლოს განლაგებულია ხეობის ზემოთ დასახლებულ ქისტების სოფლები. ისინი გადმოვიდნენ [[კავკასიონი]]ს ქედის ჩრდილო კალთებიდან და შეადგენენ ჩეჩნების განაყოფს. მათ უკავიათ მდ. ალაზნის გასწვრივ მდებარე სოფლები: [[დუისი]], [[ჯოყოლო]], [[ბირკიანი]], [[ომალო (ჯოყოლოს საკრებულო)|ომალო]], [[დუმასტური]], [[ზემო ხალაწანი]], [[შუა ხალაწანი]], [[ქვემო ხალაწანი]], [[წინუბანი (ახმეტის მუნიციპალიტეტი)|წინუბანი]], [[ძიბახევი]], ასევე ქართვებთან ერთად ცხოვრობენ [[ქორეთი (ახმეტის მუნიციპალიტეტი)|ქორეთში]] და [[ყვარელწყალი|ყვარელწყალში]].
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ქისტები“-დან