ნიკო დადიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 1:
{{მმ*|დადიანი}}
[[ფაილი:Dadiani niko.jpg|250px|thumb|ნიკო დადიანი]]
'''ნიკო დავითის ძე დადიანი''' (დ. [[4 იანვარი]], [[1847]], [[ზუგდიდი]] ― გ. [[23 იანვარი]], [[1903]], [[სანქტ-პეტერბურგი]]), [[სამეგრელო|სამეგრელოს]] უკანასკნელი მთავარი (
განათლება [[პარიზი|პარიზში]] მიიღო. მისი მცირეწლოვნების გამო სამთავროს განაგებდა დედამისი [[ეკატერინე ჭავჭავაძე]], რომლის დროსაც ([[1857]]) ფაქტობრივად სამეგრელოში მთავრობა გაუქმდა. [[1868]] წელს დადიანმა უარი თქვა (დე-იურე) სამეგრელოს მთავრის უფლებებზე. [[1875]] წლიდან მსახურობდა კავალერგარდის პოლკში. მონაწილეობდა [[რუსეთ-ოსმალეთის ომი (1877-1878)|რუსეთ-ოსმალეთის ომში]] (1877–1878). [[1877]] წლიდან პოლკოვნიკი. [[ბულგარეთი]]ს ტახტიდან [[ბატენბერგი]]ს ჩამოგდების ([[1886]] წლის [[21 აგვისტო]]) შემდეგ რუსეთის მთავრობამ დადიანი ბულგარეთის მთავრის კანდიდატად წამოაყენა. დადიანმა თავისი ბიბლიოთეკა (169 ხელნაწერი და წიგნები) უსასყიდლოდ გადასცა [[ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება|ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას]].
| |||