ფრიდერიკ შოპენი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ →რესურსები ინტერნეტში: რესურსები ინტერნეტში - დაბრუნება ძველზე, replaced: ინტერნეტ-რესურ using AWB |
მ ინგლისური ვიკიპეედიიდან დავამტე ერთი სექცია " მოგზაურობა და საშიანო წარმატება" |
||
ხაზი 36:
[[1826]] წლის შემოდგომაზე შოპენმა დაიწყო კომპოზიტორ [[იოზეფ ელსნერი]]ს 3 წლიანი კურსი ვარშავის კონსერვატორიაში, რომელიც მაშინ უნივერსიტეტის ფილიალი იყო(ამიტომაც შოპენი ჩაწერილია უნივერსიტეტის სტუდენტთა ნუსხაში).სავარაუდოდ [[1822]] წელს შოპენს ჰქონდა პირველი კონტაქტი პოლონელ კომპოზიტორებთან. სწორედ [[იოზეფ ელსნერი|ელსნერი]] იყო შოპენის მასწავლებელი [[1823]] წელს, ხოლო [[1826]] წლიდან შოპენი ოფიციალურად სწავლობდა მუსიკის თეორიას, ფიგურულ ბასებს და კომპოზიციას [[იოზეფ ელსნერი|ელსნერთან]] ერთად. ზუსტად ამ წლებში [[იოზეფ ელსნერი|ელსნერმა]] აღმოჩინა შოპენის ”განუმეორებელი ნიჭი” და ”მუსიკალური გენია”. ისევე როგორც [[ჟივნიმ]],[[იოზეფ ელსნერი|ელსნერმაც]] კი არ იმოქმედა , არამედ გახსნა შოპენის ტალანტი. [[იოზეფ ელსნერი|ელსნერის]] ცდილობდა შეესწავლა შოპენისადმი აკადემიური წესები, და ”შოპენმა უნდა შეძლოს შექმნას კლასიკურ წესებზე დაფუძნებული საკუთარი, განუმეორებელი მუსიკა ”
== მოგზაურობა და საშინაო წარმატება ==
1928 წელს, მაშინ როდესაც შოპენი ჯერ კიდევ სტუდენტი იყო, ეწვია ბერლინს თავის მეგობარ ფელიქს ჯაროკთან ერთად, სადაც იგი ესწრებოდა ოპერებს გასპარ სპონტინის დირიჟორობით და ისეთი კომპოზიტორების კონცერეტებს როგორებიც იყვნენ კარლ ფრიდრიხ ცელტერი, ფელიქს მენდელზონი და სხვა. 1829 წელს ბერლინიდან დაბრუნების დროს იგი გახლდათ პრინც ანტონი რაძივის, პოზენის დიდი ჰერცოგის, სტუმარი. თავად პრინციც კომპოზიტორი და ჩელისტი იყო . ანტონისა და მისი ქალიშვილისთვის შოპენმა დაწერა ნაწარმოები Introduction and Polonaise brillante in C major for Cello and piano, Op. 3.
ვარშავისკენ უკან დაბრუნების დროს შოპენმა მოუსმინა ნიკოლო პაგანინს და მის ნაწარმოებებს ვიოლინოზე, რამაც შთააგონა დაეწერა Souvenir de Paganini. სწორედ ეს მომენტი შეიძლება გამხდარი მის ცხოვრებაში გადამწყვეტი, რამაც მას ეტიუდების წერა დააწყებინა (1829-1932). 11 აგვისტოს, უნივერსიტეტში სწალის დამთავრებიდან 3 კვირის შემდეგ, მას ჰქონდა დებიუტი ვენაში. ფრედერიკმა დაუკრა ორი საფორტეპიანო კონცერტი და მიიღო უამრავი სასიამოვნო შეფასება. ამავდროულად რამდენიმე კომენტარი. შოპენისვე თქმით, ის იყო "ზედმეტად ფაქიზი, მათთვის, ვინც შეგუებული იყო ადგილობრივი არტისტების უფრო მეტ დინამიურობას." უკან ვარშავაში ფრედერიკი 1829 წლის სექტემბერში დაბრუნდა, სადაც 1930 წლის 17 მარტს პირველად შეასრულო თაივის Piano Concerto No. 2 in F minor, Op. 21.
შოპენი დიდ წარმატებას აღწევს როგორც კომპოზიტორი და შემსრულებელი, რამაც მას დასავლეთ ევროპის კარი გაუღო. 1830 წლის 2 ნოემბერს ვოიჩეჰოვსკისთან ერთად იგი ავსტრიისკენ გაეშურა, საიდანაც იტალიაში გადასვლას გეგმავდა. იმავე თვეში მოგვიანებით პოლენეთში იფეთქა ე.წ. პოლონეთის აჯანყაბამ, რამაც ვოიჩეჰოვსკი უკან ვარშავაში დააბრუნა, რათა ნებაყოფლობით სამხედრო სამსახურში ჩაწერილიყო. ვენაში დარჩენილ მარტოხელა შოპენს ნოსტალგია მოაწვა და მეგობარს წერილში მისწერა: "მძულს ჩემი აქ ჩამოსვლის თარიღი". 1831 წლის სექტემბერში, როდესაც ის ვენიდან პარიზში მიეგზავრებოდა, გაიგო, რომ აჯანყება დასრულებულა. შოპენმა სიხარული ვერ დამალა და თავის პირად დღიურში შემდეგი რამ ჩაწერა: " ო ღმერთო, შენ იქ ხარ და მაინც შურს არ იძიებ".
== შემოქმედება ==
პოლონეთს არასოდეს ჰყოლია ისეთი მუსიკალური გენიოსი, როგორიც იყო ფრედერიკ შოპენი. მისი შემოქმედების უმეტესობა ფორტეპიანოსთვისაა დაწერილი. ის არ წერდა მუსიკას სიმფონიური ორკესტრისთვის (გამონაკლისია 2 საფორტეპიანო კონცერტი). წერდა პოლონეზებს, ნოქტიურნებს, ვალსებს, ბალადებს და სხვ.
| |||