ებრაელები: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ 176.221.195.73-ის რედაქტირებები გაუქმდა; აღდგა Otogi-ის მიერ რედაქტირებული ვერსია |
|||
ხაზი 40:
ომის შემდეგ ისრაელსა და არაბულ სამყაროს შორის კონფლიქტი გადაიზარდა უფრო კონკრეტულად ისრაელსა და პალესტინას შორის კონფლიქტში. 1964 წელს შეიქმნა ორგანიზაცია სახელწიდებით პალესტინის განთავისუფლების ორგანიზაცია (PLO – Palestinian Liberation Organization). მისი პრეზიდენტი იყო [[იასირ არაფატი]]. ეს ორგანიზაცია სხვადასხვა ხერხით ცდილობდა პალესტინის სახელმწიფოს დაბრუნებას. ისრაელის მმართველობამ კი ამ დროს დაიწყო ებრაული დასახლებების შექმნა იმ ადგილებში, რომლებიც ადრე პალესტინას ეკუთვნოდა (აღმ. იერუსალიმის, დასავლეთ ნაპირისა და ღაზას სექტორის ჩათვლით). დღესდღეობით დასავლეთ ნაპირზე ცხოვრობს 350 000-ზე მეტი ებრაელი, ხოლო აღმოსავლეთ იერუსალიმში - 200 000 ებრაელი. ეს დასახლებები, საერთაშორისო კანონის მიხედვით, არის არალეგალური. თუმცა ისრაელის მთავრობა ამ დასახლებებს ამართლებს იმ ფაქტით, რომ პალესტინა არც არის აღიარებული სახელმწიფოდ, ამიტომ მას არ შეიძლება ეკუთვნოდეს ტერიტორიები.
1980 წლების დასასრულს პალესტინელებმა წამოიწყეს „ინტიფადა“, რაც მოიაზრებდა ისრაელის წინააღმდეგ ბოიკოტს - მათ უარი თქვეს ისრაელში წარმოებულ ნებისმიერ პროდუქციაზე, ასევე ისრაელის მიერ დაწესებული გადასახადების გადაუხდელობა. როდესაც ისრაელის შეიარაღებული ძალები წინ აღუდგნენ პროტესტი მონაწილეებს, სისასტიკის დონე კიდევ უფრო გაიზარდა. ამან გამოიწვია ჰამასის შემქნა, რასაც მოჰყვა პირველი სუიციდური ტერაქტი, რომელიც მოხდა ისრაელში 1993 წელს. ჰამასმა მხარდჭერა მოიპოვა უმეტესად გაზად სექტორში საკუთარი საქმიანობის შედეგად - ისინი მანდ აშენებდნენ სკოლებს, მეჩეთებსა და
ტოგადანაჯი
2005 წელს
== ისრაელის ეკონომიკური განვითარება ==
|